Francis Cabrel

Francis Cabrel
	;
Biografía
Nacemento	23 de novembro de 1953 (70 anos); Agen (Francia)
Datos persoais
Residencia	Astaffort
País de nacionalidade	Francia
Actividade
Ocupación	cantautor , guitarrista , artista discográfico
Período de actividade	1974 -
Membro de	Sol En Si (pt)
Xénero artístico	Chanson, Blues, música pop e folk
Lingua	Lingua francesa
Instrumento	Guitarra, voz, piano e Harmónica
Selo discográfico	CBS Disques (en) ; Columbia Records
	Premios (10 de novembro de 1997) Cabaleiro da Orde Nacional do Mérito; (1994) Eagle Feather (en) ; (1990) Victoires de la Musique – Male artist of the year (en) ; Vincent Scotto Award (en) ; Q16682556 ;
Páxina web	franciscabrel.com

Francis Cabrel, nado en Astaffort, preto de Agen, Francia o 23 de novembro de 1953, é un cantante e guitarrista francés.

Biografía editar

Naceu nunha familia modesta orixinaria de Friúl-Venecia Xulia, Italia, o seu pai traballaba nunha pastelería e a súa nai era camereira nunha cafetería. Ten unha irmá, Martine, e un irmán, Philippe. Pasou a súa infancia en Astaffort.

Aos trece anos, escoitou por primeira vez na radio "Like a Rolling Stone", un descubrimento que tería unha importante influencia na súa carreira. Comezou a compoñer con 16 anos por afección influído por cantantes como Bob Dylan, Neil Young ou Leonard Cohen.

Expulsárono do instituto por problemas de disciplina e encontrou traballo nunha zapateiría, traballo que abandonou pola música, comezou tocando en pubs e bares co grupo Ray Frank et les Jazzmen (máis tarde Les Gaulois). Pero deixou o grupo, comezou a presentarse a concursos e finalmente comezou a gravar discos.

Cantantes mundialmente coñecidos como Shakira, Jarabe de Palo, Manzanita e Muchachito Bombo Infierno interpretaron unha das súas canciónes : Je L'aime A Mourir

Está casado e é pai de tres fillas: Manon, Aurélie e Thiu.

Álbums de estudio editar

Álbums en direto editar

Recompilacións editar

Cabrel 77-87 (1987)
Algo más de amor (1998)
Aniversario (2003)
L'essentiel 1977-2007 (2007)

Participacións editar

Colaboracións editar

Participación no programa SOS Éthiopie da asosiación Chanteurs sans frontières. (1985)
Reinterpretación de Quand j'aime une fois, j'aime pour toujours de Richard Desjardins no álbum Urgence, 27 artistes contre le sida. (1992)
Reinterpretación de Les Passantes no álbum homenaxe Chantons Brassens. (1992)
Participación regular no espectáculo Les enfoirés. (A partir de 1992)
Participación nos álbums e nos concertos en beneficio da asociación Sol En Si. (A partir de 1993)
Reinterpretación da canción Prisonnier de l'inutile no álbum homenaxe a Gérard Manset Route Manset (1996)
Saca unha nova versión da súa canción Sarbacane no álbum Merci d'être venus de Jean-Jacques Milteau. (1996)
Interpreta Tandem en dúo con Vanessa Paradis no álbum Le Zénith des Enfoirés. (1997)
Interpreta Yo vengo a ofrecer mi corazon en dúo con Mercedes Sosa no álbum Algo más de amor o mesmo que en The Best of Mercedes Sosa (Polygram, 1997).
Reinterpreta a canción Petite Angèle de Daniel Balavoine no álbum Hommages…2000
Reinterpreta a canción La Complainte de la butte en dúo con Patrick Bruel no álbum Entre deux. (2002)
Interpreta Des nuits trop longues en dúo con Michael Jones no álbum Prises et Reprises. (2004)
Interpreta Gardien de nuit no conto de fadas musical Le Soldat rose de Louis Chedid e Pierre-Dominique Burgaud.(2006)
Reinterpretación da canción Le Loir-et-Cher en dúo con Michel Delpech no álbum Michel Delpech &... (2006)
Interpreta Cash City en dúo con Luc de Larochellière no álbum Voix croisées (2006)
Interpreta Pas question d'aventure en dúo no álbum Duos Dubois de Claude Dubois (2008)
Interpreta Giours co grupo Corou de Berra no álbum 10 (2008)
Interpreta Tout reste à faire con Souad Massi no álbum Ô Houria (2010)
Interpreta Les filles à quoi ça sert ? con Jean-Jacques Goldman, Alain Souchon e Bénabar, para o filme Titeuf de Zep (2011)
Interpreta Guantanamera con Nana Mouskouri no álbum Rendez-vous (2011)
Interpreta For No One no álbum homenaxe aos Beatles Fab Forever (2012)

Composicións editar

Adaptación francesa de Walking in Memphis de Marc Cohn, baixo o título Marcher dans Memphis, para o álbum Prises et Reprises de Michael Jones. (2004)
Adaptou no seu álbum Hors-saison a canción I've Been Loving You Too Long de Otis Redding (Depuis Toujours).(1999)
Adaptou no seu álbum Des roses et des orties as cancións Mama Don't de J.J. Cale (Madame n'aime pas), Born on The Bayou de Creedence Clearwater Revival (Né dans le Bayou) e She Belongs To Me de Bob Dylan (Elle m'appartient (c'est une artiste)). (2008)

Axuda humanitaria editar

Francis Cabrel é un fiel colaborador con Les enfoirés, e dos cocertos para recadar fondos para axudar á asociación Restos du cœur.

Sinxelos editar

Francis Cabrel nun concerto en Bruxelas no 2008.

Année	Titre	Álbum
1977	Petite Marie/Ami	Les Murs de poussière
1978	Pas trop de peine/Au matin des mauvais jours
1978	Les murs de poussière/Ami	Les Murs de poussière
1979	Je l'aime à mourir/Les chemins de traverse	Les Chemins de traverse
1979	Je rêve	Les Chemins de traverse
1980	L'encre de tes yeux	Fragile
1980	Je pense encore à toi
1981	La dame de Haute-Savoie
1981	Carte postale	Carte postale
1982	Répondez-moi	Carte postale
1983	La fille qui m'accompagne	Quelqu'un de l'intérieur
1984	Saïd et Mohammed
1984	Question d'équilibre
1985	Encore et encore	Photos de voyages
1985	Tourner les hélicos
1986	Je te suivrai
1986	Il faudra leur dire
1989	Sarbacane	Sarbacane
	C'est écrit
	Animal
1990	Tout le monde y pense (live)	D'une ombre à l'autre
1990	Petite Marie (live)	D'une ombre à l'autre
1994	La corrida	Samedi soir sur la Terre
	Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai
	La cabane du pêcheur
1995	Octobre
1995	Samedi soir sur la Terre
1997	Vengo a ofrecer mi corazón (en dúo con Mercedes Sosa)	Algo más de amor
1999	Presque rien	Hors-saison
	Le reste du temps
	Hors-saison
2000	Le monde est sourd
2000	Ma place dans le trafic (live)	Double Tour
2004	Bonne nouvelle	Les Beaux Dégâts
	Qu'est-ce que t'en dis ?
	Tu me corresponds
2005	Les gens absents
2005	Je pense encore à toi (live)	La Tournée des bodegas
2007	Le gorille	L'Essentiel 1977-2007
2008	La robe et l'échelle	Des roses et des orties
2008	Le chêne liège
2009	Des hommes pareils
	Né dans le bayou
	Les cardinaux en costume (live)	La Tournée Des Roses & Des Orties (DVD)
2012	Comme une femme (Just Like a Woman)	Vise le ciel

Galardóns editar

Victoire de la musique ao intérprete masculino do ano (1990).
Grande médaille de la chanson française por parte da Academia francesa, (2010)^[1].

Notas editar

↑ "Francis Cabrel condecorado pola Academia francesa". Arquivado dende o orixinal o 17 de decembro de 2010. Consultado o 30 de novembro de 2012.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

A súa discogrfía dende 1978 a 1991 (en francés)
Páxina do club de fans de Francis Cabrel (en francés)
D'un disque à l'autre : a discografía completa de Francis Cabrel Arquivado 23 de abril de 2013 en Wayback Machine. (en francés)

Predecesor: Claude Nougaro	Gañador masculino do Victoires de la musique a artista do ano 1990	Sucesor: Michel Sardou

[1] "Francis Cabrel condecorado pola Academia francesa". Arquivado dende o orixinal o 17 de decembro de 2010. Consultado o 30 de novembro de 2012.

[1]

Biografía

Nacemento	23 de novembro de 1953 (70 anos) Agen (Francia)




Datos persoais
Residencia	Astaffort
País de nacionalidade	Francia
Actividade
Ocupación	cantautor , guitarrista , artista discográfico
Período de actividade	1974 -
Membro de	Sol En Si ^(pt)
Xénero artístico	Chanson, Blues, música pop e folk
Lingua	Lingua francesa
Instrumento	Guitarra, voz, piano e Harmónica
Selo discográfico	CBS Disques ^(en) Columbia Records
Premios (10 de novembro de 1997) Cabaleiro da Orde Nacional do Mérito (1994) Eagle Feather ^(en) (1990) Victoires de la Musique – Male artist of the year ^(en) Vincent Scotto Award ^(en) Q16682556

Páxina web	franciscabrel.com