Pío IX, papa

(Redirección desde «Pío IX»)

Beato Pío IX tamén coñecido como Pío Nono, nado en Senigallia o 13 de maio de 1792 e finado en Roma o 7 de febreiro de 1878, foi un relixioso italiano, Sumo Pontífice, derradeiro soberano temporal dos Estados Pontificios, bispo de Roma e papa número 255 da Igrexa católica dende o 16 de xuño de 1846 ata a súa morte.

Pío IX
Papa da Igrexa católica
Biografía
Nacemento13 de maio de 1792 en Senigallia
Pasamento7 de febreiro de 1878 (85 anos) en Palacio Apostólico, Cidade do Vaticano
Nome secularGiovanni Maria Mastai Ferretti
Ordes
Ordenación sacerdotal10 de abril de 1819, por Fabrizio Sceberras Testaferrata
Consagración episcopal3 de xuño de 1827, por Francesco Saverio Castiglione
Creado cardeal14 de decembro de 1840, por Gregorio XVI
Papa
Bispo de Roma
Gran Mestre da Suprema Orde de Cristo
16 de xuño de 1846 - 7 de febreiro de 1878
PredecesorGregorio XVI
SucesorLeón XIII
Cargos anterioresÚltimo soberano dos Estados da Igrexa
(1846-1870)
Outros

Escudo de Pío IX

Antes da súa elección, o seu nome era Giovanni Maria Mastai Ferretti. O seu pontificado de 31 anos e medio foi o máis longo da historia da Igrexa católica, exceptuando a tradición de que San Pedro, o apóstolo, estivo a cargo da Igrexa por un período de entre 34 e 37 anos.

Traxectoria editar

Giovanni Maria Mastai Ferretti naceu no seo dunha familia da nobreza. De mozo, quixo facer carreira na Garda Nobre, pero tras ser rexeitado a causa da súa epilepsia decidiu estudar teoloxía no seminario de Roma. Foi ordenado sacerdote en abril de 1819.

Ó principio, traballou como reitor do Instituto Tata Giovanni ata que foi enviado a Chile e o Perú (1823-1825) para axudar ó nuncio apostólico, Monseñor Giovanni Muzi, na primeira misión na Suramérica posrevolucionaria[1]. Regresou a Roma para dirixi-lo hospital de San Michele (1825-1827) e para ocupa-lo cargo de cóengo de Santa Maria in Via Lata.

En 1827, ós 35 anos de idade, foi nomeado arcebispo de Spoleto. Da súa etapa neste cargo destaca a amnistía que logrou para os que participaron nunha infrutuosa revolución que en 1831 se estendera a aquela cidade. Este feito fíxolle gañar fama de liberal. Ó ano seguinte dese suceso, foi trasladado á prestixiosa diocese de Imola, onde foi nomeado cardeal in pectore en 1839. En 1840, foi proclamado publicamente cardeal presbítero de Santi Pietro e Marcellino. Segundo os historiadores, o cardeal Mastai Ferretti foi considerado un liberal durante o seu episcopado en Spoleto e Imola porque apoiaba a reforma administrativas nos Estados Papais e simpatizaba co movemento nacionalista en Italia.

Elección papal editar

O conclave de 1846, que seguiu á morte de Gregorio XVI, tivo lugar nun momento de ambiente político inestable en Italia. Isto motivou que varios cardeais estranxeiros decidisen non asistir ó conclave. Ó seu comezo, só estaban presentes 46 dos 62 cardeais.

Ademais, o conclave de 1846 foi escenario dunha división entre conservadores e liberais. Os conservadores apoiaban ó cardeal Luigi Lambruschini, o secretario de Estado de Gregorio XVI. Os liberais, en cambio, apoiaban a dous candidatos: o cardeal Gizzi e o cardeal Mastai Ferretti. Na primeira votación, Mastai Ferretti obtivo quince votos e os demais votos foron para Lambruschini e Gizzi. Moitos pensaban que se Lambruschini non resultaba elixido, seríao Gizzi con toda probabilidade.

Chegado o conclave a un punto morto a causa do desacordo, os liberais e moderados decidiron votar por Mastai Ferretti - unha manobra que foi contraria ó sentir xeral de boa parte de Europa. O segundo día do conclave, o 16 de xuño de 1846, Mastai Ferretti foi elixido papa cunha maioría de 36 votos, mentres que Lambruschini só obtivo dez; Gizzi non recibiu ningún voto. Dado que era de noite, non se realizou ningún anuncio formal agás a fumata branca. Moitos católicos asumiron que Gizzi fora escollido como sucesor de San Pedro. De feito, empezou a haber celebracións na súa cidade natal e os seus axudantes, de acordo cunha antiga tradición, queimaron as súas vestiduras cardinalicias.

Á mañá seguinte, anunciouse a elección do cardeal Mastai Ferretti ante o que debeu de ser unha sorprendida multitude de católicos. Por suposto, cando o novo papa apareceu no balcón, o clima foi de xúbilo. Mastai Ferretti escolleu o nome de Pío IX en honra de Pío VII.

Pío IX foi coroado o 21 de xuño e nomeou a Gizzi secretario de Estado. Os liberais europeos aplaudiron a súa elección como sumo pontífice.

Papado editar

Pío IX tiña fama de ser un home culto e de ideas liberais. Cando saíu elixido, proclamou amnistía para os presos con delitos políticos e instituíu a Consulta, un órgano consultivo de representación popular que garantía máis liberdade para os cidadáns dos Estados Pontificios.

Durante as revolucións de 1848 en Roma proclamouse a República e o Papa tivo que fuxir de Roma disfrazado de monxe. Cando os seus territorios lle foron restituídos polos franceses, volveu animado por propósitos menos liberais.

Os seguintes actos que levo a cabo, tanto políticos como relixiosos foron encamiñados a salva-los Estados Pontificios, ameazados pola unificación dos territorios italianos que estaba levando a cabo o reino de Piemonte; en particular hai que destaca-la proclamación do dogma da Inmaculada Concepción, a convocatoria do Concilio Vaticano Primeiro, onde se proclamou a infalibilidade papal.

O esforzo de Pío IX foi en van. En 1870 o exército piemontés entrou en Roma.

Pío IX negouse a recoñece-lo reino de Italia, a establecer relacións diplomáticas con el e excomungou o rei. Os últimos anos do seu pontificado viviunos en condicións de illamento nos palacios do Vaticano, ata a súa morte en 1878.

Foi beatificado polo Papa Xoán Paulo II en 2000.

Notas editar


 
 Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.