Javier Solana

político español

Francisco Javier Solana de Madariaga, nado en Madrid o 14 de xullo de 1942, é un político, físico e diplomático español. Foi, desde o ano 1999 ó 2009, representante da Política Exterior e de Seguridade Común da Unión Europea.

Modelo:BiografíaJavier Solana

(2015) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento14 de xullo de 1942 Editar o valor en Wikidata (82 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Alto Representante de Política Externa e de Segurança Comum (pt) Traducir
18 de outubro de 1999 – 1 de decembro de 2009
← Jürgen Trumpf (pt) TraducirCatherine Ashton →
Secretary-General of the Council of the European Union (en) Traducir
18 de outubro de 1999 – 1 de decembro de 2009
← Jürgen Trumpf (pt) TraducirPierre de Boissieu →
Secretario Xeral da OTAN
5 de decembro de 1995 – 6 de outubro de 1999
← Sergio BalanzinoGeorge Robertson (pt) Traducir →
Deputado no Congreso dos Deputados
28 de xuño de 1993 – 13 de decembro de 1995

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Ministro de Exteriores
24 de xuño de 1992 – 19 de decembro de 1995
← Francisco Fernández OrdóñezCarlos Westendorp →
Deputado no Congreso dos Deputados
15 de novembro de 1989 – 13 de abril de 1993

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Minister of Education and Science (en) Traducir
7 de xullo de 1988 – 24 de xuño de 1992
← José María Maravall HerreroAlfredo Pérez Rubalcaba →
Deputado no Congreso dos Deputados
7 de xullo de 1986 – 2 de setembro de 1989

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Voceiro do Goberno de España
5 de xullo de 1985 – 7 de xullo de 1988
← Eduardo Sotillos (pt) TraducirRosa Conde →
Deputado no Congreso dos Deputados
5 de novembro de 1982 – 23 de abril de 1986

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Deputado no Congreso dos Deputados
20 de marzo de 1979 – 31 de agosto de 1982

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Deputado no Congreso dos Deputados
2 de xullo de 1977 – 23 de marzo de 1979

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Datos persoais
ResidenciaMadrid Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Complutense de Madrid - ciencias físicas
Universidade de Virxinia
Universidade Autónoma de Madrid - ciencias físicas Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoSecurity policy (en) Traducir, policy of the European Union (en) Traducir, diplomacia e física Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónfísico, catedrático, político, diplomático, profesor universitario Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade Complutense de Madrid
Universidade Autónoma de Madrid Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Socialista Obrero Español (1964–) Editar o valor en Wikidata
Membro de
Participou en
22 de xaneiro de 2014Encontro Anual do Fórum Económico Mundial de 2014
23 de xaneiro de 2013Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2013
21 de xaneiro de 2004Reunión Anual do Foro Económico Mundial de 2004 Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeConcepción Giménez Editar o valor en Wikidata
PaisLuis Solana Editar o valor en Wikidata  e Obdulia Madariaga Editar o valor en Wikidata
ParentesEzequiel Solana Ramírez, avó paterno
Salvador de Madariaga, second uncle
Rogelio de Madariaga, avó materno
Luis Solana, irmão mais velho Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteLentapedia Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm1535528 Twitter: javiersolana BNE: XX833278 Dialnet: 32726 Editar o valor en Wikidata

Está casado con Concepción Giménez Díaz-Oyuelos, e teñen 2 fillos.

Traxectoria

editar

Javier Solana é sobriño de segundo grao [1][2] do escritor e diplomático español Salvador de Madariaga. O seu pai foi profesor de química. O seu irmán máis vello, Luis, foi enviado á cadea polas súas actividades opositoras á ditadura do xeneral Franco.

Estudou no exclusivo Colexio do Pilar de Madrid e na Universidade Complutense de Madrid onde se licenciou en 1964. Ese mesmo ano ingresou no Partido Socialista Obrero Español (PSOE) daquela ilegal en España.

Entre 1965 e 1970, permaneceu en diversas universidades dos Estados Unidos de América, cunha bolsa da Fundación Fulbright. Neste país tomou parte nas protestas contra a guerra de Vietnam e chegou a ser presidente da Asociación de Universitarios Estranxeiros.

En 1971 regresou a España e entrou como profesor asociado de Física do estado sólido na Universidade Autónoma de Madrid, onde obtivo o doutoramento en Ciencias Físicas. En 1973 obtivo a cátedra desta especialidade na Universidade Complutense de Madrid. Durante estes anos publicou máis de trinta artigos sobre a materia.

 
Javier Solana en xullo de 1999.

Actividade política

editar

Cando regresou a España en 1971 Solana uniuse á Coordinación Democrática de Madrid como representante do PSOE.

En decembro de 1976, durante o XXVII Congreso Federal do PSOE, primeiro celebrado en España desde a guerra civil, foi elixido secretario de organización e prensa da Comisión Executiva, permanecendo cinco anos no posto. Consideróuselle amigo persoal e estreito colaborador do líder do PSOE Felipe González Márquez e un dos responsables da transformación deste partido nos anos seguintes á morte de Francisco Franco. O 20 de maio de 1977 acompañou a González na súa visita ó rei Xoán Carlos I no Palacio da Zarzuela.

Foi elixido deputado polo PSOE o 15 de xuño de 1977. Tralas eleccións de 1982 nas que o PSOE gañou a maioría absoluta no parlamento, foi ministro con este partido á fronte de Cultura (19821988), de Educación e Ciencia (19881992), de Asuntos Exteriores (19921995) e Voceiro do Goberno (1985-1988), sempre en gobernos presididos por González.

Durante os trece anos que permaneceu coma ministro, Solana conseguiu crearse unha sona de persoa discreta e hábil diplomático. Durante os últimos anos do goberno de Felipe González logrou manterse á marxe dos escándalos de corrupción e da implicación a guerra sucia contra ETA (véxase GAL), que caracterizaron o final do goberno do PSOE.

Para finais de 1995 Solana era o único membro do primeiro goberno de González que permanecía nel. Chegou a especularse na prensa coma o posible candidato a substituír a Felipe González á fronte do PSOE. Non obstante, Solana saltou á política internacional.

O 5 de decembro de 1995 Solana converteuse no novo secretario xeral da Organización do Tratado do Atlántico Norte (OTAN), substituíndo a Willy Claes, quen se vira na obriga de dimitir por un escándalo de corrupción. O seu nomeamento foi controvertido, xa que anteriormente Solana opuxérase á Alianza Atlántica e escribira un documento denominado 50 razóns para dicir non á OTAN [3]. O PSOE manifestárase contrario á OTAN, pero unha vez no goberno a súa actitude cambiou. O 12 de marzo de 1986 en España someteuse a referendo a permanencia na OTAN, facendo o goberno e Solana campaña de forma exitosa a favor da permanencia.

Durante o seu mandado á fronte da Alianza Atlántica desenvolveuse a guerra de Kosovo, a primeira en que participou a OTAN desde a súa constitución en 1949. Esta intervención carecía da autorización da Organización das Nacións Unidas (ONU) e consistiu basicamente no bombardeo de obxectivos militares e civís da República Federal de Iugoslavia. A OTAN xustificou os ataques por motivos humanitarios a fin de evitar unha limpeza étnica en Kosovo[3], mais o deliberado ataque de obxectivos civís xerou críticas que chegaron a acusar á OTAN de violar os acordos de Xenebra.

O 6 de outubro de 1999 cesa nas súas funcións á fronte da OTAN, sendo sucedido polo británico George Robertson.

«Señor PESC»

editar

Solana converteuse no primeiro «Señor PESC», o encargado da política exterior e de defensa da UE, trala súa elección para este cargo, creado en 1999. Desde este posto pasou a ser a principal faciana da diplomacia da Unión, se ben a Comisión Europea conta cunha carteira adicional de relacións exteriores.

Adicionalmente Solana foi tamén o Secretario Xeral do Consello da Unión Europea.

Recibiu, o 17 de maio de 2007, o Premio Carlomagno da cidade de Aquisgrán, que distingue a personalidades polos seus servizos á unidade e ó progreso de Europa, pola súa contribución á paz.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar


Predecesor:
Soledad Becerril
  
Ministro de Cultura de España
 
1982 - 1988
Sucesor:
Jorge Semprún
Predecesor:
Eduardo Sotillos
  
Voceiro do Goberno de España
 
1985 - 1988
Sucesor:
Rosa Conde
Predecesor:
José María Maravall
  
Ministro de Educación e Ciencia de España
 
1988 - 1992
Sucesor:
Alfredo Pérez Rubalcaba
Predecesor:
Francisco Fernández Ordóñez
  
Ministro de Asuntos Exteriores de España
 
1992 - 1995
Sucesor:
Carlos Westendorp
Predecesor:
Sergio Balanzino
 
Secretario Xeral da OTAN
 
1995 - 1999
Sucesor:
George Robertson
Predecesor:
Jürgen Trumpf
  
Alto Representante da Unión para Asuntos Exteriores e Política de Seguridade da Unión Europea
 
1999 - 2009
Sucesor:
Catherine Ashton
Predecesor:
Jürgen Trumpf
  
Secretario Xeral do Consello da Unión Europea
 
1999 - 2009
Sucesor:
Pierre de Boissieu
Predecesor:
José Cutileiro
  
Secretario Xeral da Unión Europea Occidental
 
1999 - 2009
Sucesor:
'