Cercartetus nanus

Cercartetus nanus é unha especie de mamífero marsupial australidelfo da orde dos diprotodontes, suborde dos falanxeroideos, familia dos burramíidos, unha das catro que integran o xénero Cercartetus. que vive lo leste de Australia e na illa de Tasmania.

Cercartetus nanus Pósum pigmeo do leste Rango fósil: plistoceno - actualidade
Estado de conservación
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Mammalia Subclase: Theria Infraclase: Marsupialia Magnorde: Australidelphia Superorde: Eometatheria Orde: Diprotodontia Suborde: Phalangeriformes Superfamilia: Phalangeroidea Familia: Burramyidae Xénero: Cercartetus Especie: C. nanus
Nome binomial
Cercartetus nanus (Desmarest, 1818)
Área de distribución de Cercartetus nanus Área de distribución de Cercartetus nanus
Subespecies
Cercartetus nanus nanus (Desmarest, 1818) Cercartetus nanus unicolor (Krefft, 1863)

Características

Os adultos teñen unha lonxitude de cabeza e tronco de entre os 7,5 e os 10 cm. A cola é relativamente longa, xa que pode acadar aínda máis lonxitude que o conxunto de cabeza e tronco, de 7,5 a 10,5 cm. O seu corpo é repoludo. A cor da súa pelaxe é gris leonada nas partes superiores e abrancazada ou gris lousa nas inferiores. As súas mans, de aparencia algo humana, pero coas xemas de cada dedo presentando dous lóbulos ensanchados. O dedo polgar da man é opoñíbel. As orellas son relativamente grandes e os ollos son moi escuros e saltóns.

Bioloxía

Distribución e hábitat

O pósum pigmeo do leste encóntrase principalmente en Tasmania, no sueste de Australia do Sur e do Queensland, e nas pequenas illas circundantes. No continente australiano, habita principalmente nas zonas costeiras do sueste.

Frecuenta hábitats variados, como os selvas húmidas tropicais, os bosques esclerófilos, e landas e queirugais.

Costumes

É un animal máis ben solitario, aínda que os machos desprázanse adoito máis lonxe que as femias. Utiliza unha gran variedade de refuxios incluíndo arbustos, ocos de árbores, niños de aves abandonados, agochos no monte baixo, e en niños que contrúe con anacos da codia das árbores. Estes niños son xeralmente esféricos e pequenos, de até 6 cm de diámetro. É un áxil eactivo gabeador e saltador. É un animal de hábitos nocturnos. Durante o inverno entra en letargo, despois de almacenar gran cantidade de graxa na cola.

Nutrición

É principalmente fitófago. Aliméntase sobre todo de néctar e pole, especialmente de Banksia, Eucalyptus e Callistemon, que apaña coa punta da lingua. Pero tamén consome flores, e insectos e froitos cando non hai flores.

Reprodución

A cría xeralmente se produce en niños en ocos de árbores do bosque. Hai dúas temporadas de cría distintas. No continente australiano a época de celo ocorre desde a primavera ao outono, mentres que en Tasmania este período dura desde finais do inverno até a primavera. As femias paren xeralmente catro, ás veces cinco crías. Estas adoitan permaneceren na bolsa marsupial da nai durante seis semanas como máximo, facéndose independentes cando acada a metade do peso na nai.

Taxonomía

Descrición

A especie foi descrita en 1818 polo zoólogo francés Anselme Gaëtan Desmarest, en Nouv. Dict. Hist. Nat., Nouv. ed., 25: 477, baixo o nome de Phalangista nana.

Subespecies

Nesta especie recoñécense as dúas subespecies seguintes:

• Cercartetus nanus nanus (Desmarest, 1818)
• Cercartetus nanus unicolor (Krefft, 1863)

Galería

• 
  Lámina de John Gould (1863)
• 
  No Brisbane Water National Park
• 
  No bosque de Pilliga, Nova Gales do Sur

Véxase tamén

Bibliografía

• Grzimek, B., Schlager, N. & Olendorf, D (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
• McKenna, M. C. & Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8. Recensión por Frederick S. Szalay no Journal of Vertebrate Paleontology. Vol. 19, Nº 1 (Mar. 15, 1999), pp. 191–195.
• Novak, Ronald M. (1999): Walker's Mammals of the World, 6th edition. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
• Rowland, P. & Strahan, R., eds. (1995): The Mammals of Australia. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.
• Turnbull, W. D.; T. H. V. Rich & E. L. Lundelius, Jr. (1987): "Burramydis (Marsupialia: Burramyidae) of the Early Pliocene Hamilton local fauna, southwestern Australia". Possums and Opossums: Studies in Evolution 2: 729-739.
• Walker, E. P. (1975): Mammals of the World. 2 vols. Third Edition. Baltimore, Mariland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-1657-4.
• Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas: Saunders College Publishing.
• Vaughan, T. A.; J. M. Ryan & N. J. Czaplewski (2000): Mammalogy. Fourth Edition. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders College Publishing.
• Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editores (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 2 vol. 3ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.

Outros artigos

• Marsupiais
• Australidelfos
• Diprotodontes
• Falanxeriformes
• Falanxéridos
• Falanxeroideos
• Burramíidos
• Cercartetus

Ligazóns externas

• Cercartetus nanus en MSW.
• Cercartetus nanus (Desmarest, 1818) no ITIS.
• Cercartetus nanus na ADW. Con moi ampla información e referencias bibliográficas (en inglés).
• Cercartetus nanus na EOL. Con información e numerosas imaxes (en inglés).
• Cercartetus nanus na Lista vermella de especies ameazadas da UICN. Versión 2015-4. Consultada o 5 de xuño de 2016.