Aristófanes de Bizancio
Aristófanes de Bizancio, en grego Ἀριστοφάνης / Aristofánes, nado en Bizancio contra o -257 e finado en Alexandría contra o -180, foi un gramático e crítico grego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 257 a. C.  Bizancio |
| Morte | c. 180 a. C. (76/77 anos) Alexandría |
Head of the Library of Alexandria (en)  | |
| 200 a. C. – ← Eratóstenes – Aristarco de Samotracia → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Período helenístico de Exipto |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Estudos homéricos (pt) |
| Ocupación | lexicógrafo , lingüista , bibliotecario |
| Período de tempo | Período helenístico |
| Profesores | Calímaco e Zenódoto de Éfeso |
| Alumnos | Aristarco de Samotracia |
| Lingua | Grego antigo |
Traxectoria editar
Nado sobre o -257, parte para Alexandría durante a súa xuventude e convértese en discípulo de Zenódoto e de Calímaco de Cirene. Conságrase aos poemas homéricos, dos que dá a primeira edición verdadeiramente crítica, e ás obras de Hesíodo, Alceo, Píndaro, Sófocles, Eurípides, Aristófanes ou mesmo Menandro, para as que escribe introducións. É tamén autor dun Léxico que contén palabras arcaicas e usuais, sinónimos, dos textos usuais etc. Á morte de Apolonio de Rodas, en -195, pasa a dirixir a Biblioteca de Alexandría. Atribúeselle o ordenamento dos diacríticos do alfabeto grego
Foi eclipsado polo seu discípulo, Aristarco de Samotracia, pero a Antigüidade vía nel un dos seus mellores gramáticos.