Usuario:Manolofreiria/Notas
O vermú[1] (do francés vermout ou vermouth e estes de o alemán wermut, ‘asente’) é unha bebida alcólica que se toma antes do xantar, e que adoita acompañarse dunha comida lixeira ou petisco[2]. Elabórase con viño e aromatízase con substancias vexetais maceradas do xénero Artemisia, cunha graduación alcólica comprendida entre 15° e 20°. Adoita comporse de viño branco, asente e outras substancias amargas.[3] Estes viños son tipicamente europeos, cun aroma característico que lles dá unha elegancia particular para un cóctel ou aperitivo. Xeralmente pódese atopar dous tipos: vermello e branco.
O vermú vermello (italiano) é doce; en tanto que o branco (francés) é seco, con maior grao alcólico.
Historia editar
Segundo un relato, estas bebidas foron inventadas por Hipócrates, sonado médico e filósofo da antigüidade, nacido o 460 a. C. Puxo a macerar en viño flores de asente e follas de fraxinela (Dictamnus albus) e obtivo o que na Idade Media foi chamado «viño hipocrático» ou, sinxelamente, «viño de herbas».
A partir de finais do século XVIII, coa chegada de nova tecnoloxía, o viño aromatizado entrou nunha nova dimensión de produtividade, na que destacou a experiencia dos pioneiros piemonteses, mais foi en 1838, cando por mérito dos irmáns Luigi e Giuseppe Cora, a preparación do vermú adquiriu un carácter industrial.
Co paso do tempo a palabra adquiriu tamén un sentido xenérico para definir o aperitivo –calquera bebida cuns petiscos– previo á comida. De aquí provén a expresión «quedamos para tomar o vermú?».[4]
Composición e elaboración editar
O vermú vermello está composto por máis de 40 extractos de herbas, raíces, flores, especias e froitas. Todas estas esencias mestúranse cun pouco alcol no tamburo, un recipiente que dá dúas voltas ao día durante dúas semanas. Tras este proceso engádese o viño e o azucre e déixase repousar.[5] Algunhas das herbas, (chamados botánicos nos ámetos da destilación e maceración) que se usan para aromatizar e saborizar este viño son:
| Nome Binario | Galego | English | Espanhol | Parte Útil |
|---|---|---|---|---|
| Angelica sylvestris | Raiz. Ocasional semente | |||
| Artemisia absinthium | En desuso [6] | |||
| Artemisia vulgaris | ||||
| Cinnamomum zeylanicum | Cortiza | |||
| Citrus aurantium Linn. var. amara | Pel | |||
| Citrus Limon L. | ||||
| Citrus x Sinensis | ||||
| Cnicus benedictus | Partes aéreas e sementes. | |||
| Coriandrum sativum | Sementes | |||
| Gentiana lutea | ||||
| Lavandula Spp | ||||
| Marrubium vulgare | Partes aéreas | |||
| Matricaria chamomilla/Matricaria recutita) | ||||
| Myristica Spp | ||||
| Origanum majorana) | ||||
| Origanum vulgare | ||||
| Pimpinella anisum | Sementes | |||
| Prunus amygdalus | Semente | |||
| Pulmonaria officinalis | ||||
| Rosmarinus officinalis | ||||
| Salvia officinalis | ||||
| Sambucus nigra | ||||
| Syzygium aromaticum | Frol | |||
| Viola tricolor | ||||
| Zingiber officinale) | ||||
Notas editar
- ↑ Nome galego segundo o Dicionario da Real Academia Galega
- ↑ Definición en Dicionario de alimentación e restauración, VV.AA. Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ vermut, Diccionario Panhispánico de Dudas: «vermú.
- ↑ Muy Interesante. "¿Cuál es el origen del vermú?". Consultado o 27 de decembro de 2009.
- ↑ Nines Mínguez (marzo de 2010). "La hora del vermú". Muy interesante (346): 88.
- ↑ Vermouth Production Technology –An overview, VV.AA. Natural Product Radiance, Vol. 8(4), 2009, pp.334-344. Consultado 2018/07/30