Conrado III
Conrado III, nado en 1093 e finado o 15 de febreiro de 1152 en Bamberg, foi un emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico, o primeiro representante da dinastía dos Hohenstaufen.
| Conrado III | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 1093 |
| Bamberg | |
| Falecemento | 15 de febreiro de 1152 |
| Bamberg | |
| Soterrado | Catedral de Bamberg |
| Nacionalidade | Alemaña |
| Relixión | cristianismo |
| Ocupación | clérigo e sacerdote católico |
| Pai | Frederico I da Suábia |
| Nai | Inês da Alemanha |
| Cónxuxe | Gertrude of Comburg e Gertrude of Sulzbach |
| Fillos | Frederico IV da Suábia, Henry Berengar e Agnes von Staufen |
| Irmáns | Berta de Boll, Jutta von Babenberg, Richilde de Staufen, Inês de Áustria, Gertrude de Babenberg, Duquesa da Boêmia, Henrique II, Duque da Áustria, Leopoldo IV, Margrave da Áustria, Otón de Frisinga, Federico II de Suabia, Conrado II de Babenberg e Heilika von Staufen |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Era fillo de Federico I, duque de Suabia e de Inés, filla do emperador Henrique IV.
Conrado recibiu do seu tío, o emperador Henrique V, o Ducado de Franconia en 1115, e herdou do seu pai o Ducado de Suabia.
En 1138 foi elixido emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico. Enfrontouse cos güelfos e expulsounos de Baviera, pero non puido conseguir Saxonia, outro obxectivo seu, comezando desta forma a rivalidade entre güelfos e xibelinos.
Loitou en Bohemia e Polonia. Participou na segunda cruzada, a petición de San Bernardo, xunto ao rei Luís VII de Francia, regresando a Alemaña tras o fracaso da Campaña de Damasco.
Sucedeuno o seu sobriño Federico I Barbarroxa.
| Predecesor: Lotario II |
Rei de romanos 1127 - 1135 Rei rival 1138 - 1152 Rei lexítimo con Enrique Berenguer (1147-1150) |
Sucesor: Federico I Barbarroxa |
Véxase taménEditar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Conrado III |