Mariano Abalo
Mariano Abalo Costa, nado en Cangas en abril de 1951, é un político galego. Funcionario do Servizo de Correos, foi concelleiro en Cangas, deputado provincial en Pontevedra e Presidente da Xestora Municipal de Cangas.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | abril de 1951  (72/73 anos)Cangas, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Irmáns | Xabier Abalo Costa |
Traxectoria editar
UPG e FPG editar
En 1983 foi elixido Secretario Xeral da Unión do Povo Galego[1] até que dimitiu do seu posto cando en 1986 a UPG aceptou a participación do BNG no Parlamento Galego. Xunto con 13 membros do seu Comité Central, liderados por el mesmo e por Xan Carballo, secretario xeral da INTG, deixaron o partido, constituíndo o Colectivo Comunista 22 de marzo, que o 25 de xullo de 1986 se transformou no Partido Comunista de Liberación Nacional. A III Asemblea Nacional do BNG (1987) expulsou o PCLN por pedir o voto para Herri Batasuna nas eleccións europeas dese mesmo ano.
En 1987 o PCLN e Galiza Ceive-OLN xunto con outras organizacións menores de carácter local como os Colectivos Nacionalistas de Trasancos e Vigo, Grupos Independentistas Galegos de Compostela e o colectivo Iskeiro de Ferrol, formaron a Fronte Popular Galega (FPG) que celebrou a súa asemblea constituínte en xuño de 1988. A presentación pública da Fronte prodúcese o 10 de marzo de 1988, da que se converteu no seu Portavoz Nacional dende aquela até hoxe.
Concelleiro en Cangas editar
En 1979 foi elixido concelleiro do BNG en Cangas. En 1983 encabezou a candidatura nacionalista e logrou sela formación máis votada con 6 concelleiros. Porén, non logrou a alcaldía dado que o candidato socialista Lois Pena Viéitez foi elixido novo rexedor co apoio da CIGA e de Alianza Popular. Nese mandato foi elixido deputado provincial. En 1987 encabezou de novo a candidatura do BNG e pasou a tan só 3 concelleiros, obtendo o PSdeG unha ampla maioría absoluta.
Apoiou, xunta os demais grupos da oposición, as revoltas veciñais contra o alcalde que tiveron lugar no concello dende finais de 1988 por mor da subida da contribución urbana. Esta situación foise acrecentando ao longo dos meses, e finalmente culminou coa dimisión de Pena Viéitez en abril de 1990. Desta forma, Cangas pasou a ser rexida ata as municipais de 1991 por unha comisión xestora encabezada polo propio Abalo.
Nos comicios de 1991 logrou 4 concelleiros á fronte da FPG, sendo a terceira forza tralo PPdeG e o PSdeG. Pese a que os grupos de esquerdas tiñan maioría na corporación non chegaron a un acordo, situación derivada das revoltas tidas lugar ata o ano anterior, polo que o PPdeG asumiron a alcaldía con maioría simple. En 1995 encabezou a candidatura Unidade Popular coa cal logrou 2 concelleiros. Nesta ocasión a esquerda si chegou a un acordo, polo que pasou a formar parte do goberno encabezado polo candidato do BNG Euloxio López Gutiérrez. En 1999 e 2003 volveu encabezar a FPG, logrando 1 concelleiro e formando parte da oposición tras lograr o PPdeG a maioría absoluta en ambas convocatorias.
Nas eleccións municipais de 2007 encabezou a candidatura de Alternativa Canguesa de Esquerdas (ACE), conformada pola FPG, Esquerda Unida e Iniciativa polo Morrazo. Desta forma consigueu 3 concelleiros e pasou a formar parte do goberno local en coalición co BNG e o PSdeG, coa nacionalista Clara Millán como alcaldesa e desempeñando o cargo de Concelleiro de Urbanismo. A súa oposición ao proxecto do porto deportivo de Massó supuxo que ACE abandonase o goberno local e deixase a nacionalistas e socialistas en minoría. En 2011 volveu a encabezar ACE, mantendo os 3 concelleiros e situándose de novo na oposición, tras lograr o PPdeG recuperala alcaldía co apoio dun concelleiro independente.
Nas municipais de 2015 formou parte da lista de ACE, nesta ocasión encabezada por Xosé Manuel Pazos, acadando 4 concelleiros e logrando a alcaldía para o seu compañeiro cun pacto do BNG e de Asamblea pola Unidade. En 2019 ACE revalidou alcaldía con Pazos á fronte, conformando nesta ocasión unha coalición co PSdeG, ocupando de novo responsabilidades de goberno. Ao longo de 2021 ACE comezou a desfacerse trala morte do alcalde e a súa substitución por Victoria Portas, así como a posterior ruptura do pacto cos socialistas e a marcha da edil de Esquerda Unida da coalición.
En 2023 o grupo presentouse por Alternativa dos Veciños, a formación do alcalde de Oleiros Ángel García Seoane, encabezada pola alcaldesa Victoria Portas e con Abalo de número 11. A formación logrou tan só 1 concelleiro, que se ben foi clave para que a esquerda lograra o goberno coa elección da nacionalista Araceli Gestido como nova alcaldesa, se ben AV mantívose na oposición.