Kurt Wüthrich

químico suizo

Kurt Wüthrich, nado o 4 de outubro de 1938 en Aarberg, Suíza é un químico galardoado co premio Nobel de Química no ano 2002.[1]

Modelo:BiografíaKurt Wüthrich

(2012) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento4 de outubro de 1938 Editar o valor en Wikidata (86 anos)
Aarberg, Suíza (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
ResidenciaLyss (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Berna (1957–1962)
Universidade de Basilea Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica, física e matemáticas Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónquímico, biofísico, profesor universitario Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade Duke
ETH Zürich
Universidade de Edimburgo
ShanghaiTech University (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
Premios

Descrito pola fonteBiblioteca dixital BEIC
Obálky knih,
Medvik >>>:Wüthrich, Kurt, 1938-, Editar o valor en Wikidata
Sitio webmol.biol.ethz.ch… Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm3935117 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Estudou Química, Física e Matemática na Universidade de Berna antes de conseguir o seu Ph.D. baixo a dirección de Silvio Fallab na Universidade de Basilea, outorgado en 1964. Continuou o seu traballo postdoctoral con Fallab durante un breve tempo antes de deixalo para traballar na Universidade de California, Berkeley de 1965 a 1967 con Robert E. Connick. A isto seguiulle un período de traballo con Robert G. Shulman nos Laboratorios Bell en Murray Hill, Nova Jersey (1967-1969).

Wüthrich volveu a Zürich (Suíza), en 1969, onde comezou a súa carreira na Escola Politécnica Federal de Zürich, chegando a Profesor de Biofísica en 1980. Actualmente mantén un laboratorio alí, aínda que o seu cargo está en The Scripps Research Institute, en La Jolla, California.

Traballo científico

editar

Durante os seus estudos de gradación Wüthrich comezou a traballar coa espectroscopia de resonancia paramagnética electrónica e o tema da súa tese Ph.D. foi "a actividade catalítica dos compostos de cobre nas reaccións de autooxidación". Durante o seu tempo como un investigador postdoctoral na Berkeley comezou a traballar coa técnica relacionada recentemente desenvolvida da espectroscopia de resonancia magnética nuclear para estudar a hidratación dos complexos metais. Cando Wüthrich uniuse aos Laboratorios Bell, foi posto a cargo dun dos primeiros espectrómetros de RMN superconductores, e comezou estudando a estrutura e dinámica das proteínas. El perseguiu esta liña de investigación desde entón.

Logo de volver a Suíza, Wüthrich colaborou co premio Nobel Richard R. Ernst en desenvolver os primeiros experimentos de RMN en dúas dimensións, e estableceu o efecto nuclear Overhauser como un xeito conveniente de medir distancias dentro das proteínas. Esta investigación máis tarde levou á asignación completa de resonancias para o inhibidor pancreático de tripsina bovino e o glicagón.

Foi premiado con parte do Premio Nobel de Química en 2002 polo seu liderado no traballo en curso, comezado nos anos 70, sobre o uso da espectroscopia de resonancia magnética nuclear multidimensional para estudar a estrutura das proteínas.

  1. "Prêmio Nobel de Química vai orientar estudos na UFRJ". O Globo (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 19 de febreiro de 2017. Consultado o 19 de febreiro de 2017. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar
Predecesor:
William Standish Knowles,
Ryoji Noyori
e
K. Barry Sharpless
Premio Nobel de Química
 

2002
con
John Fenn e Koichi Tanaka
Sucesor:
Peter Agre
e
Roderick MacKinnon