Txomin Iturbe
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2014.) |
Txomin Iturbe Abasolo, nado en Arrasate (Guipúscoa) en 1943 e finado en Alxeria en 1987, foi un dirixente da organización terrorista ETA.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de decembro de 1943  Mondragón, España |
| Morte | 27 de febreiro de 1987 (43 anos) Berrouaghia, Alxeria (pt)  |
| Causa da morte | Morte accidental |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | labrego |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua éuscara e lingua castelá |
Traxectoria editar
Estudante nun colexio de freires, aprendiz na Unión Cerrajera, socio capitalista dunha empresa de fabricación de tubaxes e porteiro do equipo de fútbol Unión Deportiva Aretxabaleta e despois do equipo da súa cidade natal. Da súa época de futbolista tomou a expresión aurrera bolie ("adiante a pelota") coa que asinaba os seus escritos cando xa era dirixente de ETA, organización na cal entrou de mozo, polo que parece antes de realizar o servizo militar.
En decembro de 1968 a Garda Civil descubriu unha cita clandestina de Txomin co seu compañeiro de ETA Unai Dorronsoro, que xa estaba fichado. Txomin logrou escapar da detención, pero o asunto lle descubriu como membro de ETA, o que supuxo o seu exilio ao País Vasco francés. Alí casou con outra fuxida, Maite Ormaetxea, coa que tería tres fillos. Foi, a carón de Argala, o núcleo da facción militar nas loitas internas que dividirían á organización en dúas: ETA militar e ETA político-militar. Foi detido pola policía francesa en diversas ocasións.
En xaneiro de 1975 foi obxecto dun intento de secuestro. En novembro do mesmo ano sufriu un atentado con bomba lapa do que saíu ileso, resultando ferido un dos seus fillos. En 1976 saíu ileso novamente dun ametrallamento, e foi ferido tres anos máis tarde nun atentado en Biarritz. A finais dos anos 70 Txomin foi designado por ETA como interlocutor preferente nunha hipotética negociación co goberno español. O primeiro contacto tivo ligar en París en 1984, durante o goberno de Felipe González. Pouco despois foi confinado na cidade de Tours, pero volveu á clandestinidade até que foi detido en 1986. Foi expulsado a Alxeria, logo dunha breve estadía en Libreville, a capital de Gabón.
En Alxer volveu ser o principal interlocutor de ETA nun diálogo co goberno español que non tivo resultados. O 1 de marzo de 1987 fíxose pública a súa morte, sucedida uns días antes. De acordo coa administración de Alxeria e os seus propios compañeiros deportados, Txomin morreu nun accidente de tráfico. Porén, tense especulado coa posibilidade de que morrese dunha caída mentres realizaba exercicios nun campo de adestramento paramilitar. Foi enterrado na súa cidade natal.
Anos despois da súa morte tense dado nos xornais certa visión nostálxica da súa figura, considerada expoñente dunha militancia máis moderada ou idealista que fora abandonada en favor dunha liña máis dura ao facerse cargo da dirección de ETA o grupo chamado Artapalo.
| A Galipedia ten un portal sobre: País Vasco |