Scout X-5C foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido. Estaba concibido como un lanzador suborbital de baixo custo e foi usado desde o complexo de Wallops Island unha única vez, o 27 de abril de 1968, para probar vehículos de reentrada atmosférica.[1][2]

Scout X-5C
FunciónLanzador espacial lixeiro
Tamaño
altura22,0 m[1]
diámetro1,02 m[1]
masa17.500 kg[1]
Etapas3[1]
foguetes derivados
FamiliaScout
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosWallops Island[1][2]
Total de lanzamentos1[1][2]
Primeira etapa – Algol 2B[1]
propelentePropelente sólido[1]
Segunda etapa – Castor 2[1]
altura6,04 m[1]
diámetro0,79 m[1]
masa baleiro695 kg[1]
masa cheo4424 kg[1]
impulsado por1[1]
potencia máxima258,92 kN[1]
Impulso específico262 s (232 s a nivel do mar)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Terceira etapa – Antares 2[1]
altura2,90 m[1]
diámetro0,78 m[1]
masa baleiro300 kg[1]
masa cheo1400 kg[1]
impulsado por1 X-259[1]
potencia máxima93,094 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico293 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
editar datos en Wikidata ]

Notas editar

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 Mark Wade (2017). "Scout X-5C" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-X5A" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar