Gumersindo Pardo Reguera

pintor galego

Gumersindo Pardo Reguera, nado en Valgos (A Ribeira, Cervantes) o 24 de xaneiro de 1847 e finado na Coruña o 28 de abril de 1916, foi un farmacéutico e pintor galego. Retratou á burguesía coruñesa cun estilo realista, minucioso e veraz.

Modelo:BiografíaGumersindo Pardo Reguera

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento24 de xaneiro de 1847 Editar o valor en Wikidata
Valgos, España Editar o valor en Wikidata
Morte28 de abril de 1916 Editar o valor en Wikidata (69 anos)
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturacemiterio de Santo Amaro da Coruña Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpintor, farmacéutico Editar o valor en Wikidata
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteGran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
Dicionario biográfico de Galicia
Diccionario bio-bibliográfico de escritores Editar o valor en Wikidata
Galiciana: 294362 BNE: XX5199200

Traxectoria

editar

A súa primeira actividade laboral foi como delineante de estradas e camiños. Xa casado, fixo a carreira de Farmacia na Universidade de Santiago de Compostela, licenciándose cun dos dous premios extraordinarios do ano 1880 (entre 1.399 alumnos). Despois estableceuse en Lugo, colaborando na vacinación contra a varíola. Foi catedrático de Química na Universidade de Granada. Deixou Granada e retornou á Coruña para ser profesor na Escola de Artes Industriais e na de Belas Artes. Abriu despacho de farmacia no número 96 da rúa Real e actuou como perito en xuízos por envelenamento.[1]

Foi concelleiro da Coruña representando aos monárquicos e formou parte da comisión de facenda. Pertencente á directiva do Colexio Farmacéutico Provincial, representou ao colectivo en Madrid, na asemblea nacional de 1899.[2]

Afeccionado á arte, comezou a pintar pasados os corenta anos de idade, retratando a Ramón Pérez Costales e a Manuel Pereiro Caeiro. Participou na Exposición Nacional de Belas Artes en 1895, e na de 1904 logrou mención honorífica. Retratista de corte moi realista, compartiu esta actividade na Coruña con Román Navarro. No paisaxismo ten semellanzas con Dionisio Fierros. Foi membro de número e secretario da Real Academia Galega de Belas Artes, e correspondente da Real Academia de Belas Artes de San Fernando.[3]

 
Pompas de xabón, 1892 (Col. Pardo Yáñez).[4]

Exerceu unha importante influencia sobre, o daquela neno, Pablo Ruiz Picasso, amigo do seu fillo, Antonio Pardo, durante a época no que o malagueño residiu na Coruña.[5]

 
Caravana, 1900 (Colección Afundación).[3]

Finou por unha uremia na Coruña o 28 de abril de 1916[6] e foi enterrado no Cemiterio de Santo Amaro. A súa obra consérvase na Deputación da Coruña, que garda un retrato do rei Afonso XIII,[7] no Museo Provincial de Lugo,[8][9] na Colección Afundación[3] e noutras coleccións particulares.

Con motivo do centenario do seu pasamento, fixéronse dúas exposicións da súa obra, comisariadas por Rubén Ventureira Novo, a primeira no Museo de Lugo, do 11 de agosto ao 20 de novembro de 2016, e a segunda no PALEXCO da Coruña, do 17 de febreiro ao 26 de marzo de 2017.[10]

Obra escrita publicada

editar
  • Reconocimiento de las falsificaciones y adulteraciones de las sustancias alimenticias de uso más frecuente en Galicia (A Coruña, 1887).[11]

Vida persoal

editar

Casou con Filomena García Reboredo e foi pai de catro fillos: Elena, Antonio, Mercedes e Gumersindo Pardo García.[1]

Galería de imaxes

editar

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar