O Reino de Baviera (en alemán: Königreich Bayern) foi un estado que existiu desde 1806 ata 1918. O elector Maximiliano I Xosé, da casa de Wittelsbach converteuse no primeiro rei de Baviera en 1806. O trono pertenceríalle á súa familia ata a disolución do reino tras a primeira guerra mundial. Moitos dos límites modernos de Baviera foron trazados logo de 1814 coa firma do Tratado de París, na que Baviera cedíalle o Tirol e Vorarlberg ao Imperio Austríaco, en tanto que recibía Aschaffenburg e partes de Hesse-Darmstadtt. Como parte do Imperio Alemán, o reino era superado en tamaño só por Prusia. Desde a unificación en 1871 Baviera seguiu sendo parte de Alemaña ata o día de hoxe.

Modelo:Xeografía políticaReino de Baviera
Königreich Bayern (de)
Kinereich Bayern (bar)
Königreich Baiern (de)
Kinereich Baiern (bar) Editar o valor em Wikidata

HimnoHeil unserm König, Heil! (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Lema«In Treue fest (en) Traducir» Editar o valor em Wikidata
Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 48°08′00″N 11°34′00″L / 48.133333, 11.566667Coordenadas: 48°08′00″N 11°34′00″L / 48.133333, 11.566667
CapitalMúnic Editar o valor em Wikidata
Contén a división administrativa
Altmühlkreis (en) Traducir (1808–1810)
Eisackkreis (en) Traducir (1808–1810)
Etschkreis (en) Traducir (1808–1810)
Illerkreis (en) Traducir (1808–1817)
Innkreis (en) Traducir (1808–1814)
Isarkreis (en) Traducir (1808–1837)
Lechkreis (en) Traducir (1808–1810)
Mainkreis (en) Traducir (1808–1837)
Naabkreis (en) Traducir (1808–1810)
Oberdonaukreis (en) Traducir (1808–1837)
Pegnitzkreis (en) Traducir (1808–1810)
Regenkreis (en) Traducir (1808–1837)
Rezatkreis (en) Traducir (1808–1837)
Salzachkreis (en) Traducir (1808–1817)
Untermainkreis (en) Traducir (1817–1837)
distrito do Baixo Danubio (1808–1837) Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación3.231.570 (1808) Editar o valor em Wikidata (762,43 hab./km²)
Lingua oficiallingua alemá Editar o valor em Wikidata
Relixióncatolicismo Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Superficie4.238,5 km² Editar o valor em Wikidata
Comparte fronteira con
Datos históricos
Precedido por
Creación1806 Editar o valor em Wikidata
Disolución1918 Editar o valor em Wikidata
Sucedido porBaviera Editar o valor em Wikidata
Organización política
Forma de gobernomonarquía constitucional Editar o valor em Wikidata
Órgano lexislativoLandtag of Bavaria (en) Traducir , (Escano: 205) Editar o valor em Wikidata
MoedaBavarian gulden (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Historia editar

Reinado de Maximiliano I editar

 
Rei Maximiliano I de Baviera.

Na guerra de 1805, de acordo cun tratado de alianza asinado en Würzburg o 23 de setembro, as tropas bávaras, por primeira vez desde os días de Carlos VII, loitaron á beira dos franceses e polo tratado de Pressburg, asinado o 26 de decembro, o principado de Eichstädt, o marquesado de Burgau, o señorío de Vorarlberg, os condados de Hohenems e Königsegg-Rothenfels, os señoríos de Argén e de Tettnang e a cidade de Lindau co seu territorio debían ser agregados a Baviera. Por unha banda Würzburg, obtido en 1803, debía ser cedido por Baviera ao elector de Salzburgo a cambio do Tirol. Polo 1º artigo do tratado o emperador recoñeceu a asunción do elector do título de rei como Maximiliano I de Baviera. O prezo que Maximiliano tiña que pagar para esta accesión da dignidade era a unión da súa filla Augusta con Eugène de Beauharnais. O 15 de marzo de 1806 el cedeu o ducado de Berg[Cómpre referencia] a Napoleón Bonaparte.

Para a constitución interna de Baviera tamén a alianza francesa tiña consecuencias significativas. Maximiliano I de Baviera era un déspota ilustrado do tipo do século XVIII, cuxos principios tolerantes ofenderan xa penosamente aos seus temas administrativos e, en 1803, discutira coa grupa dos vellos estados a cuestión de reformas. Pero os cambios revolucionarios introducidos pola constitución proclamada o 1º de maio de 1808 eran debido á influencia directa de Napoleón. Un varrido limpo foi feito da clase política medieval que sobrevivía nas dietas e os gremios locais sonolentos. En lugar do vello sistema de privilexios e de exencións estaban a igualdade ante a lei, a responsabilidade universal aos impostos, a abolición da servidume, a seguridade da persoa e a propiedade, liberdade de conciencia e liberdade de prensa. Crearon no papel, baseado nunha licenza estreita e con enerxías moi limitadas, pero nunca foron convocadas a unha asemblea representativa.

En 1809 Baviera foi dedicada outra vez á guerra con Austria no lado de Francia. Os tiroleses subleváronse contra a autoridade bávara e tido éxito tres veces na derrota das tropas bávaras e francesas que tentan volver tomar o país. Austria perdeu a guerra da Quinta Coalición contra Francia e conseguiu mesmo termos máis ásperos no tratado de Schönbrunn en 1809. Glorificado a miúdo como executaron ao heroe nacional de Tirol, Andreas Hofer, o líder da sublevación, en 1810 en Mantua, perdendo unha terceira e final batalla contra as forzas francesas e bávaras. Polo tratado asinado en París o 28 de febreiro de 1810 o Tirol do Sur foi cedido por Baviera ao Reino de Italia e algúns pequenos distritos a Württemberg, recibindo como pezas da remuneración a cidade de Salzburgo, as rexións de Innviertel e Hausruck e os principados de Bayreuth e de Ratisbona. A política de Montgelas fora ata agora brillantemente acertada; pero a estrela de Napoleón agora alcanzara o seu cenit e o oportunista astuto había observado xa as mostras do cambio que viña.

Os acontecementos de 1812 continuaron; en 1813 Baviera foi convocada para formar parte da alianza contra Napoleón Bonaparte, a demanda era apaixonadamente promovida polo príncipe herdeiro Luís e polo Mariscal Wrede; o 8 de outubro foi asinado o tratado de Ried, polo cal Baviera uniuse cos aliados. Montgelas anunciou ao embaixador francés que lle obrigaban temporalmente a formar parte da coalición, agregando "Baviera ten necesidade de Francia".

Entre 1799 e 1817 a conta principal do ministro Montgelas seguiu unha política determinante de modernización e puxo as fundacións das estruturas administrativas que sobreviviron mesmo a monarquía e é (na súa base) válida ata hoxe. O 1 de febreiro de 1817, Montgelas fora despedido; e Baviera entrara nunha nova era de reforma constitucional.

O 26 de maio de 1818, a constitución do Reino de Baviera foi proclamada. O parlamento tería dúas cámaras, unha cámara superior que abarca a aristocracia e aos nobres, incluíndo os terratenentes, os oficiais do goberno e os candidatos hereditarios de clase superior da coroa. A segunda cámara incluía os representantes de pequenos terratenentes, das cidades e dos campesiños. Os dereitos dos protestantes foron salvagardados na constitución cos artigos que apoiaban a igualdade de todas as relixións, a pesar da oposición polos partidarios da igrexa católica. A constitución inicial case foi desastroso para a monarquía, con controversias tales como que o exército tiña que xurar lealdade á nova constitución. A monarquía apelou ao Reino de Prusia e o Imperio austríaco para o consello, os dous rexeitaron tomar medidas en favor de Baviera pero o desastre diminuíu e o estado estabilizado co ascenso de Lois I de Baviera ao trono que seguía á morte de Maximiliano I en 1825.

Reinado de Lois I editar

 
Munic 1826.
 
Estados da Confederación Xermánica.

En 1825, Lois I de Baviera ascendeu ao trono. No seu reinado, as artes prosperaron e o rei persoalmente ordenou e asistiu financeiramente a creación de moitos edificios neoclásicos. Luís tamén aumentou o paso de Baviera cara á industrialización baixo o seu reinado. En asuntos exteriores baixo o reinado de Luís, Baviera apoiou aos gregos durante a guerra de independencia grega co seu segundo fillo, Otto de Grecia que era elixido rei de Grecia en 1832. En canto a política, as reformas iniciais avogadas por Luís eran liberais e reformistas. Con todo, despois da Revolución de 1830, Luís deu volta á reacción conservadora. En 1837, os católicos apoiaron ao movemento clerical, os ultramontanos, que tomou o poder no parlamento bávaro e comezou unha campaña de reforma da constitución, que quitou os dereitos civís que foran concedidos anteriormente aos protestantes, así como fixo cumprir a censura e a prohibición sobre a liberdade de expresión en política interna. Este réxime tivo breve duración debido á demanda polos ultramontanos da expulsión da amante irlandesa de Luís, ao que este opúxose, e os ultramontanos foron expulsados.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar