Alexander Robertus Todd
Alexander Robertus Todd, Barón de Todd (PC, OM, FRS), nado o 2 de outubro de 1907 en Glasgow e finado o 10 de xaneiro de 1997 en Cambridge (Inglaterra), foi un químico e profesor universitario escocés galardoado co Premio Nobel de Química en 1957.
Alexander Robertus Todd  | |
|---|---|
 | |
| Datos persoais | |
| Nacemento | 2 de outubro de 1907 |
| Lugar | Glasgow  Escocia |
| Falecemento | 10 de xaneiro de 1997 |
| Lugar | Cambridge  Inglaterra |
| Residencia | Inglaterra |
| Nacionalidade | escocés |
| Cónxuxe | |
| Actividade | |
| Campo | |
| Alma máter | |
| Director de tese | |
| Contribucións e premios | |
| Coñecido por | |
| Premios | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Iniciou os seus estudos na Allen Glenns School e licenciouse en química na Universidade de Glasgow en 1928. Posteriormente ampliou os seus estudos na Universidade de Frankfurt, onde se doutorou en 1931.
En 1933 realizou un novo doutoramento na Universidade de Oxford, e en 1938 foi nomeado profesor de química na Universidade de Mánchester, cargo que desenvolveu ata 1944 cando aceptou o seu nomeamento como profesor de química orgánica na Universidade de Cambridge, onde tivo baixo a súa tutela ao bioquímico canario Antonio González González.
Entre 1952 e 1964 foi membro consultivo do Goberno Británico, en 1954 foi nomeado cabaleiro do Imperio Británico pola raíña Isabel II e en 1962 foille concedido o título honorífico de barón. Membro da Royal Society de Londres, foi o seu presidente entre os anos 1975 e 1980.
Investigacións científicasEditar
Entre 1935 e 1936 foi membro do equipo investigador da Universidade de Edimburgo onde realizou investigacións sobre a vitamina B1 ou aneurina, da cal elaborou diversos procedementos de obtención por síntese, un dos cales utilizase para preparala industrialmente. Durante a súa estancia no Instituto Lister de Londres entre 1936 e 1938 proseguiu os seus traballos de sínteses da tiamina e outras substancias relacionadas.
A partir de 1955 iniciou as súas investigacións sobre os nucleótidos (os compostos que forman as unidades estruturais dos ácidos nucleicos ADN e ARN), coenzimas e compostos de fósforo, así mesmo efectuou outros estudos que permitiron esclarecer a complicada estrutura da vitamina B12 e vitamina E, a antocianina (pigmento vexetal causante das coloracions vermellas, moradas e azuis das flores). Estudou tamén os alcaloides atopados no haxix e no cánnabis.
O 1957 foi galardoado co Premio Nobel de Química polo seu traballo sobre nucleótidos e coenzimas.
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
- Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1957 (en inglés).
- Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés).
| Predecesor: Cyril Norman Hinshelwood e Nikolay Semyonov |
Premio Nobel de Química 1957 |
Sucesor: Frederick Sanger |