Wikipedia

Ismael Ramos

escritor galego

Ismael Ramos Castelo, nado na Picota (Mazaricos) o 8 de abril de 1994, é un poeta e escritor galego.

Ismael Ramos
Nacemento8 de abril de 1994
 A Picota
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela
Ocupaciónescritor
Linguagalego
Xénerospoesía
PremiosPremio Nacional de Poesía Xoven Miguel Hernández e Premio Johán Carballeira
Na rede
https://otristestephen.tumblr.com/
Dialnet: 2887043
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria Editar

Dende 2020 é profesor de Lingua Castelá e Literatura no ensino público.[1]

É autor da plaquette Hábitat/Interferencias[2] (XVI Premio Francisco Añón, 2013), do diálogo A ferida (2013, con María do Cebreiro), do libro de contos A parte fácil (Xerais, 2023) e de tres poemarios: Os fillos da fame (XVIII Premio Johán Carballeira,[3] 2016), Lumes (2017) e Lixeiro (2021).

Os seus poemas foron traducidos ao español, inglés, italiano, finés, húngaro, francés e portugués e participou en encontros e festivais nacionais e internacionais. Na rede, mantivo os blogs Interferencias[4] e O triste Stephen.[5]

Fixo parte do consello de redacción da revista Dorna entre 2015 e 2022.

En 2020 gañou o Premio Javier Morote, outorgado por CEGAL á mellor obra publicada por un autor novo, coa tradución ao castelán de Lumes.

Dende agosto do 2021 escribe artigos de opinión no xornal en liña eldiario.es [6].

En outubro de 2022 foi recoñecido co Premio Nacional de Poesía Xoven Miguel Hernández, outorgado polo Ministerio de Cultura e Deportes.

Obra Editar

Poesía Editar

Narrativa Editar

Traducións ao castelán Editar

  • Fuegos (2019). Madrid: La Bella Varsovia.
  • Ligero (2021). Madrid: La Bella Varsovia.

Traducións ao portugués Editar

  • Fogos (2022). Coímbra: Do lado esquerdo.

Obras colectivas Editar

 
Con Alba Cid, na presentación de Lixeiro na Libraría Paz de Pontevedra en tempos da pandemia COVID-19
  • Sentimentalismo. Antoloxía de referencia. Etapa de expansión (Editorial Bubela, 2013). Poesía.
  • 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca (Biblos Clube de Lectores, 2015). Poesía.
  • No seu despregar (Apiario, 2016). Poesía.
  • 13. Antoloxía da poesía galega próxima (ed. bilingüe, Chan da Pólvora / papeles mínimos, 2017). Poesía.
  • Poetízate. Antoloxía da poesía galega (Xerais, 2018, 15ª edición). Poesía.
  • Piel fina. Joven poesía española (Ediciones Maremagnum, 2019). Poesía.

Premios Editar

  • XVI Premio Francisco Añón (2012).
  • Premio Xuventude Crea de poesía (2014).
  • XVIII Premio Johán Carballeira (2015).
  • Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de poesía de 2016 por Os fillos da fame (2017).
  • Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de poesía de 2017 por Lumes (2018).
  • Premio Fervenzas Literarias ao Autor do ano 2017 (2018).
  • Premio ao mellor libro editado en 2017 na Gala do Libro Galego por Lumes (2018).
  • Premio Javier Morote 2020 pola tradución do seu libro Lumes (2017), Fuegos (2019).[14]
  • Premio de Xornalismo Manuel Lueiro Rey 2022 polo artigo de opinión “Mentres tanto, dáme a man”.[15]
  • Premio Nacional de Poesía Joven Miguel Hernández 2022 por Lixeiro.[16]

Notas Editar

  1. ↑ "oposicions". www.edu.xunta.gal. Consultado o 2021-07-20. 
  2. ↑ El Correo Gallego. "Hábitat/Interferencias". Arquivado dende o orixinal o 15/11/2017. Consultado o 06/05/2015. 
  3. ↑ "Ismael Ramos gaña o Johán Carballeira de poesía". Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2015. Consultado o 02 de maio de 2015. 
  4. ↑ In-ter-ferencias
  5. ↑ O triste Stephen
  6. ↑ "Ismael Ramos". www.eldiario.es. Consultado o 2021-11-12. 
  7. ↑ fuegos. 
  8. ↑ "Fuegos". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-10. 
  9. ↑ "Ficha do libro | Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2021-11-12. 
  10. ↑ Varsovia, La Bella. "Novedad: Ligero, de Ismael Ramos". Consultado o 2021-11-12. 
  11. ↑ Porto, Lorena (xaneiro, febreiro, marzo, 2023). "O derradeiro intre". Grial LXI (237): 94–95. ISSN 0017-4181. 
  12. ↑ Salgado, Daniel (2023-03-07). "Ismael Ramos, sobre su primer libro de narrativa: “Mis personajes nunca sienten lo correcto en el momento adecuado”". elDiario.es (en castelán). Consultado o 2023-03-08. 
  13. ↑ Fernández Lorenzo, Rafael (abril, maio, xuño 2023). "Personaxes secundarias coas que calquera querería casar". Grial LXI (238): 81–82. ISSN 0017-4181. 
  14. ↑ "Fallados los Premios Las Librerías Recomiendan 2020". Las Librerías Recomiendan (en castelán). Consultado o 2021-11-12. 
  15. ↑ Diario, Nós (2022-05-25). "Mentres tanto dáme a man". Nós Diario. Consultado o 2022-05-26. 
  16. ↑ Ismael Ramos, Premio Nacional de Poesía Joven 'Miguel Hernández' 2022

Véxase tamén Editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ismael_Ramos&oldid=6457598»