Federico I, Sacro Emperador Romano-Xermánico

Federico I, tamén coñecido como Federico Barbarroxa, nado en 1122 e finado en Anatolia en 1190, foi elixido rei de Alemaña o 4 de marzo de 1152 en sucesión do seu tío Conrado III, e coroado emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico en 1155.

Federico I, Sacro Emperador Romano-Xermánico
Nacemento	1122
	Weingarten
Falecemento	17 de xuño de 1190
	Silifke e Berdan River
Causa	afogamento
Soterrado	Church of St Peter
Nacionalidade	Alemaña
Relixión	catolicismo
Ocupación	político
Pai	Federico II de Suabia
Nai	Judite de Guelfo
Cónxuxe	Adelheid of Vohburg e Beatriz I da Borgonha
Fillos	Filipe da Suábia, Henrique VI, Frederico V, Duque da Suábia, Frederico VI da Suábia, Conrad II, Duke of Swabia, Otão I da Borgonha e Beatrice Schwäbische
Irmáns	Judith of Hohenstaufen, Bertha of Hohenstaufen, Luitgard van Schwaben e Conrado de Hohenstaufen
[ editar datos en Wikidata ]

Federico I Barbarroxa.

Ademais, foi duque de Suabia (Federico III, 1147 - 1190).

Índice

Traxectoria

Armas dos Hohenstaufen

Fillo de Federico de Hohenstaufen, duque de Suabia, e de Judith de Baviera, da dinastía rival dos Güelfos, Federico era o herdeiro dunha das principais familias de Alemaña, sendo un candidato aceptable para os príncipes electores do Sacro Imperio.

Fixo seis expedicións a Italia; na primeira, foi coroado emperador do Sacro Imperio en Roma polo papa Hadrián IV, despois de obter o control da cidade republicana dirixida por Arnold de Brescia. Por esta causa as relacións entre o emperador e o papa degradáronse, culminando o conflito coa derrota de Federico na batalla de Legnano, preto de Milán, pola Liga Lombarda das cidades do norte de Italia.

Despois de facer as paces co papa Alexandre III, Federico embarcou para as cruzadas (1189) con Filipe II de Francia e Ricardo I de Inglaterra (Ricardo Corazón de León). Afogaría atravesando o río Saleph, en Silicia, no sur de Anatolia.

O seu fillo Henrique VI sucedeuno como rei de romanos e emperador do Sacro Imperio.

Lenda

Frederico é o protagonista dunha lenda de heroes dormentes, que di que non está morto, senón adormecido cos seus cabaleiros nunha cova nas montañas de Kyffhäuser, en Turinxia (Alemaña), e que cando os corvos deixen de voar ó redor da montaña el acordará e restablecerá a antiga grandeza de Alemaña. Segundo a historia a súa barba roxa empuxaba a mesa ata onde el estaba sentado. Os seus ollos están medio abertos no seu soño, pero de cando en cando envía un rapaz a ver se os corvos deixaron xa de voar.

Na posteridade

A invasión alemá da Unión Soviética en 1941 recibiu o nome clave de Operación Barbarroxa, en recordo de Frederico I.

Predecesor: Conrado III	Rei de romanos 1152 - 1155	Sucesor: Henrique VI
Predecesor: Lotario II	Emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico 1155 - 1190	Sucesor: Henrique VI
Predecesor: Federico II	Duque de Suabia 1147 – 1152	Sucesor: Federico IV
Predecesor: Beatriz I	Conde de Borgoña 1156 – 1190	Sucesor: Otón I

Véxase tamén

Bibliografía

• Cardini, Franco (1987): Barbarroja: vida, triunfos e ilusiones de un emperador medieval. Edicions 62. ISBN 978-84-297-2533-9.
• Cardini, Franco e Marina Montesano (2006): Storia medievale. Firenze: Le Monnier Università. ISBN 88-0020-474-0.
• Engels, Odilo (2005): Die Staufer. 8. Auflage. Stuttgart: Kohlhammer. ISBN 3-17-017997-7.

Outros artigos

• Sacro Imperio Romano Xermánico
• Henrique VI
• Querela das Investiduras
• Dinastía Hohenstaufen

Ligazóns externas

• Hauptseite der Regesta Imperii Friedrichs I (en alemán).
• Die Gelnhäuser Urkunde (Ed. Stuart Jenks ) (Belehnung des Kölner Erzbischofs mit dem Herzogtum Westfalen-Engern 1180) (en alemán).
• Federico I (Barbarossa) (en italiano), (en francés), (en alemán).