Segundo Concilio de Braga

(Redirección desde «II Concilio Bracarense»)

O Segundo Concilio de Braga foi un concilio realizado en Braga no ano 572 presidido por Martiño de Dumio coa intención de aumentar o número de bispos do reino de Galiza. Asistiron doce bispos e foron promulgados dez decretos. Asistiron os bispos sufragáneos da Arquidiocese de Braga e os da diocese de Lugo. Foi confirmado polo Papa Inocencio III.[1][2]

Lista dos bispos editar

# Descrición (latín)[3] Bispo Bispado
1, 6 Martinus, Bracarensis metropolitane eclesie episcopus Martiño de Dumio
2 Viator, Magnetensis eclesiae episcopus Vitor de Meinedo
3 Sardinarius, Lamicensis eclesiae episcopus Sardianrio de Lamego
4 Lucentius, Columbrigensis eclesiae episcopus Lucencio de Coímbra
5 Remisol, Bisensis eclesie episcopus Remisol de Viseu
7 Adorice, Getane eclesiae episcopus Ardorico de Egitania
8 Nitigis, Lucensis metropolitanus episcopus eclesie Nitixio de Lugo
9 Vitimer, Auriensis eclesiae episcopus Vitimiro de Ourense
10 Pulemius, Asturicensis eclesiae episcopus Polemio de Astorga
11 Andreas, Heresis eclesiae episcopus André de Iria
12 Anila, Tudens eclesie episcopus Anila de Tui
13 Mayloc, Brittinorum eclesiae episcopus Mailoc de Britonia

Decretos editar

Promulgáronse dez decretos:

  • I: Durante a visita pastoral, os bispos deben comprobar como celebran a misa os párrocos, o bautismo e os sacramentos, agradecendo a Deus se o fan correctamente e instruíndolles se atopan irregularidades, obrigando tamén a todos os catecúmenos a seguir as ensinanzas durante vinte días antes do bautismo.
  • II: O bispo non debe ser un tirano dos seus pastores.
  • III-IV: Non hai que esixir ningunha taxa para os sacramentos cristiáns, a confirmación dáse gratuitamente.
  • V-VI: O bispo non debe pedir unha taxa por consagrar unha igrexa, que non se consagre ningunha igrexa sen ter un párroco e que non se consagre ningunha igrexa privada co único fin de sacar ingresos dela.
  • VIII: Todo crego que acuse a alguén de falta de castidade sen dúas ou tres testemuñas será excomulgado.
  • IX: O metropolitano debe anunciar a data da Pascua, e esta debe ser anunciada ao pobo despois do Nadal, para que todo estea preparado para o comezo da Coresma, cando as ladaíñas se recitarían durante tres días, o terceiro día, o xaxún da Coresma debe anunciarse despois da misa.
  • X: Calquera persoa que celebre misa sen xaxún (como facían moitos debido ás tendencias priscilianistas), debería ser destituído do seu cargo.

No concilio participaron os bispos de Galécia e parte da Lusitania. O concilio foi confirmado polo Papa Inocencio III.[4]

Notas editar

  1. Thompson, E. A. (1980). The Conversion of the Spanish Suevi to Catholicism. Oxford University Press. ISBN 0-19-822543-1. 
  2. Ferreiro, Alberto (1995). "Braga and Tours: Some Observations on Gregory's De virtutibus sancti Martini". Journal of Early Christian Studies: 195–210. 
  3. "Incipit synodus braccarensis secunda". benedictus.mgh.de. Consultado o 2023. 
  4. "Councils of Braga". newadvent.org. Consultado o 2023. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar