José Luis Rodríguez Zapatero
Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente. |
José Luis Rodríguez Zapatero (
pronunciación (axuda · info)), nado o 4 de agosto de 1960 en Valladolid e criado en León, é un político español, que foi o quinto Presidente do Goberno de España dende a aprobación da Constitución española de 1978. Asumiu o seu cargo despois da vitoria do PSOE nas eleccións ao Congreso dos Deputados do 14 de marzo de 2004, revalidada nos seguintes comicios, celebrados o 9 de marzo de 2008. Deixou o cargo o 21 de decembro de 2011.
_2.jpg)
.svg){kind=small}
.svg)
Traxectoria
editarEducación e formación
editarLogo dunha escolaridade en centros relixiosos (Colexio dos Discípulos de Xesús de León, despois ao Colexio Leonés), entra na Universidade de León para seguir os estudos de Dereito seguindo a tradición familiar (o seu pai, decano do Ilustre Colexio de Avogados de León, administra cos seus outros fillos un gabinete de dereito administrativo).
En 1983, José Luis Rodríguez Zapatero é graduado en Dereito, cunha tese de final de estudos consagrada ao estatuto da rexión autónoma de Castela e León (última rexión española por constituírse como autónoma nese mesmo ano).
É contratado como profesor adxunto en Dereito Constitucional, e permanecerá en contacto coa formación universitaria ata 1986, ano en que vai consagrarse á súa carreira política.
Carreira política
editarEste artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde abril de 2020.) |
Comprométese, xa desde moi novo do mesmo xeito que a súa familia politicamente ben á esquerda. En 1976, asiste co seu pai á primeira reunión autorizada do Partido Socialista Obreiro Español en Xixón e en 1978, pegando carteis para este partido.
Adhírese a este partido socialdemócrata en febreiro de 1979 empuxado dunha parte pola súa admiración do discurso de Felipe González, e doutra polas ideas herdadas do seu avó paterno. Apoiado polo deputado local Ángel Capdevilla, en decembro de 1982 é nomeado secretario do partido en León, á idade de vinte e dous anos. A súa ascensión política monta en frecha desde ese momento e intégrase nas comisións da Constitución, Defensor do Pobo, Xustiza e Interior.
Foi elixido secretario xeral da Federación Socialista de León (FSL) no congreso celebrado en Astorga o 19 de xuño de 1988. Será tamén elixido deputado pola súa provincia nas eleccións lexislativas do 22 de xuño de 1989, converténdose no cargo electo máis novo do Congreso.
Reelixido á cabeza dos socialistas de León en febreiro de 1991 e de novo como deputado o 6 de xuño de 1993, no Congreso Federal de marzo de 1994 como secretario xeral do FSL, esta vez polo 70% dos delegados, conserva por cuarta vez o seu escano nas Cortes o 3 de marzo de 1996.
O PSOE colócao entón á Mesa Bipartidos con Esquerda Unida, ocupándose da reforma do modelo de Financiamento das Autonomías.
O 16 de novembro de 1997, reelíxeselle a secretario rexional do PSOE.
O 22 de xullo de 2000, consegue as rendas do PSOE no XXXV Congreso por 414 votos (41,7 % dos delegados), contra 405 a Bono (40,8 %) e afirma inmediatamente que desexa «un cambio tranquilo, sereno e disciplinado e proponse practicar unha oposición socialmente útil».
O 27 de outubro de 2002, Zapatero é oficialmente candidato á presidencia do Goberno. O naufraxio do buque Prestige fronte ás costas de Galicia, vai verter toneladas de chapapote, contaminando as costas galegas sen que o Goberno tome as xustas medidas necesarias a esta situación [Cómpre referencia]. A indignación popular vai favorecer politicamente á oposición que vai acusar o Goberno de Aznar de desinformación e mentira.
As sondaxes para as eleccións lexislativas previstas para o 2004 daban entón aos dous homes a igualdade, pero é durante o ano 2003, coa intervención militar de España en Iraq, cando cerca do 90 % dos españois xulgan negativa[Cómpre referencia] a iniciativa do Goberno. Para rematar, a só 3 días das eleccións, prodúcese o atentado do 11-M, causando 192 mortos. A designación primeira de ETA como autora do atentado por parte do Ministerio de Interior, desmentida polas investigacións da policía, que apuntaban a vía islámica, crearon unha corrente de desconfianza e de condenas ao Goberno por mentir ao pobo con fins electoralistas.
O 14 de marzo de 2004, o PSOE gaña as eleccións lexislativas por 42,64 % contra o 37,64 % do PP, 164 escanos contra 146, (a maioría absoluta situábase en 174). O 17 de abril José Luis Rodriguez Zapatero é nomeado quinto presidente da democracia.
No seu primeiro discurso como presidente quere recordar a memoria do seu avó (fusilado en 1936) lendo unhas frases do testamento para declarar «(...) un desexo infinito para a paz, o amor para o ben e todo o que poida mellorar as condicións sociais de todos».
O 9 de marzo de 2008, Zapatero imponse con claridade, aínda que sen chegar a acadar a maioría absoluta, nas eleccións lexislativas por segunda vez consecutiva. Conseguiu 169 escanos (5 máis que nas eleccións de 2004) fronte ós 153 do Partido Popular (7 máis que en 2004).
Ideoloxía
editar
Á hora de situarse no espectro político, Zapatero afirmou que "Máis que un socialdemócrata son un demócrata social". Para Zapatero, "O programa dunha esquerda moderna pasa por unha economía ben gobernada con superávit das contas públicas, impostos moderados e un sector público limitado. Todo iso, conxugado coa extensión dos dereitos civís e sociais"[1]. Zapatero afirmou que aínda que "Hai moita xente neste país que bota de menos un partido de centro", "eu nunca serei dese partido de centro". Respecto dos seus rivais de dereitas, matizaba a súa afirmación á popular revista Marie Claire de que nada me ensinou a dereita"[2] dicindo que "A dereita neste país ensinoume que a esquerda fai avanzar a democracia". Igualmente resaltou que "Os grandes avances no mundo fixéronse defendendo a causa dos dominados"[3]. Neste sentido, Zapatero falou en numerosas ocasións de como a memoria do seu avó fusilado, Juan Rodríguez Lozano, motivou as súas conviccións políticas.
Zapatero móstrase tamén como un fervente pacifista e partidario do diálogo para solucionar os conflitos, tendo promovido a retirada das tropas españolas de Iraq, a Alianza de Civilizacións ou o proceso de paz con ETA. Neste senso, o ex presidente de Goberno, preocupado por unha necesaria loita contra a deterioración ambiental á que non se destinan os mesmos recursos que á guerra contra o terrorismo, afirmou que o cambio climático "provocou xa máis vítimas que o terrorismo internacional e o seu potencial de destrución é tamén moi superior" [4].
Segundo goberno Zapatero
editarO 9 de marzo de 2008 o PSOE venceu por segunda vez consecutiva as eleccións xerais, volvendo ser reelixido presidente de España. Esta etapa coñécese como segundo goberno Zapatero.
| Predecesor: José María Aznar |
 Presidente do Goberno de España 2004 - 2011 |
Sucesor: Mariano Rajoy |
| Predecesor: Joaquín Almunia |
PSOE Secretario Xeral do PSOE 2000 - 2011 |
Sucesor: Alfredo Pérez Rubalcaba |
Notas
editar- ↑ «En Alemania los socialdemócratas son los 'rojos' y no pasa nada...», en El Mundo, 16 de abril de 2006. Consultado o 22 de xuño de 2009. (en castelán).
- ↑ Zapatero alardea de «rojo» y «feminista» en Marie Claire, en ABC, 19 de outubro de 2005. Consultado o 22 de xuño de 2009. (en castelán).
- ↑ Zapatero: 'La derecha en este país me ha enseñado que la izquierda hace avanzar la democracia', en El Mundo, 16 de abril de 2006. Consultado o 22 de xuño de 2009. (en castelán).
- ↑ Zapatero: 'El cambio climático ha provocado ya más muertos que el terrorismo internacional', en El Mundo, 5 de novembro de 2006. Consultado o 22 de xuño de 2009. (en castelán).
Véxase tamén
editar| A Galicitas posúe citas sobre: José Luis Rodríguez Zapatero |
| Commons ten máis contidos multimedia sobre: José Luis Rodríguez Zapatero |
Bibliografía
editar- Suso de Toro (2007). Madeira de Zapatero. Retrato dun Presidente. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 978-84-9782-680-8.