Segunda Internacional

A Segunda Internacional foi unha organización formada en 1889 polos partidos socialistas e laboristas que desexaban coordinar a actividade internacional dos movementos obreiros que se formaran en gran parte dos países europeos amparados pola extensión do sufraxio universal. Continou o traballo da Primeira Internacional, inda que cunha estrutura máis descentralizada, ata a súa disolución en 1916.

O centro permanente que dirixía a II Internacional tivo sede en Bruxelas. Esta experiencia mostrou moi pronto as súas limitacións históricas, sobre todo a causa das diverxencias entre as posicións dos distintos países, que se alinearon cos intereses nacionais con frecuencia. Co estoupido da primeira guerra mundial a contradición entre as aspiracións revolucionarias das clases oprimidas e a política da II Internacional chegou ó punto de que se fixo necesaria a creación dunha Terceira Internacional, en 1919, que adoptou o nome de Internacional Comunista (abreviadamente, Komintern), para distinguirse do apego da segunda ós medios electorais.

A Segunda Internacional reorganizouse en 1920, pero moitos partidos se negaron a unirse a ela, formando a Unión Internacional de Partidos Socialistas Obreiros como alternativa. A UIPSO tivo unha curta vida, non obstante, e en 1923 volveu integrarse á Segunda Internacional. A segunda guerra mundial acabou de disolver as forzas que a integraban, e precipitou a súa desaparición en 1940.

Entre as accións máis famosas da Segunda Internacional está a declaración do 1° de maio como Día Internacional do Traballo en 1889 e o 8 de marzo como Día Internacional da Muller Traballadora en 1910.

Congresos da Segunda Internacional

editar

A máxima instancia de reunión eran os Congresos, baixo diferentes denominacións:

  1. París, 14 ó 19 de xullo de 1889.
  2. Bruxelas, 3 ó 7 de agosto de 1891. Convocado como o Congreso Internacional Obreiro Socialista e organizado polo Partido Obreiro de Bélxica.
  3. Zürich, 9 ó 13 de agosto de 1893. Convocado como o Congreso Internacional Obreiro Socialista e organizado por un comité ad hoc.
  4. Londres, 26 ó 31 de xullo de 1896. Convocado como o Congreso Internacional Socialista de Traballadores e Cámaras Sindicais Obreiras e organizado por un comité ad hoc.
  5. París, 23 ó 27 de setembro de 1900. Convocado como o Congreso Socialista Internacional, quedando como o nome definitivo, e organizado por un comité ad hoc.
  6. Ámsterdam, 14 ó 20 de agosto de 1904. Organizado e convocado, en adiante, polo BSI.
  7. Stuttgart, 18 ó 24 de agosto de 1907.
  8. Copenhagen, 28 de agosto ó 3 de setembro de 1910.
  9. Basilea, de carácter extraordinario, 29 ó 30 de xullo de 1912.
  10. Xenebra, 31 de xullo ó 4 de agosto de 1920.

Estaba programado un Congreso en Viena a realizarse en agosto de 1914, posposto ata 1920 ó iniciarse a primeira guerra mundial.

Conferencias da Segunda Internacional

editar

Entre 1915-1919 realizáronse unha serie de conferencias convocadas por grupos de partidos integrantes da Segunda Internacional. Nestas reunións prodúcese a separación definitiva entre a dereita, o centro e esquerda da Segunda Internacional e a constitución futura dos seus respectivos organismos e partidos. Estas conferencias foron:

Ademais efectuouse unha reunión dos comités executivos das tres internacionais en Berlín entre o 2 e 5 de abril de 1922.