Cobras

réptiles carnívoros poiquilotérmicos, é dicir, de sangue frío, e sen patas
(Redirección desde «Serpe»)

Cobras
Rango fósil: Cretáceo – Actualidade
Snakes Diversity.jpg
Collage de cobras
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Sauropsida
Subclase: Diapsida
Superorde: Lepidosauria
Orde: Squamata
Suborde: Serpentes
Distribución mundial aproximada das especies de cobras

Distribución mundial aproximada das especies de cobras
Subgrupos

As cobras[1] son réptiles carnívoros poiquilotérmicos, é dicir, de sangue frío, e sen patas pertencentes á suborde Serpentes. Pódense distinguir dos lagartos sen patas pola súa falta de pálpebras e oídos externos. Como tódolos escamados, as cobras son vertebrados ectotermos e Amniotas cubertos por escamas. Moitas especies de cobras teñen cranios con máis xuntas que os seus predecesores lagartos, o que lles permite inxerir presas meirandes que a súa testa grazas ás mandíbulas móbiles. Para acomodar os seus estreitos corpos, os órganos pares das cobras (como os riles) están situados un despois do outro, no canto de estar ó carón, e a maioría só ten un pulmón funcional. Alguhas especies conservan a pelve e un par de poutas vestixiais a ámbolos lados da cloaca. Cobra en galego é sinónimo de serpe en xeral, non só da especie asiática que tomou o nome do galego-portugués. [2][3][4]

As cobras atópanse en tódolos continentes agás na Antártida, os Océanos Pacífico e Índico, algunhas illas grandes, coma Irlanda e Nova Zelandia, e nas pequenas illas do Atlántico e o Pacífico central.[5]

A atracción polas cobras coñécese como ofiofilia, a repulsión ofiofobia[6]. O estudo dos réptiles chámase herpetoloxía (da palabra grega usada para serpente).

DistribuciónEditar

 
Distribución mundial aproximada.

Existen máis de 2.900 especies de cobras que habitan dende as terras de Escandinavia ata Australia.[7] As cobras poden atoparse en tódolos continentes agás na Antártida, nos océanos, ou por riba de 4.900 metros de altitude, como no Himalaia asiático.[7][8] Tamén hai moitas illas nas que as cobras están ausentes, como Irlanda, Islandia e Nova Zelandia[5][8] (malia que nas augas de Nova Zelandia son frecuentes as especies mariñas Pelamis platura e Laticauda colubrina).[9]

TaxonomíaEditar

Actualmente recoñécense unhas 20 familias de cobras, arredor de 500 xéneros e unhas 3.400 especies.[10][11] En canto ó seu tamaño, abrangue dende a máis pequena Leptotyphlops carlae de 10 cm ata o pitón reticulado de 8,7m de longo.[12][13] A especie fósil Titanoboa cerrejonensis medía 15 metros. Pénsase que as cobras evolucionaron dos lagartos acuáticos durante o período Cretáceo, e o fósil máis antigo atopado ten 112 millóns de anos. A diversidade das cobras modernas produciuse durante Paleoceno (c 66 a 56 millóns de anos). A descrición de cobra preservada máis antiga é o Papiro de Brooklyn.

VelenoEditar

Artigo principal: Veleno de cobra.

A maioría das especies non son velenosas, e as que teñen veleno úsano principalmente para matar e subxugar ás presas e non para autodefensa. Algunhas posúen un veleno potente abondo para causar lesións ou morte para os seres humanos. As non velenosas engolen a presa viva ou mátana por constrición.

En GalizaEditar

En Galiza hai seis especies de cobras:

  • Cobra lagarteira común (Coronella austríaca). É un ofidio de tamaño pequeno, e común nos toxais e queirogais.
  • Cobra lagarteira meridional (Coronella girondica). É unha cobra pequena e mide entre 50 e 70 cm. Aliméntase sobre todo de saurios (e algún artrópodo).
  • Cobra de escada ou serpe riscada (Elaphe scalaris). É un ofidio grande, con corpo musculoso. É unha especie pouco frecuente, agás algunha zona da costa meridional coruñesa.
  • Cobra rateira ou cobregón (Malpolon monspessulanus). É a maior dos ofidios galegos, o maior exemplar medía 182 cm, mais a maioría miden entre 90 e 140 cm. A mordedura non acostuma ser perigosa para o ser humano.
  • Cobra de colar (Natrix natrix). É o ofidio máis coñecido e abundante. Teñen mala sona, mais inxustamente pois son totalmente inofensivas. En moitos sitios confúndena coa víbora. Aliméntanse sobre todo de anfibios, aínda que tamén comen algunha ave e peixes.
  • Cobra viperina ou cobra de auga viperina (Natrix maura). Esta cobra asemella unha víbora mais é inofensiva. É abundante na metade sur da Galiza.

NotasEditar

  1. Non se debe confundir este termo co empregado para aludir ás cobras das familias Naja e Ophiophagus, ambas membros da familia Elapidae.
  2. Diario, Nós. "As duas palavras galego-portuguesas mais internacionais, com um epílogo galego tragicómico". Nós Diario. Consultado o 2022-04-11. 
  3. "bUSCatermos". aplicacions.usc.es. Arquivado dende o orixinal o 11 de abril de 2022. Consultado o 2022-04-11. 
  4. "Dicionario". Real Academia Galega. Consultado o 2022-04-11. 
  5. 5,0 5,1 Roland Bauchot, ed. (1994). Snakes: A Natural History. Nova York: Sterling Publishing Co., Inc. p. 220. ISBN 1-4027-3181-7. 
  6. "Ofi-". Real Academia Galega. 
  7. 7,0 7,1 Sanchez, Alejandro. "Diapsids III: Snakes". Father Sanchez's Web Site of West Indian Natural History. Consultado o 2007-11-26. 
  8. 8,0 8,1 Conant R, Collins JT. 1991. A Field Guide to Reptiles and Amphibians: Eastern and Central North America. Houghton Mifflin, Boston. 450 pp. 48 plates. ISBN 0-395-37022-1.
  9. Natural History Information Centre, Auckland War Memorial Museum. "Natural History Questions". Auckland War Memorial Museum - Tamaki Paenga Hira. Auckland, New Zealand: Auckland War Memorial Museum. Q. Are there any snakes in New Zealand?. Arquivado dende o orixinal o 12 de xullo de 2012. Consultado o 26 de abril de 2012. 
  10. Sistema Integrado de Información Taxonómica. "Serpentes (TSN 174118)" (en inglés). 
  11. snake species list at the Reptile Database. Consultado o 22 de maio de 2012.
  12. Murphy; Henderson, JC; RW (1997). Krieger Pub. Co, ed. Tales of Giant Snakes: A Historical Natural History of Anacondas and Pythons. Florida, USA. p. 221. ISBN 0-89464-995-7. 
  13. Mehrtens, JM (1987). Living Snakes of the World in Color. Nova York: Sterling Publishers. p. 480. ISBN 0-8069-6460-X. 

Véxase taménEditar

BibliografíaEditar

Outros artigosEditar

Ligazóns externasEditar