Pedro Penabad Rodríguez
Pedro Penabad Rodríguez, nado en Viveiro cara a 1907 e executado en Sevilla o 15 de xullo de 1937, foi un avogado galego, colaborador de Agapito García Atadell.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século XX Viveiro, España |
| Morte | 15 de xullo de 1937 Sevilla, España |
| Causa da morte | Pena de morte (Garrote ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado , político , escritor |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Foi fillo de Eugenio Penabad e Filomena Rodríguez. Emigrado en Cuba, retornou a España en 1934 instalándose en Madrid.[1] En Madrid foi presidente de Prensa Hispana Unida e director do seu órgano Suplemento.[2] En 1936, tralo inicio da guerra civil española, foi chamado polo deputado Ramón Suárez Picallo, Xoán Xosé Plá e o xeneral Cecilio Bedia Caballería, para que confeccionase un regulamento para as Milicias Galegas. Foi un dos xefes das Milicias Populares Galegas.[3] Foi nomeado axente de vixilancia en agosto de 1936[4] e destinado á Brigada de investigación criminal, ás ordes do comisario xeneral Antonio Lino Pérez-González. Converteuse en colaborador principal de Agapito García Atadell que dirixía unha das Milicias Populares de Investigación criminal.
En outubro de 1936, canda García Atadell e as súas respectivas parellas, tentaron escapar clandestinamente de España polo porto de Alacant. Nesa cidade embarcaron para Marsella no buque arxentino 25 de mayo. Dende Marsella marcharon a Saint-Nazaire, onde embarcaron cara a Cuba no transatlántico francés Mexique o 19 de novembro. Pero o buque aportou dúas veces en territorio controlado polo exército golpista: primeiro na Coruña e logo en Santa Cruz de la Palma, onde finalmente foron detidos Penabad e García Atadell. Foron trasladados primeiro a Santa Cruz de Tenerife e logo a Sevilla, onde lles fixeron un consello de guerra e os condenaron a pena de morte, sendo executados no garrote vil polo verdugo Cándido Cartón.[5]
Obras editar
- El estatuto gallego o Los imbéciles inteligentes;(folleto-mitin), 1936.
Notas editar
- ↑ El Avisador Numantino, 3-7-1937, p. 4.
- ↑ O Estoril, 8-9-1935, p. 1.
- ↑ "La gran labor de García Atadell al frente de las Milicias Populares de Investigación". Crónica (en castelán) (357): 11. 13/9/1936.
- ↑ La Libertad, 15-8-1936, p. 4.
- ↑ "Ante el consejo de guerra, en juicio sumarísimo, se vio ayer el proceso seguido…" ABC, 1/7/1937 (en castelán).
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Alcalá, César (2007). Las checas del terror (en castelán). Madrid: LibrosLibres. ISBN 978-84-96088-59-7.
- Gubern, Román; Hammond, Paul (2009). Luis Buñuel: The Red Years, 1929–1939 (en inglés). University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-28474-9.
- Romero García, Eladio (2014). Garrote vil. Rituales de ejecución, verdugos y reos en la España contemporánea. Ediciones Nowtilus. ISBN 9788499675985.
- Ruiz, Julius (2014). The 'Red Terror' and the Spanish Civil War: Revolutionary Violence in Madrid (en inglés). Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-05454-7.
- Zavala, José María (2015). Franco con franqueza: Anecdotario privado del personaje más público (en castelán). Plaza & Janés. ISBN 9788401017124.
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Pedro Penabad Rodríguez |
Outros artigos editar
Ligazóns externas editar
- Cilia Torna Ferreiro (4/8/2017). "As Milicias Galegas". Sermos Galiza. Arquivado dende o orixinal o 10/01/2018. Consultado o 10/01/2018.