Ivan Petrovič Pavlov, nado en Riazan o 14 de setembro de 1849 e finado en San Petersburgo o 27 de febreiro de 1936, foi un médico fisiólogo ruso.

Ivan Petrovič Pavlov
Datos persoais
Nacemento14 de setembro de 1849
LugarRiazan, Imperio Ruso
Falecemento27 de febreiro de 1936
LugarLeningrado, Unión Soviética
Causapneumonía
SoterradoLiteratorskie mostki
NacionalidadeImperio Ruso, República Socialista Soviética Federativa de Rusia e Unión Soviética
CónxuxeSara Pavlov
Actividade
Campo
  • psicoloxía e fisioloxía
  • Alma máterUniversidade Estatal de San Petersburgo, Imperial St. Petersburg University e Medical and Surgical Academies in Russian Empire
    Director de teseElias von Cyon, Sergey Botkin e Carl Ludwig
    Contribucións e premios
    PremiosPremio Nobel de Medicina en 1904
    editar datos en Wikidata ]

    Traxectoria Editar

    O seu nome está ligado ao descubrimento do reflexo condicionado, que deu a coñecer en 1903. Tal descubrimento consiste en aplicar os métodos obxectivos da fisioloxía ao estudo dos procesos nerviosos superiores. Pavlov chegou a este descubrimento mentres, utilizando cans, desenvolvía investigacións sobre a dixestión, campo no que realizou contribucións importantes que o levaron a que lle fose concedido o premio Nobel de Medicina e Fisioloxía no ano 1904.

    É ben coñecido o seu clásico experimento: asociando, un certo número de veces, un son de campá á presentación de carne a un can, ao final a badalada determina a salivación (o vulgar facerse a boca auga) no can, que antes de certo non se producía; xa que o can se comporta así a causa dun reflexo condicionado provocado artificialmente.

    Os reflexos condicionados naturais e artificiais, a súa modalide de formación e de acción, son asunto de grande importancia en fisioloxía, psicoloxía e psiquiatría, aínda que con resultados alternos.

    O goberno soviético preparoulle a Pavlov un magnífico laboratorio en Koltushing, preto de Leningrado.