Scout F1 foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido. Estaba concibido como un lanzador de baixo custo e foi usado desde dous sitios de lanzamento: a Base Vandenberg da Forza Aérea en California e o Complexo de Lanzamento San Marco fronte ás costas de Nixeria.[1][2]
| Scout F1 |
|---|
| Función | Lanzador espacial lixeiro |
|---|
| país de orixe | Estados Unidos[1] |
|---|
| Tamaño |
|---|
| altura | 25,0 m[1] |
|---|
| diámetro | 1,14 m[1] |
|---|
| masa | 20.680 kg[1] |
|---|
| Etapas | 4[1] |
|---|
|
|---|
| Carga LEO |
|---|
| masa | 193 kg[1] |
|---|
|
|
|---|
| foguetes derivados |
|---|
| Familia | Scout |
|---|
| Lanzamento históricos |
|---|
| Estado | Retirado[1] |
|---|
| Sitios | Base Vandenberg da Forza Aérea, Complexo de Lanzamento San Marco[1][2] |
|---|
| Total de lanzamentos | 2[1][2] |
|---|
| fallos | 1[1][2] |
|---|
| Voo inaugural | 7 de maio de 1975[1][2] |
|---|
| Último voo | 6 de decembro de 1975[1][2] |
|---|
|
| Primeira etapa – Algol 3[1] |
|---|
| altura | 9,40 m[1] |
|---|
| diámetro | 1,14 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 1600 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 14.320 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 Algol 3[1] |
|---|
| potencia máxima | 471,905 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 284 s (no baleiro), 238 s (a nivel do mar)[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
| Segunda etapa – Castor 2[1] |
|---|
| altura | 6,04 m[1] |
|---|
| diámetro | 0,79 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 695 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 4424 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 TX-354-3[1] |
|---|
| potencia máxima | 258,915 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 262 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
| Terceira etapa – Antares 2[1] |
|---|
| altura | 2,90 m[1] |
|---|
| diámetro | 0,78 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 300 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 1400 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 X-259[1] |
|---|
| potencia máxima | 93,094 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 293 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
| Cuarta etapa – Altair 3[1] |
|---|
| altura | 2,53 m[1] |
|---|
| diámetro | 0,64 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 25 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 301 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 FW-4S[1] |
|---|
| potencia máxima | 27,4 kN[1] |
|---|
| Impulso específico | 280 s[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
|
|
| [ editar datos en Wikidata ] |
Historial de lanzamentos
editar
| Voo[1][2]
|
Data[1][2]
|
Rampla de lanzamento[1][2]
|
Carga[1][2]
|
Resultado[1][2]
|
Notas[1][2]
|
| 1
|
7 de maio de 1975
|
Plataforma San Marco
|
Explorer 53
|
Éxito
|
Primeiro lanzamento dun Scout F1.
|
| 2
|
6 de decembro de 1975
|
Base Vandenberg da Forza Aérea
|
Explorer 56 / DAD-B
|
Fallo
|
Fallo da etapa superior. Último lanzamento dun Scout F1.
|
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 1,53 1,54 Mark Wade (2017). "Scout F-1" (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2017.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-F1" (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2017.
Véxase tamén
editar
