Scout X-5C foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido. Estaba concibido como un lanzador suborbital de baixo custo e foi usado desde o complexo de Wallops Island unha única vez, o 27 de abril de 1968, para probar vehículos de reentrada atmosférica.[1][2]

Scout X-5C
FunciónLanzador espacial lixeiro
Tamaño
altura22,0 m[1]
diámetro1,02 m[1]
masa17.500 kg[1]
Etapas3[1]
foguetes derivados
FamiliaScout
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosWallops Island[1][2]
Total de lanzamentos1[1][2]
Primeira etapa – Algol 2B[1]
propelentePropelente sólido[1]
Segunda etapa – Castor 2[1]
altura6,04 m[1]
diámetro0,79 m[1]
masa baleiro695 kg[1]
masa cheo4424 kg[1]
impulsado por1[1]
potencia máxima258,92 kN[1]
Impulso específico262 s (232 s a nivel do mar)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Terceira etapa – Antares 2[1]
altura2,90 m[1]
diámetro0,78 m[1]
masa baleiro300 kg[1]
masa cheo1400 kg[1]
impulsado por1 X-259[1]
potencia máxima93,094 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico293 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
editar datos en Wikidata ]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 Mark Wade (2017). "Scout X-5C" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-X5A" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar