Scout G1 foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido. Estaba concibido como un lanzador de baixo custo e foi usado desde tres sitios de lanzamento: a Base Vandenberg da Forza Aérea en California; o complexo de Wallops Island; e o Complexo de Lanzamento San Marco fronte ás costas de Nixeria.[1][2]
Scout G1 |
---|
|
Función | Lanzador espacial lixeiro |
---|
país de orixe | Estados Unidos[1] |
---|
Tamaño |
---|
altura | 26,0 m[1] |
---|
diámetro | 1,14 m[1] |
---|
masa | 20.930 kg[1] |
---|
Etapas | 4[1] |
---|
|
---|
Carga LEO |
---|
masa | 210 kg[1] |
---|
|
---|
foguetes derivados |
---|
Familia | Scout |
---|
Lanzamento históricos |
---|
Estado | Retirado[1] |
---|
Sitios | Base Vandenberg da Forza Aérea, Wallops Island, Complexo de Lanzamento San Marco[1][2] |
---|
Total de lanzamentos | 18[1][2] |
---|
Voo inaugural | 30 de outubro de 1979[1][2] |
---|
Último voo | 9 de maio de 1994[1][2] |
---|
|
Primeira etapa – Algol 3[1] |
---|
altura | 9,40 m[1] |
---|
diámetro | 1,14 m[1] |
---|
masa baleiro | 1600 kg[1] |
---|
masa cheo | 14.320 kg[1] |
---|
impulsado por | 1 Algol 3[1] |
---|
potencia máxima | 471,905 kN (no baleiro)[1] |
---|
Impulso específico | 284 s (no baleiro), 238 s (a nivel do mar)[1] |
---|
propelente | Propelente sólido[1] |
---|
Segunda etapa – Castor 2[1] |
---|
altura | 6,04 m[1] |
---|
diámetro | 0,79 m[1] |
---|
masa baleiro | 695 kg[1] |
---|
masa cheo | 4424 kg[1] |
---|
impulsado por | 1 TX-354-3[1] |
---|
potencia máxima | 258,915 kN (no baleiro)[1] |
---|
Impulso específico | 262 s (no baleiro)[1] |
---|
propelente | Propelente sólido[1] |
---|
Terceira etapa – Antares 3A[1] |
---|
altura | 3,51 m[1] |
---|
diámetro | 0,76 m[1] |
---|
masa baleiro | 352 kg[1] |
---|
masa cheo | 1637 kg[1] |
---|
impulsado por | 1 X-259A[1] |
---|
potencia máxima | 80,796 kN (no baleiro)[1] |
---|
Impulso específico | 295 s (no baleiro)[1] |
---|
propelente | Propelente sólido[1] |
---|
Cuarta etapa – Altair 3[1] |
---|
altura | 2,53 m[1] |
---|
diámetro | 0,64 m[1] |
---|
masa baleiro | 25 kg[1] |
---|
masa cheo | 301 kg[1] |
---|
impulsado por | 1 FW-4S[1] |
---|
potencia máxima | 27,4 kN[1] |
---|
Impulso específico | 280 s[1] |
---|
propelente | Propelente sólido[1] |
---|
|
[ editar datos en Wikidata ] |
Historial de lanzamentos
editar
Voo[1][2]
|
Data[1][2]
|
Rampla de lanzamento[1][2]
|
Carga[1][2]
|
Resultado[1][2]
|
Notas[1][2]
|
1
|
30 de outubro de 1979
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
MagSat
|
Éxito
|
Primeiro lanzamento dun Scout G1.
|
2
|
15 de maio de 1981
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Nova 1
|
Éxito
|
|
3
|
27 de xuño de 1983
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
HILAT
|
Éxito
|
|
4
|
12 de outubro de 1984
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Nova 3
|
Éxito
|
|
5
|
3 de agosto de 1985
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Transit-O 24 e 30
|
Éxito
|
|
6
|
13 de decembro de 1985
|
Wallops Island
|
ITV 1 / ITV 2
|
Éxito
|
|
7
|
14 de novembro de 1986
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Polar Bear
|
Éxito
|
|
8
|
16 de setembro de 1987
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Transit-O 27 e 29
|
Éxito
|
|
9
|
25 de marzo de 1988
|
Plataforma San Marco
|
San Marco 5
|
Éxito
|
|
10
|
26 de abril de 1988
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Transit-O 23 e 32
|
Éxito
|
|
11
|
16 de xuño de 1988
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Nova 2
|
Éxito
|
|
12
|
25 de agosto de 1988
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Transit-O 25 e 31
|
Éxito
|
|
13
|
9 de maio de 1990
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
MACSAT 1 / MACSAT 2
|
Éxito
|
|
14
|
29 de xuño de 1991
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
REX 1
|
Éxito
|
|
15
|
3 de xullo de 1992
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
SAMPEX
|
Éxito
|
|
16
|
21 de novembro de 1992
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
MSTI 1
|
Éxito
|
|
17
|
25 de xuño de 1993
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Radcal
|
Éxito
|
|
18
|
9 de maio de 1994
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
MSTI 2
|
Éxito
|
Último voo dun Scout G1
|
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 1,53 Mark Wade (2017). "Scout G-1" (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2017.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-G1" (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2017.