Pedro Focas
Pedro Focas (en grego: Πέτρος Φωκᾶς), nado sobre o ano 940 e finado no 977, foi un xeneral eunuco bizantino. Inicialmente foi un escravo da poderosa familia capadocia Focas, foi ascendido a alto cargo militar (stratopedarchos do Leste) e ó rango de patrikios polo Emperador Nicéforo II Focas.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | Thema da Capadócia (pt)  |
| Morte | 977 (Gregoriano) |
| Doméstico das escolas (pt) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
Traxectoria editar
Segundo Xurxo Cedreno, ó comezo era só un escravo e membro do séquito persoal de Nicéforo II Focas. Pedro demostrou ser un gran guerreiro e as súas habilidades como xeneral son uniformemente louvadas nas versións contemporáneas. O historiador León o Diácono escribe del que
estaba repleto de forza no corpo
e fai constar que pelexou nun só combate co líder dunha gran tropa de escitas (Rus' ou maxiares) en Tracia. No 967, seguindo a despedida de Xoán Tzimisces como alto comandante das forzas do leste do Imperio Bizantino, Nicéforo designou a Pedro o novo posto de stratopedarchos e deulle todo o poder do exército do leste.
Este novo posto explícase probablemente polo feito de que sendo un eunuco Pedro non podía ocupar o cargo tradicional de Doméstico das Escolas, os cales designaban os comandantes en xefe bizantinos. Neste posto participou na invasión de 968 en Siria por Nicéforo e o posterior longo asedio en Antioquía, que culminou coa caída da cidade a finais do outono de 969.