Décimo Xunio Bruto Galaico
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario MAGHOI (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 13 días. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Décimo Xunio Bruto Galaico (en latín: Decimus Junius M. f. M. n.[1] Brutus Gallaecus ou Callaecus ou Callaicus), nado en Roma en 180 a.C. ou 181 a.C. e finado en 113 a.C., foi un xeneral e político romano do século II a.C. Era fillo de Marco Xunio Bruto (cónsul no 178 a.C.) e irmán de Marco Xunio Bruto (pretor no 88 a.C.). Tivo un fillo tamén chamado Décimo Xunio Bruto (cónsul no 77 a.C.), e o seu neto foi Décimo Xunio Bruto Albino.
| Décimo Xunio Bruto Galaico | |
|---|---|
 | |
| Nome de nacemento | Decimus Junius Brutus |
| Alcume | Callaicus |
| Nacemento | 180 a.C. ou 181 a.C. |
| Lugar de nacemento | Roma |
| Falecemento | 113 |
| Lugar de falecemento | Roma |
| Nacionalidade | República Romana |
| Ocupación | Político, militar |
| Pai | Marco Xunio Bruto (cónsul) |
| Nai | ? |
| Cónxuxe | Clodia |
| Fillos |
|
| Irmáns | Marco Xunio Bruto (pretor) |
| Cargos | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Foi un dos máis importantes líderes dos optimates, unha facción política que apoiaba os intereses da aristocracia e que se oponía tanto aos tribunos da plebe (neste momento, os irmáns Graco) como aos populares, facción política que defendeu a causa dos pobres e quería reformas para axudalos.
O alcume (agnomen) de Galaico, vén de cando estaba ao mando das tropas en Hispania e levou a cabo as campañas de conquista da Gallaecia-. Tamén participou en campañas en Iliria.
Traxectoria editar
Consulado editar
Durante o seu consulado, no 138 a.C., el e mailo seu colega P. Cornelio Escipión Nasica opuxéronse aos tribunos plebeos. O tribuno plebeo Caio Curiato enviou a ámbolos dous cónsules á prisión[2] porque cando os tribunos plebeos pediron poder elixir a dez homes para eximilos do servizo militar, os cónsules non aceptaron.[3][4][5][6] Tamén se opuxeron á proposta dos tribunos de comprar grans do estranxeiro porque o prezo do gran subía. Escipión Nasica fixo un discurso que ponseguíu que plebe inqueda acougase.[7]
Campaña na Lusitania e conquista da Gallaecia editar
Dirixiu a campaña para estabilizar e castigar as tribos rebeldes do territorio ao norte do río Texo logo da morte de Viriato. Estableceu o seu cuartel nunha illa, identificada coa de Almourol, nas beiras do Texo, e fortificou Olisippo (Lisboa). No seu avance cara ao norte tivo que facer fronte a numerosos levaantamentos das poboacións locais. Fundou Valentia (Valença do Miño) cos superviventes do exército de Viriato e estableceu unha posición fortificada en Viseu.
Xa como procónsul, no ano 137 a.C. cruzou o río Douro e entrou no territorio dos callaeci ou galaicos, arredor do actual Porto, pero que deron nome a todos os pobos localizados máis ao norte, e chegou ao río Limia (Lethes). Ante a negativa dos seus soldados a cruzalo polo temor a perderen a memoria, Bruto cruzouno o primeiro, e os seus soldados seguírono ao veren que os chamaba polos seus nomes, e segundo conta Estrabón, chegou até o río Miño.
O Senado romano concedeulle o título de Callaicus no -36 a.C.
A liña de cor lila sinala a campaña de Décimo Xunio Bruto no ano 137 a.C.
| Predecesor: Cneo Calpurnio Pisón e Marco Popilio Lenas |
 Cónsul da República Romana xunto con Publio Cornelio Escipión Nasica Serapio 138 a.C. |
Sucesor: Marco Emilio Lépido Porcina e Caio Hostilio Mancino |
Notas editar
- ↑ "M. f. M. n. é unha abreviación de Marci filius Marci nepos, é dicir fillo de Marco, neto de Marco". Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2011. Consultado o 07 de xuño de 2011.
- ↑ Cicero, On the Laws 3.20
- ↑ Valerio Máximo, Nove Livros de Feitos e Dizeres Memoráveis III 7 § 3.
- ↑ Morgan (1974), p. 183
- ↑ Livy, Periochae, 55.3
- ↑ Lívio, Ab Urbe Condita Epit. 55
- ↑ Valerius Maximus, Memorable Deeds and Sayings in Nine Books, 3.7.3
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Morgan, M. Gwyn (2º trimestre 1974). ""Cornelius and the Pannonians": Appian, Illyrica 14, 41 and Roman History, 143-138 B.C.". Historia: Zeitschrift fur Alte Geschichte (en inglés) (Franz Steiner Verlag) 23 (2): 183–216. JSTOR 4435394.