Sir é unha palabra inglesa que significa señor. Adoitaba usarse como un termo de cortesía entre persoas iguais, mais o seu uso na actualidade está reservado para persoas que posúen un status ou un rango maior, como cando se fala a un profesor, a un militar ou calquera superior. Outro uso é o que se lle dá ás persoas maiores, de igual forma que a dá un comerciante cara ao seu cliente ou comprador. Tamén se usa na correspondencia formal e cando se fala a un estraño. Así mesmo, pódese considerar un termo apropiado para un ser superior.

Placa dedicada a John Moore na Coruña, co tratamento de Sir.

Orixes editar

A palabra sir derívase dá a palabra sire do Inglés Medio. Á súa vez esta vén do francés sieur, que significa señor, vocábulo derivado do latín senior que significa maior (de idade).

A palabra sir entrou ao inglés o ano 1297 como título de honra para un cabaleiro ou un barón, e era unha variante da palabra sire, xa en uso desde 1205 como un título anteposto ao nome. En 1225, a palabra sir xa era usada para dirixirse ao soberano. En 1250 usábase como sinónimo de pai, e en 1362 era utilizada para dirixirse a un importante home de idade avanzada.

Formalidades editar

No protocolo británico, é correcto usar a palabra sir para dirixirse a un cabaleiro ou un barón, e debe ser usada precedida do nome completo ou só o nome da persoa a quen se dirixe. Por exemplo é correcto dicir sir Paul McCartney ou sir Paul, pero non é correcto dicir sir McCartney.

A quen non son cidadáns do Reino Unido pero que reciben o título honorario de cabaleiro non se lles permite utilizar o título de sir. Porén, quen manteñen unha dobre nacionalidade británica e doutro país si poden utilizar o título de sir.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar