Frederico II de Suabia

Frederico II, chamado o Torto, nado en 1090 e finado en Alzey o 6 de abril de 1147, foi un nobre alemán, o segundo Hohenstaufen que ostentou o título de duque de Suabia desde 1105, en que sucedeu ao seu pai, até 1147, ano no que morreu.

Modelo:BiografíaFrederico II de Suabia

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(de) Friedrich II der Einäugige Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1090 Editar o valor en Wikidata
Morte6 de abril de 1147 Editar o valor en Wikidata (56/57 anos)
Alzey, Alemaña (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Duque de Suabia
1105 – 6 de abril de 1147
← Frederico I da Suábia (pt) TraducirFrederico I do Sacro Imperio Romano Xermánico → Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaDinastía Hohenstaufen Editar o valor en Wikidata
CónxuxeAgnes of Saarbrücken (1135 (Gregoriano)–)
Xudite de Baviera Editar o valor en Wikidata
FillosFrederico I do Sacro Imperio Romano Xermánico
 () Xudite de Baviera
Berta, duquesa de Lorena
 () Xudite de Baviera
Xudite de Hohenstaufen
 () Agnes of Saarbrücken
Conrado de Hohenstaufen
 () Agnes of Saarbrücken
Luitgard van Schwaben
 () Editar o valor en Wikidata
PaisFrederico I da Suábia Editar o valor en Wikidata  e Inês da Alemanha Editar o valor en Wikidata
IrmánsHenrique II, Duque da Áustria
Gertrude de Babenberg, Duquesa da Boêmia
Jutta von Babenberg
Richilde de Staufen
Berta de Boll
Conrado III
Leopoldo IV, Margrave da Áustria
Otón de Frisinga
Konrad II. von Babenberg
Inês de Áustria
Heilika von Staufen Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteAllgemeine Deutsche Biographie
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Staufer-34

Era o fillo máis vello do duque Frederico I de Suabia e da súa esposa Inés de Babenberg. Foi o pai de Frederico I Barbarroxa.

Traxectoria

editar

Á morte de seu pai, en 1105, sucedeuno como duque de Suabia. En 1108 participou na campaña contra Colomán de Hungría. En 1110-1111, acompañou o emperador Henrique V, seu tío, a Roma para entrevistarse co papa Pascual II.

Despois de probar a súa lealdade ao emperador durante as revoltas da oposición en Alemaña en 1116, Henrique V declarouno o seu representante.

En 1120 (ou en 1121, segundo os autores) Frederico casou con Xudite de Baviera, filla de Henrique o Negro, membro da poderosa (e inimiga) casa de Welf.

Despois da morte de Henrique V, o 24 de setembro de 1125, reuníronse os grandes do Reino para elixir sucesor do Rei de romanos (título oficial dos reis de Alemaña). O duque Frederico II de Suabia foi o primeiro pretendente á coroa, para o que contaba co apoio do seu irmán máis novo Conrado, duque de Franconia e outras casas nobres. Pero, por razóns políticas, os electores, liderados polos saxóns, elixiron o duque Lotario de Suplinburgo, que foi coroado anos despois, en 1133, como emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico, reinando como Lotario II.[1][2] [3]

Frederico recoñeceu, nun principio, ao novo Rei de romanos, pero no outono de 1125 rebelouse contra el. Durante unha batalla, Frederico perdeu un ollo e, consecuentemente, perdeu tamén os dereitos ao trono, porque carecía da necesaria integridade corporal. En 1135 compareceu ante o rei Lotario como penitente, e foi indultado.

Despois da morte de Xudite, en 1132 casou con Inés de Saarbrücken, filla do conde Frederico de Saarbrücken.

Segundo Odón de Frisinga (Otto von Frising) Frederico era un apaixonado dos cabalos. Fundou varias cidades e mandou construír moitos castelos. E que «era un cabaleiro tan fiel ao seu soberano e un amigo tan útil ao seu tío que, co seu valor, foi quen de soster o honor vacilante de todo o Reino».

O duque Frederico II encontrou o seu lugar final de descanso no mosteiro de Santa Valpurga, na Baixa Alsacia. Faleceu o 6 de abril de 1147.

Sucedeuno o seu fillo Frederico como Frederico III, duque de Suabia, que asumiu o trono do Sacro Imperio en 1152 como o emperador Frederico I Barbarroxa.

Descendencia

editar

Antepasados

editar
Predecesor:
Frederico I
Duque de Suabia
1105-1147
Sucesor:
Frederico III
  1. Nalgunha historiogafía menciónase como Lotario III.
  2. Bryce 1913, p. xxxix.
  3. Comyn 1851, p. 191.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Bryce, James (1913): The Holy Roman Empire. Londres: MacMillan.
  • Calmette, Joseph (1951): ‎Le Reich allemand au Moyen-Age.‎ ‎París: Payot.
  • Canduci, Alexander (2010): Triumph and Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors. Sydney: Pier 9. ISBN 978-1-7419-6598-8.
  • Comyn, Robert (1851): History of the Western Empire from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V. Volume 1.
  • Hampe, Karl (1973): Germany under the Salian and Hohenstaufen Emperors. Oxford (UK): Basil Blackwell Publishers. ISBN 0-6311-4180-4.
  • Rizzi, Ruggiero (2009): Federico I e Federico II Hohenstaufen. Genesi di due personalità alla luce della storia, della medicina e della psicologia. Manduria: Barbieri Editore. ISBN 978-88-7533-045-3.

Outros artigos

editar