A fe é a firme e absoluta convicción de que algo é verdade, independentemente de que haxa ou non evidencias que ratifiquen tal verdade.

Alegoría da fe, por L.S. Carmona (1752-53). O pano simboliza a imposibilidade de coñecer directamente as evidencias

Causas e explicacións editar

As causas polas cales nos convencemos da veracidade da nosa fe, dependerán dos elementos nos que confiamos e, en última instancia da corroboración entre o agardado e mailo obtido. Dependendo do tipo de intelixencia que teñamos máis desenvolvida, o que agardamos e obtemos poderase compartir con outras persoas afíns á nosa tendencia intelixente, ou pola contra, calar por temor a ser rexeitados. A integración máis ou menos completa de todas as intelixencias, capacitaranos para facer valer dun modo máis ou menos efectivo, as deducións resultantes do procesamiento da información polo noso consciente. Ao compartilo de forma intelixente con outras persoas, poderemos chegar á conclusión de que a nosa orientación nos permitirá aplicar un traballo que confirme a fe, e por tanto conseguir unha motivación que nos alente a traballar por aquilo no cal nos confirmaron que a formulación é bo. O punto dende o cal se observa este tipo de dinámica repercutirá nos nosos valores, provocando reaccións polo que realmente valoramos, que é en definitiva no que confiamos e temos a fe.

Segundo Friedrich Nietzsche “ter fe significa non querer saber a verdade.”

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar