Xosé Manuel Buxán Bran

artista, crítico de arte, activista LGBT e profesor universitario galego
(Redirección desde «Xosé Buxán Bran»)


Xosé Manuel Buxán Bran, nado en Éibar (Guipúscoa) en 1964, é un artista, crítico de arte, activista LGBT[1] e profesor da Facultade de Belas Artes de Pontevedra, dependente da Universidade de Vigo.

Modelo:BiografíaXosé Manuel Buxán Bran

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1964 Editar o valor en Wikidata (59/60 anos)
Eibar, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade do País Vasco Editar o valor en Wikidata
Director de teseKosme M. de Barañano (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónartista, profesor universitario, crítico de arte, activista LGBT Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Vigo Editar o valor en Wikidata
Obra
DoutorandoGena Baamonde Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1292420 BUSC: buxan-bran-xose Dialnet: 544542

Traxectoria

editar

Naceu no País Vasco, no seo dunha familia de emigrantes galegos. Estudou Belas Artes en Bilbao, na Universidade do País Vasco, e doutorouse coa tese Homoerotismo en la iconografía de San Sebastián Mártir: Una visión desde el presente, dirixida por Kosme de Barañano y Letamendía.

Ademais de emblema da beleza masculina, das conexións coa xuventude, a masculinidade, o sadomasoquismo, a figura de San Sebastián utilízase como metáfora da sida e da morte, que é a interpretación engadida na actualidade. Non é unha imaxe de fe, senón unha imaxe de cultura, de pracer e de hedonismo que non ten nada que ver coa da igrexa católica.[2]

Trasladouse a Vigo en 1993 e é profesor universitario no campus da UVigo en Pontevedra dende ese ano, se ben foi en 1998 cando obtivo a titularidade[3].

Foi comisario en exposicións como Malas Artes’03: Prototipos, Verbalidades, Prêt-à-porter, Maquinacións, Arquitrabes e Bizarr@s (Vigo, 2003), Radicais libres: Experiencias gays e lésbicas na arte peninsular (Santiago de Compostela, 2005) ou tamén para a Sala Alterarte, no Campus de Ourense.

É colaborador habitual na prensa, por exemplo no Faro de Vigo. Até a súa desaparición escribía para A Nosa Terra.

En 2017 expuso a súa colección particular de fotografía atopada no CGAC[4].

Obra escrita

editar
 
Algunhas imaxes da exposición intitulada "Bañistas. Fotografías atopadas 1880-1963", amosada no CGAC de Compostela en 2017.

Ten multitude de publicacións relacionadas co mundo da arte contemporánea, especialmente no ámbito da creación plástica. Entre elas destacan algúns capítulos ou volumes:

  • (Con)ciencia de un singular deseo: Estudios Lesbianos y Gays en el estado español. Barcelona: Laertes, 1997.
  • Identidades feridas: da arte na doenza. Vigo: Fundación Laxeiro, 2001. (Catálogo)
  • Homo, tod@ la historia, Salvat, 2000. (conxuntamente con Juan Vicente Aliaga)
  • “Algunos términos para un abecedario homoerótico de la iconografía contemporánea de san Sebastián Mártir” (capítulo). En ALIAGA, J.V., HADERBACHE, A., MONLEÓN, Ana (2001) Miradas sobre la sexualidad en el arte y la literatura del siglo XX en Francia y España. Servei de Publicacións de la Universitat de Valencia.
  • “Lo que los ojos ven que no lo verbalicen las palabras: La homosexualidad y la crítica artística en los dibujos y pinturas de Roberto González Fernández” (capítulo). En BENGOECHEA, Mercedes e MORALES, Marisol (Editoras) (2001) Transformaciones de las sexualidades y el género. Servizo de Publicacións da Universidade de Alcalá de Henares.
  • “Órbitas impropias” (capítulo). En Dolores Gálvez (2001). Catálogo. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia.
  • “Noves aportacions al corpus artístic contemporani. Les imatges de l’assagística lèsbica i gai” (capítulo). En GUASCH ANDREU, Oscar (coord.) (2002) Sociología de la sexualitat. Una aproximació a la diversitat sexual. Barcelona: Pòrtic.
  • “Páxinas para un proxecto de diccionario de cultura galega gai” (capítulo). En AA.VV. (2002) A homosexualidade a debate. Vigo: Xerais.
  • “De arquitecturas e praceres surreais” (capítulo). En Mª Xosé Ares (2002): Deshabitando. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia.
  • “Carne oscura de nardo marchito: las mujeres del Lorca pintor” (capítulo). En GUASCH, Òscar e VIÑUALES, Olga (eds.) (2003) Sexualidades: Diversidad y control social. Barcelona: Edicions Bellaterra.
  1. Entrevista publicada no Faro de Vigo o 10 de xullo de 2010. (en castelán)
  2. B. R. Sotelino (13 de abril de 2008). "«Quizais hai mais 'sansebastianistas' do que se poida pensar»". La Voz de Galicia. .
  3. Ficha do docente na Universidade de Vigo.
  4. BAÑISTAS. FOTOGRAFÍAS ATOPADAS, 1880-1963 Arquivado 24 de setembro de 2019 en Wayback Machine., na páxina web do CGAC.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar
  • Ficha do persoeiro na páxina web da Universidade de Vigo.
  • Entrevista a cargo da xornalista Fátima Otero para Espacio de Arte de Correo Televisión. Emitida o 12 de decembro de 2013.