Fernando Martín Espina

Xogador de baloncesto español

Fernando Martín Espina, nado o 25 de marzo de 1962 en Madrid e finado na mesma cidade o 3 de decembro de 1989 aos vinte e sete anos, foi un xogador profesional de baloncesto internacional español, formado na canteira do Club Baloncesto Estudiantes, aínda que pasando a meirande parte no Real Madrid. Cunha estatura de 2,06 metros xogaba na posición de pivote.

Modelo:BiografíaFernando Martín Espina
Biografía
Nacemento25 de marzo de 1962 Editar o valor en Wikidata
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Morte3 de decembro de 1989 Editar o valor en Wikidata (27 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorte accidental, accidente de tráfico Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de La Almudena Editar o valor en Wikidata
Altura206 cm Editar o valor en Wikidata
Peso99 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónbaloncestista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1979 Editar o valor en Wikidata - 1989 Editar o valor en Wikidata
Deportebaloncesto Editar o valor en Wikidata
LigaNational Basketball Association Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoPivote Editar o valor en Wikidata
Convocado porBrooklyn Nets Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
Portland Trail Blazers
CB Estudiantes
Real Madrid Baloncesto
Participou en
1986Campionato mundial de baloncesto de 1986
1985Campionato Europeo de Baloncesto Masculino de 1985
1984Xogos Olímpicos de 1984
1983Campionato Europeo de Baloncesto Masculino de 1983
1982Campionato Mundial de Baloncesto de 1982
1981Campionato Europeo de Baloncesto Masculino de 1981 Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosJan Martín Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX1507529 Olympic.org: fernando-martin Find a Grave: 12172478 Editar o valor en Wikidata

Fernando Martín foi o primeiro xogador español en xogar na NBA, debutando nese campionato o 1 de novembro de 1986 cos Portland Trail Blazers. Xogou sempre coa camiseta número 10, sendo retirado ese dorsal polo Real Madrid para que ningún outro xogador o poida levar. Membro dende o 1 de marzo de 2007 do Salón da Fama FIBA. O seu irmán Antonio Martín foi tamén xogador profesional de baloncesto.

Carreira

editar

Comezos

editar

Fernando Martín iniciouse no baloncesto cando xa tiña 15 anos. Antes practicara outros deportes. Destacou especialmente no balonmán así como tenis de mesa e a natación, disciplina na que se proclamou mesmo campión de Castela. Esa formación multidisciplinar conferiulle un físico moi forte e atlético. Introduciuse no baloncesto xogando nas categorías inferiores do Estudiantes de Madrid, onde enseguida destacou. Proclamouse campión de España escolar e xuvenil, categoría na que coa selección española conseguiu a medalla de prata no Eurobasket de 1979.

En 1980, e aínda en idade júnior, xa foi incluído no primeiro equipo de Estudiantes. En 1981, con só 19 anos de idade, xa formou parte do cinco inicial do equipo estudantil que conseguiu o subcampionato de Liga, xunto a Vicente Gil, Alfonso del Corral, Juan Carlos López Rodríguez e o estadounidense Slab Jones. Foi a gran revelación da liga na tempada 1980-81, e chegáronlle varias ofertas. Chegou a asinar un pre-contrato co Club Joventut de Badalona pero, tras intensas negociacións, acabou fichando polo Real Madrid, que tamén contratou ao seu irmán máis novo Antonio Martín.

Real Madrid

editar

Incorporouse ao Real Madrid no verán de 1981. Neste club, e no seguintes cinco anos, viviu os mellores anos da súa carreira deportiva, e chegou a consagrarse como o mellor pivote de España e un dos mellores de Europa. Co equipo branco conquistou catro títulos da Liga ACB (1982, 1984, 1985 e 1986), tres da Copa do Rei (1985,1986 e 1989), unha Recopa (1989) e un Mundial de Clubs (1982). En 1985 foi subcampión da Copa de Europa.

A súa figura chegou a seducir aos observadores da NBA. En 1985 foi o primeiro xogador español en ser incluído no draft. Elixírono os New Jersey Nets. Viaxou a Estados Unidos para disputar o campus de verán deste equipo e, á súa finalización, propúxoselle asinar un contrato non garantido. Martín rexeitouno, e preferiu seguir un ano máis en España. Iso permitiríalle participar no Mundobasket que se disputaría en España en 1986, e no que a selección española albergaba grandes esperanzas. Cabe mencionar que, naquela época, os xogadores da NBA non podían participar nas competicións organizadas pola FIBA.

A selección española

editar

Entre 1981 e 1986, e en paralelo aos seus éxitos no Real Madrid, tamén colaborou activamente nos da selección de baloncesto de España. Foi convocado por primeira vez por Antonio Díaz-Miguel en 1981. Entre ese ano e 1986, cando se foi á NBA, disputou un total de 72 partidos coa selección, da que sempre foi un dos alicerces.

Foi titular do equipo que gañou a medalla de prata no Eurobasket de Nantes?83, e do que conquistou a histórica medalla de prata nos Xogos Olímpicos de 1984, xunto a xogadores como Juan Antonio Corbalán, Juan Antonio San Epifanio, Ignacio Solozábal ou Fernando Romay.

Etapa na NBA

editar

No verán de 1986 deu o gran paso e fichou polos Portland Trail Blazers da NBA, converténdose no primeiro español e segundo europeo en entrar na competición estadounidense. A súa estancia nos Trail Blazers, con todo, non foi todo o afortunada que esperaba. Sufriu varias lesións que lle tiveron, en total, preto de dous meses apartado das canchas, e que lle impediron contar coa continuidade de xogo necesaria. Unha fractura de nariz e unha artroscopia no xeonllo foron os seus peores adversarios. A pesar de todo, o madrileño deu por boa a experiencia americana. Sempre dixo que había ir á NBA a aprender. Cos Trail Blazers só xogou unha tempada (1986-87), na que disputou 24 partidos para un total de 146 minutos, 22 puntos e 28 rebotes.

Regreso ao Madrid

editar

En 1987 regresou ao Real Madrid. E entre outras cousas fíxoo porque o conxunto branco ofreceulle un contrato que, naquel entón, representaba unha auténtica marca: 100 millóns de pesetas anuais. A súa segunda etapa foi menos frutífera. No baloncesto español destacaba o FC Barcelona dos Epi, Solozabal e Audie Norris, o estadounidense co que Martín mantivo uns duelos épicos. A Martín só lle deu tempo de engadir ao seu palmarés unha Recopa de Europa (1989) cun Real Madrid entón liderado polo iugoslavo Dražen Petrović. Poucos meses despois (tal e como lle ocorrería tres anos e medio máis tarde ao propio Petrović), un tráxico accidente acabou coa súa vida prematuramente.

Falecemento

editar

Fernando Martín faleceu en Madrid o 3 de decembro de 1989 por mor dun accidente de circulación. Acudía a un partido que non ía disputar por dores nas costas, as cales non lle impedirían estar no banco para apoiar os seus compañeiros. Nos devanditos momentos ía recoller a Quique Villalobos para iren xuntos ao estadio. O accidente produciuse ao perder o control do seu automóbil, un Lancia Thema 8.32, mentres se incorporaba á vía de circunvalación M-30. Tras saltar a mediana, invadiu o carril de sentido contrario e impactou contra outro vehículo, conducido por Ricardo Delgado Cascales, quen sobreviviu ao accidente con graves feridas.

O seu falecemento provocou unha auténtica conmoción no baloncesto español. Ao seu enterro acudiron representantes de todos os clubs e institucións, incluídos varios xogadores, como Epi e Audie Norris, o seu eterno rival no FC Barcelona. O 14 de febreiro de 2009, foi homenaxeado ante millóns de telespectadores de todo o mundo, cando Rudy Fernández, xogador dos Portland Trail Blazers realizou un dos mates do concurso do All-Star 2009 da NBA cunha réplica da camiseta que luciu na súa tempada no equipo de Portland, co seu nome no dorsal e o número 10. Dende o seu falecemento, ningún outro xogador volveu a lucir o número 10 na camiseta do Real Madrid.

editar

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar