Tía (mitoloxía)
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Tea (planeta).
Na mitoloxía grega, Tía, a Divina, Tea ou Teia [1] (en grego Θεία), tamén chamada Eurifaesa (Ευρυφαεσσα Euryphaessa, 'a de amplo brillo' [2], era unha Titánide, filla de Xea (a Terra) e Urano (o Ceo). Considerouse deusa da vista e a que dotaba ó ouro, á prata e ás xemas do seu brillo e valor [3].
Tía (mitoloxía) | |
---|---|
Tipo | Titán ![]() |
Parte de | Uranids (en) ![]() ![]() |
Biografía | |
Sexo | muller ![]() |
Familia | |
Nai | Xea ![]() |
Pai | Urano ![]() |
Cónxuxe | Hiperión ![]() |
Irmá/n | Rea, Xapeto (mitoloxía), Cronos, Hiperión, Océano, Tetis e Temis ![]() |
Fillo/a | Helios, Eos, Selene e Aurora ![]() |
Descrito pola fonte | |
[ Wikidata ] |
Mitoloxía
editarUniuse a Hiperión, un dos seus irmáns, do que tivo tres fillos: Helios (o Sol), Eos (a Aurora) e Selene (a Lúa).
"Tea, dominada polo amor de Hiperión, procreou ó grande Helios, á brillante Selene e a Eos, que lucen para tódolos que habitan na Terra e para os inmortais deuses que ocupan o ancho ceo".(Hesíodo: Teogonía 372-374)
Noutras tradicións, Tía é o nome dunha ninfa que se uniu a Apolo, con quen tivo un fillo chamado Delfo. Outras fontes fana amante de Poseidón ou do mesmo Zeus, con quen tivo dous fillos: Magnes e Macedón.
Trala Titanomaquia, na que as Titánides permaneceron neutrais, foi vivir ó palacio do seu fillo Helios.
Notas
editarVéxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tía |
Bibliografía
editar- ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: Arte y mito. Manual de iconografía clásica. Sílex, 3ª ed. 2017.
- GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.
- Hesíodo (2020). Teogonía. Traballos e días. Escudo. Vétera. Cangas do Morrazo: Rinoceronte. ISBN 978-84-17388-36-2.
- HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto]
- Hesíodo. Teogonía. Universidad de Salamanca. Curso 2009-2010. 11638: LUZ, MOLÉCULAS Y VIDA