John Howard Northrop

químico, bioquímico e profesor universitario estadounidense

John Howard Northrop nado o 5 de xullo de 1891 en Yonkers, Nova York (Estados Unidos) e finado o 27 de maio de 1987 en Wickenberg (Arizona, Estados Unidos), foi un químico, bioquímico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química no ano 1946.

John Howard Northrop
Datos persoais
Nacemento5 de xullo de 1891
LugarYonkers, Nova York Estados Unidos de América Estados Unidos
Falecemento27 de maio de 1987 (95 anos)
LugarWickenberg (Arizona) Estados Unidos de América Estados Unidos
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
Nacionalidadeestadounidense
CónxuxeLouise Walker (1917)
Actividade
Campo
  • Bioquímica
  • Alma máter
  • Universidade de Columbia
  • Director de tese
  • Jacques Loeb
  • Contribucións e premios
    Coñecido por
  • representación fiel das encimas e as viru-proteínas
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (1946)
  • editar datos en Wikidata ]

    Biografía editar

    Naceu o 5 de xullo de 1891 na cidade de Yonkers, no estado norteamericano de Nova York. Estudou química na Universidade de Columbia, pola que se doutorou en 1915. En 1916 incorporouse ao Instituto Rockefeller de Investigacións Médicas e en 1949 foi nomeado profesor da Universidade de California, cargo do que foi titular ata 1961.

    Faleceu o 27 de maio de 1987 na cidade de Wickenberg, unha vila do condado de Maricopa, en Arizona.

    Investigacións científicas editar

    Durante a primeira guerra mundial foi o encargado de conducir unha investigación ao servizo da guerra química do exército norteamericano acerca da produción de acetona e etanol mediante a fermentación. Posteriormente emprendeu investigacións sobre as propiedades químicas e actividades das encimas e en 1929 conseguiu obter pepsina en forma pura e cristalizada, determinando así mesmo as súas propiedades protéicas. Conseguiu cristalizar a tripsina e a quimotripsina, e, no transcurso das súas investigacións sobre substancias xeradoras (é dicir, sobre os precursores inactivos das encimas), illou o pepsinóxeno e o tripsinóxeno.

    No ano 1938 illou e cristalizou o primeiro bacteriófago, un pequeno virus parasito que ataca bacterias, determinando que se trataba dunha nucleoproteína. En 1946 sinalou o proteinóxeno como a substancia nai de todas as proteínas presentes nas carnes, encimas, virus e anticorpos.

    Obtivo en 1946 o Premio Nobel de Química (a metade do cal compartiu con Wendell Meredith Stanley polas súas achegas a "a representación fiel das encimas e as viru-proteínas"), recaendo a metade restante do Premio de devandito ano no químico James Batcheller Sumner.

    Véxase tamén editar

    Ligazóns externas editar

    Predecesor:
    Artturi Ilmari Virtanen
    Premio Nobel de Química
     

    1945
    compartido con
    James Batcheller Sumner e
    Wendell Meredith Stanley
    Sucesor:
    Robert Robinson