Franz Bopp

Franz Bopp, nado en Maguncia o 14 de setembro de 1791 e finado o 23 de outubro de 1867, foi un filólogo e lingüista alemán.

Franz Bopp
Nacemento	14 de setembro de 1791
Lugar de nacemento	Maguncia
Falecemento	23 de outubro de 1867
Lugar de falecemento	Berlín
Soterrado	Dreifaltigkeitskirchhof II
Nacionalidade	Reino de Prusia
Ocupación	lingüista, pedagogo, profesor universitario e historical linguist
Premios	Volney Prize, Orde do Mérito das Ciencias e as Artes, Ordem Maximiliana da Baviera para Ciência e Arte e Fellow of the American Academy of Arts and Sciences
[ editar datos en Wikidata ]

Franz Bopp

A obra de Bopp

Foi Franz Bopp quen, polos seus traballos sobre o indoeuropeo, xustificou a lingüística comparada e quen fundou, por medio do ensino e polas súas publicacións, unha nova disciplina científica: a gramática comparada. Franz Bopp ademais probou a pertenza das linguas célticas ao indoeuropeo. Houbo que agardar aos primeiros anos do século XIX para que alemáns como Franz Bopp ou os irmáns Jacob e Wilhelm Grimm, e paralelamente, unha figura máis illada e menos coñecida, o danés Rasmus Rask, abordasen un dominio até entón case inexplorado, que aproveitan os datos que ofrecen ao observador atento as semellanzas entre as linguas denominadas clásicas (grego, latín), as linguas xermánicas, as linguas eslavas, o persa e, sobre todo, o idioma antigo da India, o sánscrito, cuxo coñecemento agora se difunde. A este conxunto engádenselle, progresivamente, as linguas célticas, as linguas bálticas, o armenio e o albanés, e logo, son coñecidas, xa no século XX, o hitita e o tocario.

Bopp foi autor dunha obra titánica, plena dun saber que pasma á maioría da xente común: a súa "Gramática comparada das linguas indoeuropeas que comprende o sánscrito, o zendo, o armenio, o grego, o latín, o lituano, o antigo eslavo, o gótico e o alemán" (1833-1849).

Rexeitou a idea de que todas as linguas procedesen do sánscrito, pensando máis ben nunha lingua común máis antiga. Prescindiu do misticismo nacionalista que pexaba en ocasións a investigación filolóxica alemá, estudando de forma moderna as linguas, por si mesmas, como obxecto e como medio de coñecemento. Por outra banda, Bopp, xuntamente con Schlegel, é autor do concepto moderno de flexión.

Entre 1821 e 1864, Franz Bopp foi profesor en Berlín de sánscrito, de literatura oriental e de lingüística xeral. Era membro correspondente do Instituto de Francia en Berlín.

Publicacións principais

• Über das Conjugationssystem der Sanskritsprache in Vergleichung mit jenem der griechischen, lateinischen, persischen und germanischen Sprachen, Frankfurt am Main, 1816.
• Vergleichende Grammatik des Sanskrit, Zend, Griechischen, Lateinischen, Litauischen, Gotischen und Deutschen (Gramática comparada das linguas sánscrita, zenda, grega, latina, lituana, eslava, gótica e alemá), Berlín, (1833-1849).
• Grammaticocritica linguae sanscriticae, 1829.
• Über die keltischen Sprachen, Berlin, 1839.
• Glossarium sanscritum, 1840.
• Über die Verwandtschaft der malaiisch-polynesischen Sprachen mit dem Indogermanischen, Berlín, 1841.
• Über die kaukasischen Glieder des indo-europäischen Sprachstammes, Berlín 1847
• Über die Sprache der alten Preußen, Berlín, 1853.
• Vergleichendes Accentuationssystem, Berlín, 1854.
• Über das Albanesische in seinen verwandtschaftlichen Beziehungen, Berlín, 1855.

Véxase tamén

Outros artigos

• Lingüística comparada.
• Indoeuropeo.