Emanuel Lasker
Emanuel Lasker, nado en Berlinchen, Brandeburgo (Alemaña, actualmente Barlinek, en Polonia) o 24 de decembro de 1868 e finado en Nova York o 11 de xaneiro de 1941, foi un xadrecista, matemático e filósofo alemán. Foi campión do mundo de 1894 a 1921. Está considerado o segundo campión mundial deste deporte.
| Emanuel Lasker | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 24 de decembro de 1868 |
| Lugar de nacemento | Berlinchen, Brandeburgo  Alemaña |
| Falecemento | 11 de xaneiro de 1941 |
| Lugar de falecemento | Nova York  Estados Unidos |
| Soterrado | Beth Olam Cemetery |
| Nacionalidade | Alemá  |
| Alma máter | Universidade de Heidelberg e Universidade de Erlangen-Núremberg |
| Ocupación | Xadrecista, matemático e filósofo |
| Cónxuxe | Martha Cohn |
| Irmáns | Berthold Lasker |
| Premios | world chess champion e Hall of Fame des deutschen Sports |
| Na rede | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria editar
Naceu en Berlinchen, Brandeburgo, Alemaña (actualmente Barlinek, en Polonia), onde o seu pai traballaba nunha sinagoga. Aos once anos foi a Berlín a visitar ao seu irmán máis vello, Berthold, quen lle ensinou a xogar e desde entón sentiuse fascinado polo xadrez. Na escola secundaria demostrou gran talento para as matemáticas e en 1888 regresou a Berlín para ingresar na facultade de Matemáticas e Filosofía.
Dividindo o tempo entre os seus estudos universitarios e os xadrecísticos, progresou de tal forma no xogo que alcanzou o título de mestre en 1889. Máis tarde venceu en quendas individuais a Bardeleben, Mieses, Bird e Blackburne. Xa pensando na posibilidade de converterse en campión mundial, desafiou a Tarrasch, pero este declinou, respondendo que primeiro debía vencer nun torneo importante.
Así as cousas decidiu dar un paso audaz: viaxar a Estados Unidos, onde vivía o campión Wilhelm Steinitz. Logo de dous anos de vitorias, incluíndo un enfentamiento con Showalter, conseguiu que se concertase un encontro con Steinitz. O encontro celebrouse en 1894 en Nova York, Filadelfia e Montreal, e terminou co triunfo de Lasker ( +10 -5 =4). A partir dese momento, disputou os seguintes encontros polo título de campión do mundo de xadrez:
- En 1896-7 en Moscova contra Wilhelm Steinitz (encontro de desquite): ( +10 -2 =5).
- En 1907 en Nova York, Filadelfia, Baltimore, Chicago e Memphis contra Frank Marshall, co resultado de: +8 -0 =7.
- En 1908 en Düsseldorf e Múnic contra Siegbert Tarrasch, a quen derrotou por: +8 -3 =5.
- En 1910 en Viena e Berlín, Lasker empatou con Schlechter tras disputar 10 partidas ( +1 -1 =8), conservando o título.
- No mesmo ano 1910 derrotou a David Janowski en Berlín ( +8 -0 =3).
- Finalmente perdeu o título ante Capablanca en 1921 na Habana, sen lograr gañar ningunha partida (-4 =10).
Tamén participou en numerosos torneos, gañando algúns moi prestixiosos: Hastings (1895), San Petersburgo (1896) e Nova York (1924).
O seu estilo foi chamado "psicolóxico", dado que moitas veces seleccionaba continuacións que non eran necesariamente as mellores, senón as que máis complicaban ao adversario co que se enfrontaba. Así, en posicións obxectivamente perdidas, introducía complicacións onde a súa formidable capacidade táctica permitíalle saír triunfante. Tamén inventou un xogo de taboleiro denominado Lasca cuxas regras publicou por primeira vez en 1911.
Da súa vida á marxe do taboleiro pode citarse que foi amigo de Einstein, cuxas teorías seguía con interese, así como que en 1934 os seus bens foron confiscados polos nazis dado a súa orixe xudía e tivo que abandonar Alemaña.
Lasker publicou un libro titulado Kampf ("Loita") en Nova York, editado en 1907 por Lasker Publishing Company, e que sería traducido ao inglés co título Struggle. En devandita publicación, que foi un desastre comercial, profunda sobre o concepto da loita, a estratexia e a confrontación desde un punto de vista filosófico.
O seu último gran torneo foi o celebrado en Nottingham en 1936. Morreu en 1941 nos Estados Unidos.
| Predecesor: | Campión do mundo de xadrez | Sucesor: José Raúl Capablanca |