Patxi Altuna Bengoechea [ou Bengoetxea], nado en Azpeitia o 8 de setembro de 1927, e finado no Santuario de Loiola o 20 de xaneiro de 2006, foi un sacerdote xesuíta vascofilólogo, lingüista e académico, experto na metodoloxía de ensino do éuscaro.[1][2][3]

Infotaula de personaPatxi Altuna

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento8 de setembro de 1927 Editar o valor em Wikidata
Azpeitia, España Editar o valor em Wikidata
Morte20 de xaneiro de 2006 Editar o valor em Wikidata (78 anos)
Santuario de Loiola, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Salamanca
Universidade de Innsbruck Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónprofesor universitario , filólogo , lingüista , sacerdote católico , escritor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Deusto
Universidade Pontificia de Salamanca Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua éuscara Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoElixabete Perez Gaztelu (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Inguma: patxi-altuna-bengoetxea-1927-2006 Dialnet: 25608
Os membros da Real Academia da Lingua Vasca (Euskaltzaindia) reunidos no santuario de Arantzazu en 1972. Arriba, de esquerda a dereita: Koldo Mitxelena, Iratzeder, Jean Haritxelhar, Alfonso Irigoyen, Luis Villasante, José María Satrustegi, Patxi Altuna e Imanol Berriatua. Debaixo: Juan San Martín, José Luis Lizundia, Joseba Intxausti e Xabier Kintana.

Biografía editar

Formado nos xesuítas de Loiola, ingresou na compañía en 1945 e foi investido en 1962. Estudou Teoloxía e Filosofía en Burgos. Licenciado en Filosofía e Letras (Estudos Clásicos) pola Universidade de Salamanca (1957), en Teoloxía en Innsbruck e doutoramento en Lingüística en Salamanca (1978). Foi profesor de lingüística na Universidade Pontificia de Salamanca e durante algún tempo, mentres estivo en Gandia, profesor de diversos centros privados relixiosos da provincia de Valencia. Despois foi profesor da Universidade de Deusto, axudante primeiro de Koldo Mitxelena, e titular despois, de latín clásico e común, iniciou o ensino da lingua éuscara ó crearse na sede de Donostia da Universidade de Deusto, os Estudos Universitarios e Técnicos de Guipúscoa (EUTG), así como de historia da lingua éuscara e de textos éuscaros.

Considerado un pioneiro no ensino do éuscaro, foi académico correspondente da Real Academia da Lingua Vasca (Euskaltzaindia) (1965) e de número (1981). Participou na asemblea da Academia que tivo lugar en 1968 e onde defendeu a tese da unificación do éuscaro. Foi responsable da Comisión de Gramática da Academia e, xunto a outros, elaborou a moderna gramática vasca.

Obras destacadas editar

  • Mendibururen idazlan argitaragabeak
  • Linguae vasconum primitiae
  • Versificación de Dechepare: métrica y pronunciación (tese doutoral)
  • Onsa hilceco bidia-ren
  • Olerkiak
  • José María Estefanía Zabala, S.I. (1889-1942): maestro de vascos
  • Haizeak ez eramango!
  • Euscal errijetaco olgueeta, ta dantzeen neurrizco gatz-ozpinduba, 1816

Notas editar

  1. Juan Antonio Hernández (22 de xaneiro de 2006). "Patxi Altuna, miembro de la Academia de la Lengua Vasca". El País. Consultado o 3 de setembro de 2013. 
  2. Partido Nacionalista Vasco, ed. (20 de xaneiro de 2006). "Fallece el miembro de Euskaltzaindia Patxi Altuna". Arquivado dende o orixinal o 13 de setembro de 2019. Consultado o 3 de setembro de 2013. 
  3. "Muere a los 78 años el jesuita Patxi Altuna, académico de Euskaltzaindia y profesor". Diario Vasco. 21 de xaneiro de 2006. Consultado o 3 de setembro de 2013. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar