Pazo de García Flórez

pazo barroco en Pontevedra, España

O Pazo de García Flórez é un pazo barroco do século XVIII situado entre a rúa Sarmiento e a Praza da Leña da cidade de Pontevedra, en pleno casco antigo.

Pazo de García Flórez
ConcelloPontevedra
ProvinciaPontevedra
ComunidadeGalicia
Coordenadas42°25′58″N 8°38′35″O / 42.432833333333, -8.6429722222222Coordenadas: 42°25′58″N 8°38′35″O / 42.432833333333, -8.6429722222222
Estilo arquitectónico
Estilo orixinal(Barroco, século XVIII)
Estilo actual(Barroco, século XVIII)
Estado actualen bo estado
Véxase tamén
Pazos de Galicia
editar datos en Wikidata ]

Historia editar

A finais do século XVIII, Antonio García Estévez Fariña e a súa esposa Tomasa Suárez Flórez encargaron a construción deste pazo, que se agregou a outro máis pequeno e antigo.[1]

Un século despois, entre 1881 e 1930, o pazo converteuse na sede da Escola Normal Feminina de Pontevedra.[2]

Na década de 1930, o pazo albergaba a Escola Graduada para nenos na primeira planta, mentres que a segunda utilizábase como vivenda do director da escola. Estes dous andares foron alugados posteriormente ao Concello de Pontevedra.

Na década de 1940, o interior do pazo foi completamente remodelado polo arquitecto Robustiano Fernández Cochón para albergar o Museo de Pontevedra. Conservouse o seu exterior barroco, construíuse un arco e unha ponte de pedra para conectalo co pazo de Castro Monteagudo[3] e colocáronse dúas estatuas de pedra da Fortaleza e a Esperanza nas esquinas do tellado. O 15 de agosto de 1943 inaugurouse o Pazo García Flórez como sede do Museo de Pontevedra.[4]

As salas do museo abríronse ao público o 4 de setembro de 1946, excepto a reconstrución do camarote de oficiais da fragata Numancia, que se inaugurou o 7 de setembro de 1946.[5][6]

Descrición editar

No exterior, a fachada principal na rúa Sarmiento ten un pórtico con tres arcos sobre grandes columnas.[7] No primeiro andar hai tres portas, rodeadas na súa parte inferior por volutas, e no segundo dúas portas con balcóns que se estenden cara ás fachadas adxacentes, entre as que se atopa un grande escudo de pedra coroado por un gran helmo, orixinalmente dourado e policromado, rodeado por cinco medallóns. No interior do escudo están representadas as liñaxes dos Estévez, Suárez, Fariña e Flórez. Nas esquinas da parte superior da fachada hai dúas gárgolas.

Na fachada sur hai unha porta na planta baixa e un gran balcón ao longo da fachada no primeiro piso. Na fachada este hai unha sucesión de xanelas e portas no piso superior e dúas portas no primeiro andar, unha delas con balcón. A fachada da rúa Pasantería ten diferentes xanelas distribuídas ao longo da fachada segundo as escaleiras do interior. O pazo ten 778 metros cadrados de superficie construída.[8]

No seu interior, hai salas dedicadas ás artes decorativas, a escultura e as artes populares. Entre as pezas expostas hai obxectos de acibeche, gravados, esculturas relixiosas, louza de Sargadelos, cristal de La Granja, o despacho do almirante Méndez Núñez, unha réplica do camarote da fragata Numancia[9] e unha lareira tradicional galega.[10]

Tras a súa reforma aprobada en 2022 os espazos interiores serán diáfanos e libres de obstáculos, quedando só as paredes mestras orixinais que lle darán un aspecto unificado. O pazo terá tamén unha ancha conexión subterránea co pazo de Castro Monteagudo.[11]

Galería editar

Notas editar

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Aganzo, Carlos (2010). Pontevedra. Ciudades con encanto (en castelán). Madrid: El País-Aguilar. p. 55-56. ISBN 978-8403509344. 
  • Fontoira Surís, Rafael (2009). Pontevedra monumental. Pontevedra: Deputación de Pontevedra. p. 308-309. ISBN 978-84-8457-327-2. 
  • Riveiro Tobío, Elvira (2008). Descubrir Pontevedra (en castelán). Pontevedra: Edicións do Cumio. p. 61-62. ISBN 9788482890852. 

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar