A misa[1] é un rito cristián onde se combinan a oración, o sacramento da Eucaristía e a predicación.

Misa no momento da comuñón.

A orixe do substantivo "misa" é o vocábulo latino "mittere" (enviar) e provén da fórmula coa que acaba a celebración do rito en latín: "Ite missa est". O sentido desta frase encerra certa polémica. O significado orixinal de "mittere" é "enviar" pero algunhas fontes sosteñen que neste caso significa "despedida". O lexicógrafo Du Cange, na súa obra Glossarium latinitatis mantén que, ou ben se debe sobreentender unha "congregatio fidelium" ("Marchádevos, queda disolta (a congregación dos fieis)"), ou ben se transformou "missa" en substantivo en latín serodio, e adquiriu o significado de despedida.

Segundo o dogma católico, que non comparten outras relixións cristiás, na misa renóvase o sacrificio de Cristo na Cruz, ao celebrar o sacramento da eucaristía: nel conságrase pan e viño por medio dunha fórmula que pronuncia o sacerdote celebrante, e prodúcese a suposta transubstanciación. Segundo esta tradición católica, a misa herda a Última Cea de Xesucristo cos seus doce apóstolos.

Estrutura

editar

Os contidos da misa e a súa estrutura varía conforme os distintos ritos litúrxicos. Segundo a forma ordinaria do rito romano, é dicir, católico, a misa componse de catro partes: os ritos de entrada, a liturxia da Palabra, a liturxia da Eucaristía e os ritos de despedida.

Ritos de entrada

editar

Son todos aqueles pasos que introducen os fieis na celebración. Estes ritos iniciais, que preceden a liturxia da Palabra, inclúen o canto de entrada, o saúdo inicial, o acto penitencial, o "Señor, ten piedade", o Gloria e a oración colecta. Teñen un carácter de exordio, preparación e introdución. Nalgunhas celebracións que se unen coa Misa, os ritos iniciais omítense ou realízanse dun modo peculiar.

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar