Proteína Z
| |
Proteína Z
| |
| Identificadores | |
| Símbolo | PROZ |
| Entrez | 8858 |
| HUGO | 9460 |
| OMIM | |
| PDB | 1LP1 |
| RefSeq | NM_003891 |
| UniProt | P22891 |
| Outros datos | |
| Locus | Cr. 13 q34 |
A proteína Z (PZ ou PROZ) é unha proteína que nos humanos está codificada no xene PROZ.[1][2]
A proteína Z é unha glicoproteína membro das proteínas da fervenza da coagulación do sangue. É unha proteína de dominio Gla e dependente da vitamina K. Funcionalmente é desactivada pola terapia con warfarina.
Fisioloxía editar
Aínda que non é activa encimaticamente, está estruturalmente relacionada con varias serina proteases da fervenza de coagulación, como os factores VII, IX, X e a proteína C. Os residuos de carboxiglutamato (que requiren vitamina K) serven para unir a proteína Z a superficies con fosfolípidos.
O papel principal da proteína Z parece ser a degradación do factor Xa. Isto faino directamente o inhibidor da protease relacionado coa proteína Z (ZPI), pero a velocidade da reacción multiplícase por 1000 en presenza de proteína Z. Curiosamente, o ZPI tamén degrada o factor XI, pero para esta reacción non cómpre a presenza de proteína Z.
Nalgúns estudos, os estados de deficiencia foron asociados cunha propensión á trombose. Porén, outros lígano á tendencia á hemorraxia; non hai unha explicación clara disto, xa que actúa fisioloxicamente como un inhibidor, e a deficiencia conduciría loxicamente a unha predisposición á trombose.
Xenética editar
Ten unha lonxitude de 396 aminoácidos e un peso molecular de 62 kDa. O xene PROZ que a codifica está situado no cromosoma 13 (13q34).
Ten catro dominios: unha rexión rica en Gla, dous dominios de tipo EGF e un dominio de tipo tripsina. Carece do residuo de serina que que a faría cataliticamente activa como serina protease, polo cal non ten actividade encimática.
Historia editar
A proteína Z foi illada primeiramente do sangue de vaca por Prowse e Esnouf en 1977,[3] e Broze e Miletich determinárona no plasma humano en 1984.[4]
Estrutura editar
A análise estrutural da proteína Z permitirá un mellor entendemento da súa función. O gráfico de Ramachandran da proteína Z indica que forma hélices alfa. A estrutura final, toda de dominios alfa, foi determinada por difracción de raios X. Consta dunha cadea A e outra B, que son ambos motivos hélice-bucle-hélice.[5]
Notas editar
- ↑ Ichinose A, Takeya H, Espling E, Iwanaga S, Kisiel W, Davie EW (November 1990). "Amino acid sequence of human protein Z, a vitamin K-dependent plasma glycoprotein". Biochem. Biophys. Res. Commun. 172 (3): 1139–44. PMID 2244898. doi:10.1016/0006-291X(90)91566-B.
- ↑ Sejima H, Hayashi T, Deyashiki Y, Nishioka J, Suzuki K (September 1990). "Primary structure of vitamin K-dependent human protein Z". Biochem. Biophys. Res. Commun. 171 (2): 661–8. PMID 2403355. doi:10.1016/0006-291X(90)91197-Z.
- ↑ Prowse CV, Esnouf MP (1977). "The isolation of a new warfarin-sensitive protein from bovine plasma". Biochem. Soc. Trans. 5 (1): 255–6. PMID 892175.
- ↑ Broze GJ, Miletich JP (April 1984). "Human Protein Z". J. Clin. Invest. 73 (4): 933–8. PMC 425104. PMID 6707212. doi:10.1172/JCI111317.
- ↑ Högbom M, Eklund M, Nygren PA, Nordlund P (March 2003). "Structural basis for recognition by an in vitro evolved affibody". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 100 (6): 3191–6. PMC 404300. PMID 12604795. doi:10.1073/pnas.0436100100.