Gunderico
Gunderico (en latín: Gundericus) nado no 379 e finado no 428, foi rei dos vándalos entre o 407 e o 428 e dos alanos entre o 419 e o 428. Dirixiu aos vándalos asdingos, tribo que residía orixinalmente preto do río Oder, para participar nas invasións bárbaras do Imperio Romano de Occidente no século V.
| Gunderico | |
|---|---|
.jpg) | |
| Nacemento | 379 |
| Lugar de nacemento | Xermania Magna |
| Falecemento | 428 |
| Lugar de falecemento | Sevilla |
| Nacionalidade | Vándalos |
| Etnia | Vándalos |
| Relixión | paganismo e arianismo |
| Ocupación | rei |
| Pai | Godexisilo |
| Nai | Flora |
| Irmáns | Xenserico |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria editar
Fillo de Godexisilo, rei dos vándalos asdingos, e da súa esposa Flora. Sucedeu ao seu pai, morto no último día do ano 406 combatendo contra os francos ripuarios, que defendían, como foederati do Imperio Romano, a fronteira do río Rin.
Cos seus aliados suevos e a cabalaría pesada proporcionada por varios clans alanos, Gunderico derrota unha forza de 3.000 francos e forza o paso á Galia, que recorre saqueando, entre outras, cidades como Maguncia ou Amiens.
Ante a presión conxunta dos francos e das tropas britano-romanas do usurpador Constantino III, vese empuxado cara o sur, cruzando os Pireneos en outubro do 409.
Asentamento na Gallaecia editar
Dous anos despois, en 411, un tratado con Roma estableceu aos vándalos asdingos ao norte da Gallaecia, aos suevos no sur, aos alanos en Lusitania e a Cartaxinense, e aos vándalos silingos na Bética.
Esta situación, porén, ha durar pouco, debido á intervención dos visigodos que, dirixidos por Walia e en calidade de foederati de Roma, interveñen en Hispania no ano 417. Walia penetra na Cartaxinense e derrota aos vándalos silingos na Bética, capturando ao seu rei Fredebaldo.
Sucesión alana editar
No 418 chégalle a vez aos alanos, cuxo rei Ataces morre a mans dos visigodos. Como consecuencia de todo isto, Gunderico acabará asumindo en 419 o título de “Rex Wandalorum et Alanorum” ("Rei de vándalos e alanos") e instalando ao seu pobo na Bética como foederati no 422.
Guerra suevo-vándala editar
En 419, despois dunha disputa con Hermerico, os vándalos atacaron os suevos e atraparon ao exército de Hermerico na batalla dos montes Nervasos. O xeneral romano Asterio interveu a favor dos suevos e os vándalos retrocederon, marchando cara á Bética, onde se uniron aos silingos sobreviventes.[1]
.svg)
Asentamento na Bética editar
En 422, Gunderico derrota a un exército romano preto de Córdoba que, ao mando de Castino, pretendía recuperar a Bética. Os vándalos atacaron Mauretania Tingitana, Baleares, e saquearon Cartaxena e Hispalis (Sevilla) no 425, aínda que non chegaron a establecerse nestas cidades. Gunderico volveu tomar Hispalis en 428.[2]
Morte editar
Hidacio escribiu que en Hispalis no 428 Gunderico puxo "as mans na igrexa daquela mesma cidade, por vontade de Deus foi apreixado por un demo e morreu". Non está claro como morreu Gunderico, aínda que se teoriza que Hidacio facía referencia ao intento de Gunderico de converter unha igrexa católica nunha igrexa ariana pero morreu inesperadamente. Despois de que Gunderico morrese a principios de 428, os vándalos elixiron ao seu medio irmán Xenserico como o seu sucesor, este deixou Iberia no 429 e invadiu a África romana onde se asentou.
Notas editar
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Kulikowsi, Michael (2004). Late Roman Spain and its Cities (en inglés). Baltimore e Londres: The Johns Hopkins University Press. ISBN 9780801879784.
- Thompson, E. A. (1982). Romans and Barbarians: The Decline of the Western Empire (en inglés). Madison: University of Wisconsin Press. ISBN 0-299-08700-X.
Outros artigos editar
| Predecesor: Godexisilo |
Rei dos vándalos 407-428 |
Sucesor: Xenserico |
| Predecesor: Ataces |
Rei dos alanos 419-428 |
Sucesor: Xenserico |