Pedro II de Alençon
Pedro II de Alençon (Pedro II de Valois, conde de Alençon), nado en 1340 e finado en Argentan o 20 de setembro de 1404, foi conde de Alençon, Perche e Porhoët, fillo de Carlos II de Alençon, conde de Alençon e Perche, e María de La Cerda.
| Pedro II de Alençon | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 1340 |
| Falecemento | 20 de setembro de 1404 |
| Lugar de falecemento | Argentan |
| Nacionalidade | Francia |
| Ocupación | político |
| Pai | Carlos II o Magnánimo |
| Nai | Maria de Lara |
| Cónxuxe | Marie Chamaillard |
| Fillos | Marie d'Alençon, Catherine of Alençon, Xoán III de Alençon, Pierre d'Alençon, Jean d'Alençon, Marie d'Alençon, Jeanne d'Alençon e Marguerite d'Alençon |
| Irmáns | Carlos III de Alençon, Robert of Alençon, Louis I, Count of Étampes, Filipe d'Alençon e sen etiquetar |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Pedro II naceu en 1340, sendo o segundo fillo de Carlos II de Alençon, conde de Alençon e Perche, e de María de la Cerda.
Armado cabaleiro en 1350, foi un dos reféns enviados a Inglaterra en 1360 a cambio do rei Xoán II de Francia, preso en Poitiers en 1356. Non volveu a Francia ata 1370. No mesmo ano, mercou o feudo de Châteauneuf-en-Thymerais a Roberto de Pont-Audemer.
Alistouse ás ordes do duque Xoán I de Berry e loitou en Aquitania co seu segundo irmán Roberto, contra os ingleses; tomaron Limoges, pero fracasaron ante Usson (1371). Despois loitou en Bretaña con Du Guesclin, e foi ferido durante o asalto a Hennebont (actual Morbihan).
Uns anos despois, en 1388, acompañou a Carlos VI de Francia nunha expedición contra Guillerme VI, duque de Gelderland e Juliers .
Morreu en Argentan o 20 de setembro de 1404, sendo enterrado na cartuxa do Val de Deus, en Feings[1].
Matrimonio e descendenciaEditar
Casou o 10 de outubro de 1371 con María Chamaillard (ca. 1345 - Argentan, 18 de novembro de 1425), vizcondesa de Beaumont-au-Maine, Fresnay e Sainte-Suzanne, filla de Guillerme Chamaillard, señor de Anthenaise (arredor de 1320 - 1391) e María de Beaumont-Brienne (arredor de 1325 - 1372), ela mesma vizcondesa de Beaumont-au-Maine, Fresnay e Sainte-Suzanne, herdeira da familia Beaumont. Tiveron 8 fillos:
- María (1373 - 1417), casou en París en 1390 con Xoán VII de Harcourt (m. 1452), conde de Harcourt e de Aumale e barón de Elbeuf.
- Pedro (1374 - 1375).
- Xoán (1375 - 1376).
- María (1377 - 1377).
- Xoana (1378 - 1403).
- Catarina, (1380 - 1462), casou en 1411 con Pedro de Évreux (1366 - 1412), infante de Navarra, conde de Mortain despois, xa viúva, casou en 1413 con Luís VII de Baviera (1365 - 1447).
- Margarida, monxa en Argentan, (1383, m. despois de 1400).
- Xoán III de Alençon o Sabio (1385 - Batalla de Azincourt 1415), conde (1404-1414) e despois Duque de Alençon (1414-1415).
Tamén tivo un fillo ilexítimo:
- Pedro bastardo de Alençon, señor de Aunou, que morreu solteiro.