Solarium (constelación)
Solarium (o reloxo solar) foi unha constelación definida por un autor descoñecido, situada entre as constelacións de Horologium, Hydrus e Dorado.
Apareceu por primeira vez en 1822 no Celestial Atlas de Alexander Jamieson, que o substituíu pola constelación Reticulum inventada por Nicolas Louis de Lacaille.[1] Dez anos despois foi recollida no mapa estelar de 1835 do norteamericano Elijah Burritt,[2] a quen ás veces se atribúe. Nunca foi popular e considérase obsoleta.
Notas editar
- ↑ Alexander Jamieson – Celestial Atlas (1822)
- ↑ Atlas Coelestis/Felice Stoppa: map 25 o mapa individual pode ser atopado a través desta ligazón
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Solarium Arquivado 13 de outubro de 2008 en Wayback Machine. (en inglés)
| Constelacións obsoletas incluíndo Argo Navis de Ptolomeo |
|
Anser | Antinoo | Argo Navis | Asterion | Cancer Minor | Cerberus | Chara | Custos Messium | Felis | Frederici Honores/Gloria Frederici | Gallus | Globus Aerostaticus | Jordanus | Lochium Funis | Machina Electrica | Malus | Mons Maenalus | Musca Borealis | Noctua | Officina Typographica | Polophylax | Psalterium Georgii/Harpa Georgii | Quadrans Muralis | Ramus Pomifer | Robur Carolinum | Sceptrum Brandenburgicum | Sceptrum et Manus Iustitiae | Solarium | Tarandus vel Rangifer | Taurus Poniatovii | Telescopium Herschelii | Testudo | Tigris | Triangulum Minor | Turdus Solitarius | Vultur |