Nicéforo Brienio, o Mozo
Nicéforo Brienio (Nicephorus Bryennius) foi o marido de Anna Comnena. Naceu en Orestias en Macedonia na metade do século XI (1062) e era fillo ou sobriño dun famoso xeneral bizantino tamén chamado Nicéforo Brienio.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1062 (Gregoriano)  Orestiada, Grecia (en)  |
| Morte | 1137 (Gregoriano) (74/75 anos) Constantinopla |
| Estratego | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
| Actividade | |
| Ocupación | historiador , escritor , militar |
| Lingua | Grego medieval (pt) |
| Carreira militar | |
| Conflito | Primeira cruzada |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ana Comnena (1097 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Q80465480 |
 | |
Traxectoria editar
Foi amigo e leal ao emperador Aleixo I Comneno (1081). Foi un xeneral distinguido e un notábel intelectual. O emperador creou para el o título de panipersebastos (panhypersebastos) que o asimilaba a un "césar"; tamén lle deron este último título. Tamén obtivo a man da súa filla Anna Comnena coa que viviu felizmente durante 40 anos. Distinguiuse na guerra contra Bohemundo de Antioquía e negociou a paz do 1108. Anna intentou que Nicéforo fose nomeado herdeiro, pero Aleixo non quixo desherdar ao seu fillo Xoán. Así cando Aleixo morreu o 1118, Anna e Nicéforo conspiraron contra o mozo Xoán II Comneno, pero o complot fracasou, debido ao feito que Nicéforo refugou actuar no momento decisivo (cousa que a súa muller lle reprochou). Os seus cordeiros foron confiscados e os dous foron desterrados a Oenoe (despois Unieh) na costa do Mar Negro, onde viviron retirados por bastantes anos, pero co tempo Nicéforo recuperou o favor do emperador.
O 1137 foi enviado a Siria para intentar levantar o asedio de Antioquía polos croatas, pero enfermou e volveu a Constantinopla, onde morreu pouco despois.
Obras editar
Deixou unha historia dos reinos de Isaac I Comneno, Constantino X Ducas, Romano IV Dióxenes e Miguel VII Ducas Parapinaces, que é unha das obras máis valiosas sobre historia bizantina. O seu título é Ὕλη Ἱστορίας (Materia de historia) e redactouna nun estilo sinxelo e conciso seguindo o do filósofo grego Xenofonte, ao que imitou con bastante éxito.