Silvia Gaspar
filóloga e tradutora galega
Silvia Gaspar Porras, nada en Montevideo o 26 de setembro de 1960, é unha filóloga e tradutora galega.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 26 de setembro de 1960 (64 anos) Montevideo, Uruguai |
Actividade | |
Ocupación | escritora, tradutora |
Traxectoria
editarColaboradora en distintas publicacións, é coñecida como tradutora ao galego.
Obras
editar- As aventuras de Guauguau, 1992.
- A xeración Nós e o Camiño de Santiago, 1996.
- Antoloxía do conto galego de medo, 1996.
- Unha lectura de Ilustrísima, de Carlos Casares, 1997.
- A nosa cinza: Guía de lectura, 1999.
Traducións
editar- Marcovaldo de Italo Calvino (1987).
- O vizconde demediado de Italo Calvino (1988).
- O cabaleiro inexistente de Italo Calvino (1988).
- O barón rampante de Italo Calvino (1988).
- O corsario negro de Emilio Salgari (1989).
- Cristo parou en Éboli de Carlo Levi (1990).
- O mar da cor do viño de Leonardo Sciascia (1991).
- Xasmín no país dos mentireiros de Gianni Rodari (1991).
- Érase dúas veces o barón Lamberto de Gianni Rodari (1991).[1]
- Gramática da fantasía de Gianni Rodari (1999).
- Endrina e o segredo do peregrino de Carmen Bravo Villasante (1992).
- As Cantigas de Escarnio e Maldicir de Giuseppe Tavani (1996).
- Carrapuchiña vermella, verde, amarela, azul e branca de Bruno Munari (1998).
- O diario vermello de Carlota de Gemma Lienas (2006).
- O diario vermello de Flanagan de Andreu Martín e Jaume Ribera (2006).
Colectivas
editar- Xela Arias, quedas en nós (2004, Xerais).
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da Literatura Galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-019-5.
Ligazóns externas
editar- Ficha Arquivado 04 de xuño de 2020 en Wayback Machine. na páxina web de Edicións Xerais.