Blue Scout II
O Blue Scout II - RM-90 (designación de Ford Aeronutronics) XRM-90 (designación da aeronáutica),[1] foi un foguete suborbital dos Estados Unidos pertencente á familia de foguetes Scout e derivado do Blue Scout I.
 Blue Scout II | |
| Función | Lanzador suborbital |
|---|---|
| Fabricante | Ford Aeronutronics |
| Tamaño | |
| Altura | 24,0 m |
| Diámetro | 1,02 m |
| Masa | 16.874 kg |
| Etapas | 4 |
| Capacidade | |
| Carga a 300 km de altura en traxectoria suborbital |
30 kg |
| Foguetes asociados | |
| Familia | Scout |
| Historia de lanzamentos | |
| Estado | Retirado |
| Sitios de lanzamento | Base de lanzamento de Cabo Cañaveral |
| Total de lanzamentos | 3 |
| Fallos | 1 |
| Voo inaugural | 3 de marzo de 1961 |
| Último voo | 1 de novembro de 1961 |
| Primeira Etapa - Algol 1 | |
| Lonxitude | 9,12 m |
| Diámetro | 1,01 m |
| Masa baleiro | 1900 kg |
| Masa cheo | 10.705 kg |
| Motores | 1 Algol 1 |
| Pulo | 470,934 kN (no baleiro) |
| Impulso específico | 214 s (a nivel do mar) |
| Tempo de combustión | 40 s |
| Propelente | Propelente sólido |
| Segunda Etapa - Castor 2 | |
| Lonxitude | 6,04 m |
| Diámetro | 0,79 m |
| Masa baleiro | 695 kg |
| Masa cheo | 4424 kg |
| Motores | 1 TX-354-3 |
| Pulo | 258,915 kN (no baleiro) |
| Impulso específico | 262 s (no baleiro) |
| Tempo de combustión | 37 s |
| Propelente | Propelente sólido |
| Terceira Etapa - Antares 1A | |
| Lonxitude | 3,38 m |
| Diámetro | 0,78 m |
| Masa baleiro | 294 kg |
| Masa cheo | 1225 kg |
| Motores | 1 X-254 |
| Pulo | 60,497 kN (no baleiro) |
| Impulso específico | 256 s (no baleiro) |
| Tempo de combustión | 39 s |
| Propelente | Propelente sólido |
| Cuarta Etapa - Altair 1 | |
| Lonxitude | 1,83 m |
| Diámetro | 0,46 m |
| Masa baleiro | 30 kg |
| Masa cheo | 238 kg |
| Motores | 1 X-248 |
| Pulo | 12,450 kN (no baleiro) |
| Impulso específico | 256 s (no baleiro) |
| Tempo de combustión | 38 s |
| Propelente | Propelente sólido |
No desenvolvemento da familia Scout participaron tanto a NASA como a USAF, pero esta última, debido a diferentes requerimentos e necesidades, acabou ramificando o proxecto cunha serie de foguetes con capacidade suborbital en contraposición á capacidade orbital do resto da familia. O contratista principal sería neste caso Ford Aeronutronics. Do Blue Scout II lanzáronse só tres unidades, cun fallo.[2][3]
Historial de lanzamentosEditar
| Voo | Data | Rampla de lanzamento | Carga | Resultado | Notas |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 3 de marzo de 1961 | Cabo Cañaveral | HETS A2-1: misión de estudo do plasma. | Éxito | Primeiro lanzamento dun Blue Scout II. |
| 2 | 12 de abril de 1961 | Cabo Cañaveral | HETS A2-2: misión de estudo do plasma. | Éxito. | |
| 3 | 1 de novembro de 1961 | Cabo Cañaveral | Mercury MS-1 | Fallo | Último lanzamento dun Blue Scout II. |
NotasEditar
- ↑ Heyman, Jos. "Ford RM-90 Blue Scout II". Directory of U.S. Military Rockets and Missiles. Consultado o 30/03/2013.
- ↑ Krebs, Gunter. "Blue Scout-2". Gunter's Space Page. Consultado o 30/03/2013.
- ↑ McDowell, Jonathan. "Scout". planet4589.org. Consultado o 30/03/2013.
Véxase taménEditar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Blue Scout II |
Outros artigosEditar
- Scout (familia de foguetes)
- Scout B
- Scout B1
- Scout D1
- Scout E1
- Scout F1
- Scout G1
- Scout X1
- Scout X2
- Scout X-2B
- Scout X-2M
- Scout X3
- Scout X-3A
- Scout X-3C
- Scout X-3M
- Scout X-4
- Scout X-4A
- Scout X-5C
- Blue Scout I
Ligazóns externasEditar
- Mark Wade (2018). "Blue Scout II" (en inglés). Consultado o 12 de aagosto de 2018.
- Gunter Dirk Krebs (2018). Gunter's Space Page, ed. "Blue Scout-2" (en inglés). Consultado o 12 de agosto de 2018.
 |
Este artigo sobre astronomía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |