Punt

A terra de Punt (en exipcio: pwnt, interpretacións exipcias alternativas: Pwene (t) /pu:nt/), tamén chamada Ta Nétjer que significa "terra do deus", foi un antigo territorio descrito polos textos en xeroglíficos do Antigo Exipto, cunha localización aínda incerta, aínda que posiblemente puido estar situado na costa africana do océano Índico. Unha investigación de 2015 do Dartmouth College que rastrexaba as orixes xeográficas dalgúns babuínos momificados achados en Exipto e provenientes do comercio con Punt sinala que estes animais proveñen dunha ampla rexión que comprende os actuais territorios de Etiopía, Eritrea, Djibuti, Somalia e o Iemen.

Punt

Localización
Datos históricos
Creación	século XXIV a. C.
Disolución	1069 a. C.

Relevo que describe a chegada da expedición exipcia ao país de Punt na época de Hatshepsut. Templo de Deir el-Bahari, Exipto

Baixorrelevo que mostra un poboado do país de Punt. Expedición exipcia da época de Hatshepsut. Templo de Deir el-Bahari, Exipto

Posibles localizacións de Punt

Historia

Imperio Antigo

A expedición máis antiga a Punt que se pode rastrexar remóntase ao rei Sahura da V dinastía, arredor do século 25 a.C., como se menciona no reverso da Pedra de Palermo, así como en bloques atopados por arqueólogos exipcios no lugar do funeral do rei en Abousir. As escenas publicadas por Tarek el Hawady mostran o rei Sahura sentado diante de árbores de incenso visiblemente replantados en Exipto (bloque SC/south/2003/06), ou de pé equipado cunha á e preparándose para cortar a cortiza (bloque SC/sur/2003/07). Finalmente, un último bloque presenta unha escena de navegación con persoas de Punt (e animais exóticos), persoas que teñen características similares aos tips representados atados con libios na estrada do mesmo complexo funerario de Sahura.

Ao final do Reino Antigo (VI dinastía), os misioneiros, todos enterrados en Elephantina (tumbas de Qoubbet el Hawwa, Asuán) informaron da súa actividade directa ou indirectamente vinculada a este país: Khnoumhotep acompañando a Khoui e Tjetji, Pépinakht (que foi o encargado de devolverlle ao rei o corpo dun xefe de expedición, masacrado cos seus homes polos beduínos, durante a montaxe do barco para ir a Punt). En canto a Herkhouf, reproduciu na entrada da súa tumba a carta do rei Néferkarê en que se menciona un anano (ou un pigmeo) traído de Punt a Exipto baixo o reinado de Djedkarê Isési (V dinastía) polo dignatario Ourdjededba.

Reino Medio

Ao redor de 1950 a.C., baixo o reinado de Montouhotep III (XI dinastía), un oficial chamado Henou supervisou o envío dunha frota a Punt, segundo unha inscrición descuberta en Wadi Hammamat. Baixo a XII dinastía, o porto de Saww, o punto de partida deste país, podería estar situado na desembocadura do Wadi Gaouasis, en Mersa Gaouasis, segundo os primeiros frutíferos resultados da misión italoamericana de Kathryn Bard e Rodolfo Fattovich. Alí atopáronse abrigos, cerámica típica do Reino Medio, remos e elementos de barcos de madeira de cedro, mentres que o exiptólogo Abd El Moneim Sayed xa descubrira en 1976 inscricións datadas do reinado de Sesostris I, que mencionaban as expedicións, unha de Antefoqer (visir de Amenemhat I e despois de Sesostris I) e o seu subordinado Ameny, o outro de Ankhu. Finalmente, está a estela do emisario Nebsou que conmemora unha viaxe a Punt durante o reinado de Amenemhat III. A caixa 21, que leva unha breve inscrición que menciona os "produtos de Punt", está datada no ano oitavo do reinado de Amenemhat IV. En 1836, foi descuberta no wadi Gasus (ao sur de Safaga) a sete quilómetros do mar Vermello, reutilizado nunha construción da época romana, a estela que relata a viaxe a Punt realizada polo emisario Khenty-ghéty-our, o ano vixésimo oitavo do reinado de Amenemhat II.

O xacemento de Ayn Sukhna, escavado entre outros por Pierre Tallet no golfo de Suez, tamén revelou pezas de madeira de barcos e áncoras, nunha das galerías escavadas na rocha (a actividade marítima deste xacemento está testemuñada dende a IV dinastía, en dirección ao Sinaí, mais os descubrimentos permiten unilos aos de Mersa Gaouasis, en canto a canto frecuentaban o mar Vermello).

Imperio Novo

Unha expedición famosa foi a que o alto funcionario Nehesy supervisou para a raíña Hatshepsut, arredor do século XV a.C., para buscar mirra, incenso, ouro, peles de leopardo, armas de lanzamento e árbores de incenso (que foron replantados no camiño que conduce ao tramo de escaleiras ao templo mortuorio desta raíña, en Deir el-Bahari). Esta viaxe foi tan importante que se conservou nos muros do pórtico norte da segunda terraza do templo.

Varios dos seus sucesores, incluído Thutmose III, tiveron relacións con Punt. As escenas das tumbas tebanas de Pouyemrê (TT39), Amenmosé (TT89), Rekhmirê (TT100) e unha persoa descoñecida (TT143) amosan a presentación da homenaxe do pobo de Punt. A ausencia de escenas de navegación marítima débese quizais ao feito de que a fronteira sur de Exipto se atopase entre a cuarta e a quinta cataratas baixo Tuthmose I, como se indica na inscrición de Agar a Meroua en Kurgus. Os contactos terrestres faríanse entón na XVIII dinastía.

O relato de viaxes realizado na XX dinastía, baixo o reinado de Ramsés III (antes do ano 22 segundo Pierre Grandet) rexistrado no papiro Harris I (liñas 77.8 a 78.1) menciona "marabillas misteriosas" traídas deste país, como a mirra. Este rei considerou os produtos de Punt ofrecidos a Amón os máis salientables no seu templo de Medinet Habu: goma, mirra, pigmento vermello e "toda boa herba aromática".

Véxase tamén

Bibliografía

• Cortés López, José Luis (1984). "De la antigüedad clásica al siglo X". Introducción a la historia de África Negra. Colección Austral. Madrid,: Espasa-Calpe. ISBN 9788423916481. OCLC 12794410. Consultado o 17/07/2021. 

Ligazóns externas

• Texto da expedición en Deir el-Bahari
• A expedición a Punt en Deir el-Bahari Arquivado 25 de novembro de 2010 en Wayback Machine.