Francis Cabrel
Francis Cabrel, nado en Astaffort, preto de Agen, Francia o 23 de novembro de 1953, é un cantante e guitarrista francés.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 23 de novembro de 1953 (70 anos) Agen (Francia) |
Datos persoais | |
Residencia | Astaffort |
País de nacionalidade | Francia |
Actividade | |
Ocupación | cantautor , guitarrista , artista discográfico |
Período de actividade | 1974 - |
Membro de | |
Xénero artístico | Chanson, Blues, música pop e folk |
Lingua | Lingua francesa |
Instrumento | Guitarra, voz, piano e Harmónica |
Selo discográfico | CBS Disques (en) Columbia Records |
Premios
| |
Páxina web | franciscabrel.com |
|
Biografía
editarNaceu nunha familia modesta orixinaria de Friúl-Venecia Xulia, Italia, o seu pai traballaba nunha pastelería e a súa nai era camereira nunha cafetería. Ten unha irmá, Martine, e un irmán, Philippe. Pasou a súa infancia en Astaffort.
Aos trece anos, escoitou por primeira vez na radio "Like a Rolling Stone", un descubrimento que tería unha importante influencia na súa carreira. Comezou a compoñer con 16 anos por afección influído por cantantes como Bob Dylan, Neil Young ou Leonard Cohen.
Expulsárono do instituto por problemas de disciplina e encontrou traballo nunha zapateiría, traballo que abandonou pola música, comezou tocando en pubs e bares co grupo Ray Frank et les Jazzmen (máis tarde Les Gaulois). Pero deixou o grupo, comezou a presentarse a concursos e finalmente comezou a gravar discos.
Cantantes mundialmente coñecidos como Shakira, Jarabe de Palo, Manzanita e Muchachito Bombo Infierno interpretaron unha das súas canciónes : Je L'aime A Mourir
Está casado e é pai de tres fillas: Manon, Aurélie e Thiu.
Álbums de estudio
editar- Les Murs de poussière (1977)
- Les Chemins de traverse (1979)
- Fragile (1980)
- Carte postale (1981)
- Quelqu'un de l'intérieur (1983)
- Photos de voyages (1985)
- Sarbacane (1989)
- Samedi soir sur la Terre (1994)
- Hors-saison (1999)
- Les beaux dégâts (2004)
- Des roses et des orties (2008)
- Vise le ciel (2012)
- In extremis (2015)
- À l'aube revenant (2020)
Álbums en direto
editarRecompilacións
editarParticipacións
editarColaboracións
editar- Participación no programa SOS Éthiopie da asosiación Chanteurs sans frontières. (1985)
- Reinterpretación de Quand j'aime une fois, j'aime pour toujours de Richard Desjardins no álbum Urgence, 27 artistes contre le sida. (1992)
- Reinterpretación de Les Passantes no álbum homenaxe Chantons Brassens. (1992)
- Participación regular no espectáculo Les enfoirés. (A partir de 1992)
- Participación nos álbums e nos concertos en beneficio da asociación Sol En Si. (A partir de 1993)
- Reinterpretación da canción Prisonnier de l'inutile no álbum homenaxe a Gérard Manset Route Manset (1996)
- Saca unha nova versión da súa canción Sarbacane no álbum Merci d'être venus de Jean-Jacques Milteau. (1996)
- Interpreta Tandem en dúo con Vanessa Paradis no álbum Le Zénith des Enfoirés. (1997)
- Interpreta Yo vengo a ofrecer mi corazon en dúo con Mercedes Sosa no álbum Algo más de amor o mesmo que en The Best of Mercedes Sosa (Polygram, 1997).
- Reinterpreta a canción Petite Angèle de Daniel Balavoine no álbum Hommages…2000
- Reinterpreta a canción La Complainte de la butte en dúo con Patrick Bruel no álbum Entre deux. (2002)
- Interpreta Des nuits trop longues en dúo con Michael Jones no álbum Prises et Reprises. (2004)
- Interpreta Gardien de nuit no conto de fadas musical Le Soldat rose de Louis Chedid e Pierre-Dominique Burgaud.(2006)
- Reinterpretación da canción Le Loir-et-Cher en dúo con Michel Delpech no álbum Michel Delpech &... (2006)
- Interpreta Cash City en dúo con Luc de Larochellière no álbum Voix croisées (2006)
- Interpreta Pas question d'aventure en dúo no álbum Duos Dubois de Claude Dubois (2008)
- Interpreta Giours co grupo Corou de Berra no álbum 10 (2008)
- Interpreta Tout reste à faire con Souad Massi no álbum Ô Houria (2010)
- Interpreta Les filles à quoi ça sert ? con Jean-Jacques Goldman, Alain Souchon e Bénabar, para o filme Titeuf de Zep (2011)
- Interpreta Guantanamera con Nana Mouskouri no álbum Rendez-vous (2011)
- Interpreta For No One no álbum homenaxe aos Beatles Fab Forever (2012)
Composicións
editar- Adaptación francesa de Walking in Memphis de Marc Cohn, baixo o título Marcher dans Memphis, para o álbum Prises et Reprises de Michael Jones. (2004)
- Adaptou no seu álbum Hors-saison a canción I've Been Loving You Too Long de Otis Redding (Depuis Toujours).(1999)
- Adaptou no seu álbum Des roses et des orties as cancións Mama Don't de J.J. Cale (Madame n'aime pas), Born on The Bayou de Creedence Clearwater Revival (Né dans le Bayou) e She Belongs To Me de Bob Dylan (Elle m'appartient (c'est une artiste)). (2008)
Axuda humanitaria
editarFrancis Cabrel é un fiel colaborador con Les enfoirés, e dos cocertos para recadar fondos para axudar á asociación Restos du cœur.
Sinxelos
editarAnnée | Titre | Álbum |
---|---|---|
1977 | Petite Marie/Ami | Les Murs de poussière |
1978 | Pas trop de peine/Au matin des mauvais jours | |
Les murs de poussière/Ami | Les Murs de poussière | |
1979 | Je l'aime à mourir/Les chemins de traverse | Les Chemins de traverse |
Je rêve | ||
1980 | L'encre de tes yeux | Fragile |
Je pense encore à toi | ||
1981 | La dame de Haute-Savoie | |
Carte postale | Carte postale | |
1982 | Répondez-moi | |
1983 | La fille qui m'accompagne | Quelqu'un de l'intérieur |
1984 | Saïd et Mohammed | |
Question d'équilibre | ||
1985 | Encore et encore | Photos de voyages |
Tourner les hélicos | ||
1986 | Je te suivrai | |
Il faudra leur dire | ||
1989 | Sarbacane | Sarbacane |
C'est écrit | ||
Animal | ||
1990 | Tout le monde y pense (live) | D'une ombre à l'autre |
Petite Marie (live) | ||
1994 | La corrida | Samedi soir sur la Terre |
Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai | ||
La cabane du pêcheur | ||
1995 | Octobre | |
Samedi soir sur la Terre | ||
1997 | Vengo a ofrecer mi corazón (en dúo con Mercedes Sosa) | Algo más de amor |
1999 | Presque rien | Hors-saison |
Le reste du temps | ||
Hors-saison | ||
2000 | Le monde est sourd | |
Ma place dans le trafic (live) | Double Tour | |
2004 | Bonne nouvelle | Les Beaux Dégâts |
Qu'est-ce que t'en dis ? | ||
Tu me corresponds | ||
2005 | Les gens absents | |
Je pense encore à toi (live) | La Tournée des bodegas | |
2007 | Le gorille | L'Essentiel 1977-2007 |
2008 | La robe et l'échelle | Des roses et des orties |
Le chêne liège | ||
2009 | Des hommes pareils | |
Né dans le bayou | ||
Les cardinaux en costume (live) | La Tournée Des Roses & Des Orties (DVD) | |
2012 | Comme une femme (Just Like a Woman) | Vise le ciel |
Galardóns
editar- Victoire de la musique ao intérprete masculino do ano (1990).
- Grande médaille de la chanson française por parte da Academia francesa, (2010)[1].
Notas
editar- ↑ "Francis Cabrel condecorado pola Academia francesa". Arquivado dende o orixinal o 17 de decembro de 2010. Consultado o 30 de novembro de 2012.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- A súa discogrfía dende 1978 a 1991 (en francés)
- Páxina do club de fans de Francis Cabrel (en francés)
- D'un disque à l'autre : a discografía completa de Francis Cabrel Arquivado 23 de abril de 2013 en Wayback Machine. (en francés)
Predecesor: Claude Nougaro |
Gañador masculino do Victoires de la musique a artista do ano 1990 |
Sucesor: Michel Sardou |