Partido Socialista Suízo

O Partido Socialista Suízo (PSS) (en alemán:Sozialdemokratische Partei der Schweiz, en francés:Parti socialiste suisse, en italiano:Partito Socialista svizzero) é un partido político de Suíza, de tendencia esquerdista. Forma parte da Internacional Socialista. Este é un dos catro partidos integrados no Consello Federal suízo, no cal ten dous membros permanentes logo da adopción da fórmula máxica en 1959. O partido foi tamén o que defende a causa social con máis fervor, estivo a favor da introdución dos seguros sociais en Suíza e os seguros sociais obrigatorios, os cales continúan sendo unha das súas maiores preocupacións.

Partido Socialista Suízo
Logo
AcrónimoSP, PS, PS e SP/PS
Tipopartido político e social democratic party
IdeoloxíaSocialismo democrático
Data de fundación1888
Presidente/a
Hans Oprecht (pt) Traducir (1936-1952) Editar o valor em Wikidata
Nº de membros35.000 (2010) Editar o valor em Wikidata
SedeBerna
PaísSuíza
Na rede
https://www.sp-ps.ch/de, https://www.sp-ps.ch/fr e https://ps-ticino.ch
Twitter: spschweiz Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

No ano 2008 o número oficial de membros do partido era de 34 000 membros.

Historia editar

  • 1888: Durante a conferencia obreira suíza que tivo lugar en Berna o 21 de outubro, decídese a creación do Partido Socialista Suízo.
  • 1890: Jakob Vogelsanger (Zúric) é o primeiro socialista elixido ao Consello Nacional.
  • 1904: Durante o congreso de Aarau, adóptase o programa marxista do PSS, elaborado por Otto Lang (xuíz cantonal en Zúric).
  • 1911: Os 18 socialistas elixidos ao Consello nacional constitúen por primeira vez un grupo parlamentario.
  • 1912: Durante o congreso de Neuchâtel adóptanse as medidas necesarias para obrigar ao PSS e os seus órganos a actuar de xeito eficaz, para instaurar o dereito de voto das mulleres.
  • 1913: O PSS depone unha nova iniciativa para introducir a proporcionalidad no Consello Nacional. Esta será aceptada polo pobo en 1918.
  • 1918: O comité de Olten, fundado polo PSS e a Unión Sindical Suíza (USS), responde ao levantamento das tropas, decidido polo Consello federal na investigación do xeneral Ulrich Wille, cunha chamada ao paro xeral sobre a base de nove reivindicacións (a fin da folga decídese tres días máis tarde logo de que o Consello federal lanzase un ultimato):
    • Renovación inmediata do Consello Nacional segundo a proporcionalidade.
    • Dereito de voto e de elección para as mulleres.
    • Introdución do deber de traballar para todos.
    • Introdución da semana de 48 horas en todas as empresas públicas e privadas.
    • Reorganización do exército suízo sobre unha base popular.
    • Revitalización garantida de acordo cos produtores do campo.
    • Creación dun seguro de xubilación e de invalidez.
    • Monopolio do Estado sobre as importaciones e as exportacións.
    • Pago da débeda pública polos adiñeirados.
  • 1919: Logo das primeiras eleccións do Consello Nacional co sistema de proporcionalidade, o PSS duplica os seus curules, pasando de 20 e 41 curules. A sede principal do partido é trasladada de Zúric a Berna.
  • 1921: As 21 condicións para entrar na Terceira Internacional son rexeitadas logo do congreso e trala votación de base. A esquerda radical do partido, uns 5.000 membros, abandonan o partido e crean o Partido Comunista Suízo.
  • 1924: A lei Schulthess é rexeitada polo pobo. O referendo lanzado polo comité do PSS e a USS (Unión Sindical Suíza) e o total das asociacións de empregados conseguen facer fracasar a tentativa de cambio da semana laboral de 48 horas.
  • 1926: Entrada do PSS na Internacional @Obreiro e Socialista. O congreso decide poñer en marcha unha comisión para combater o militarismo e pregoa do mesmo xeito que os socialistas do Consello Nacional rexeiten o orzamento militar.
  • 1927: Durante a conferencia feminina do partido socialista, esíxese a introdución dun seguro de maternidade, que sería aceptada polo pobo suízo só no 2004.
  • 1931: Logo das eleccións do Consello Nacional, o PSS vólvese o partido maioritario do país.
  • 1932: O 9 de novembro, recrutas abren lume sen piedade contra manifestantes antifascistas en Xenebra, a manifestación sáldase en 13 mortos e 63 feridos.

Dirixentes editar

Presidentes del Partido editar

  • 1888-1890 Alexander Reichel (Berna)
  • 1890-1892 Albert Steck (Berna)
  • 1892-1894 Eugen Wullschleger (Basilea)
  • 1894-1897 Wilhelm Fürholz (Soleura)
  • 1897-1898 Karl Zgraggen (Berna)
  • 1898-1898 Paul Brandt (Sankt Gallen)
  • 1898-1901 Otto Lang (Zúric)
  • 1901-1902 Josef Albisser (Lucerna)
  • 1902-1909 Gottfried Reimann (Biel-Bienne)
  • 1909-1911 Eduard Kessler (Olten)
  • 1911-1912 Johann Näher (Biel-Bienne)
  • 1912-1916 Fritz Studer (Winterthur)
  • 1916-1918 Emil Klöti (Zúric)
  • 1918-1918 Jakob Gschwend (Zúric)
  • 1919-1919 Gustav Müller (Berna)
  • 1919-1935 Ernst Reinhard (Berna)
  • 1935-1952 Hans Oprecht (Zúric)
  • 1952-1962 Walter Bringolf (Schaffhausen)
  • 1962-1970 Fritz Grütter (Berna)
  • 1970-1975 Arthur Schmid (Aarau)
  • 1975-1990 Helmut Hubacher (Basilea)
  • 1990-1997 Peter Bodenmann (Brig)
  • 1997-2000 Ursula Koch (Zúric)
  • 2000-2004 Christiane Brunner (Ginebra)
  • 2004-.... Hans-Jürg Fehr (Schaffhausen)

Conselleiros Federais editar

Presidentes do grupo parlamentario editar

  • 1966-1969 Pierre Graber
  • 1969-1971 Edmund Wyss
  • 1971-1972 Anton Muheim
  • 1972-1978 Richard Müller
  • 1978-1980 Heinz Bratschi
  • 1980-1981 René Felber
  • 1981-1983 Félicien Morel
  • 1983-1987 Dario Robbiani
  • 1987-1995 Ursula Mauch
  • 1995-1999 Ursula Hafner
  • 1999-2001 Franco Cavalli
  • 2001-.... Hildegard Fässler