Somhairle MacGill-Eain
Sorley MacLean, en gaélico Somhairle MacGill-Eain[1] ou Somhairle MacGilleathain; nado o 26 de outubro de 1911 en Raasay, Hébridas Interiores e finado o 24 de novembro de 1996 en Inverness, Highland, foi un poeta escocés que escribiu os seus poemas en gaélico e foi galardoado coa Medalla de Ouro da Raíña de Poesía en 1990.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de outubro de 1911 Ratharsair, Reino Unido |
| Morte | 24 de novembro de 1996 (85 anos) Hébridas Interiores, Reino Unido |
| Director de escola | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda (–1927) Reino Unido |
| Educación | Universidade de Edimburgo Portree High School (en)  |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta , escritor , tradutor , mestre |
| Empregador | Portree High School (en) Boroughmuir High School (en) Tobermory High School (en) Plockton High School (en) |
| Xénero artístico | Poesía |
| Lingua | Lingua gaélica escocesa e lingua inglesa |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Exército Británico |
| Conflito | Segunda guerra mundial |
| Familia | |
| Irmáns | Calum Maclean (pt) |
| Páxina web | sorleymaclean.org |
 | |
Traxectoria editar
Despois de asistir a escolas en Raasay e na illa de Skye, estudou inglés na Universidade de Edimburgo, onde comezou a escribir como estudante e a finais dos anos 30 xa tiña unha reputación dentro da escena literaria escocesa. En 1940, xunto con Robert Garioch, publicou o libro de poemas Seventeen Poems for Sixpence como pegada da man. Durante a Segunda guerra mundial serviu no exército británico e participou nas batallas de El Alamein durante a campaña africana, onde resultou gravemente ferido.
Despois de recuperarse das súas feridas, publicou Dáin do Eimhir ("Poemas para Eimhir") en 1943, que contiña moitos dos seus poemas de amor ao lendario Eimhir das primeiras sagas irlandesas e continuou recibindo unha ampla atención e aclamación en edicións posteriores. Influenciado polos poetas metafísicos, pero tamén pola mitoloxía celta e a música tradicional, MacLean reviviu a lingua e tradición literaria gaélica, mentres que o seu amigo Hugh MacDiarmid restablecía o scots como unha lingua literaria seria. Durante este tempo tamén estivo asociado coa Liga Celta e colaborou frecuentemente no seu Carn trimestral.
MacLean, que traballou como profesor e director de escola até a súa xubilación en 1972, publicou a súa colección de poesía máis importante, Reothairt is Contraigh (Spring Tide and Neap Tide) en 1977. Numerosos dos seus poemas foron publicados en edicións bilingües en todo o mundo. Despois de que a antoloxía Collected Poems aparecese en 1989, recibiu a Medalla de Ouro da Raíña de Poesía en 1990. Foi nomeado membro honorario da Royal Society of Edinburgh en 1992.[2]
Publicacións editar
Notas editar
- ↑ "Somhairle MacGill-Eain Air-loidhne". www.somhairlemacgilleain.org. Consultado o 2022-08-21.
- ↑ "All fellows; Fellows Directory. Biographical Index: Former RSE Fellows 1783–2002" (PDF). www.rse.org.uk ; Royal Society of Edinburgh.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Somhairle MacGill-Eain  |
Bibliografía editar
- T McCaughey: The History of Scottish Literature, Volume 4, 1987
- Joy Hendry: Gaidhealtachd e Sorley MacLean (Chapman Magazine), 1992, ISBN 9780906772409