Casa de Correos e Telégrafos de Vigo
A Casa de Correos é un edificio histórico situado na Praza de Compostela, na esquina coa rúa da Reconquista, 2, no centro da cidade de Vigo. Dende a súa construción foi a sede principal da compañía estatal de correos e telégrafos.
| Edificio de Correos e Telégrafos de Vigo | |
|---|---|
 | |
| Edificio | |
| Estilo | Clasicista con toques modernistas |
| Localización | Vigo, Galicia, España |
| Coordenadas | 42°14′20″N 8°43′24″O / 42.238871, -8.723367 |
| Construción | |
| Inicio | 1920 |
| Remate | 1929 |
| Equipo | |
| Arquitecto(s) | Manuel Gómez Román |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
HistoriaEditar
A Casa de Correos era unha vella aspiración da boiante vila de Vigo no cambio do século XIX ao XX. Nesa época rematárase o recheo para o deseño dos xardíns da alameda da Praza de Compostela. En 1920 o concurso para a súa construción foi gañado polo arquitecto Manuel Gómez Román, autor doutros edificios notábeis da cidade coma o Edificio Simeón, o Edificio Mülder ou a sede do antigo Banco de Vigo (hoxe edificio do Banco Pastor). As obras non remataron até 1929, e non puido ser empregado até 1931, cando se abre a rúa da Reconquista. Construído sobre os restos dunha vella alfándega de pedra do século XVIII, abandonada xa nese momento, a obra foi executada polo contratista Vicente Calderón.[1]
Construción e estiloEditar
Abandonando o estilo modernista que caracterizou a súa primeira etapa, Gómez Román constrúe un edificio moi marcado polo estilo clasicista de Antonio Palacios. De corte clasicista, o chafrán da entrada actúa coma elemento referencial e coma principal acceso ao edificio, cun enorme arco de medio punto. A composición nas dúas bandas do chafrán é simétrica, cun enorme zócolo de base, con grandes pilastras sobre o mesmo que enmarcan grandes vans verticais, e un último andar que actúa a xeito de entaboamento, con fiestras máis pequenas, cornixa e óculo no ático ou faio. Salienta ademais o recrecido neobarroco con orelleras do última andas, xusto por riba do chafrán, que ilustra ademais o percorrido que nese momento Manuel Gómez Román estaba a realizar cara o estilo rexionalista, do que será un consumado exemplo. Decorativamente é austero, cun apicoado fino no zócolo, e os símbolos propios de correos por riba da porta principal.[2]
Galería de imaxesEditar
Vista do edificio dende os xardíns da alameda.
Caixa do correo no edificio con forma de león.
NotasEditar
Véxase taménEditar
BibliografíaEditar
- Garrido Rodríguez, Xaime (2000): Arquitectura da pedra en Vigo. Produción Galaxia, edición Construciones Conde, Vigo. ISBN 84-605-9897-7 (ed. bilingüe).