Concilio Vaticano Primeiro

O Concilio Vaticano Primeiro foi o primeiro Concilio ecuménico que se celebrou na cidade do Vaticano, chamado tamén Concilio Ecuménico Vaticano I. O Papa Pío IX convocouno en 1869 para enfrontar o racionalismo e o galicanismo. Neste Concilio aprobouse como dogma de fe a doutrina da infalibilidade papal.

Concilio Vaticano Primeiro

Tiposinodo Editar o valor en Wikidata
Data
Fundación1869 Editar o valor en Wikidata
Período
8 de decembro de 1869 Editar o valor en Wikidata 
╴20 de outubro de 1870 Editar o valor en Wikidata
Características
Causa deigrexas veterocatólicas e Igreja Católica Cristã da Suíça (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Implicados
ParticipanteEphrem van der Meulen (pt) Traducir, Pedro Cirilo Uriz (pt) Traducir, Adamo Adami, Ambrusius Abdu, Nicolas Adames, Luigi Amat di San Filippo e Sorso (pt) Traducir, Thaddeus Amat y Brusi (pt) Traducir, Francis Kerril Amherst (en) Traducir, Giacomo Antonelli (pt) Traducir, Fabio Maria Asquini, Xosé VI Audo, David William Bacon (pt) Traducir, Clemente I Bahuz, Charles-François Baillargeon (en) Traducir, Paolo Angelo Ballerini (en) Traducir, James Roosevelt Bayley (pt) Traducir, Victor-Félix Bernadou, Luigi Bilio (pt) Traducir, Francis Norbert Blanchet (pt) Traducir, Lucien-Louis Bonaparte (pt) Traducir, Butrus al-Bustani, Alexis Canoz (pt) Traducir, Antônio Maria Claret (pt) Traducir, Daniele Comboni, Domenico Consolini, Léon Dehon (pt) Traducir, Michael von Deinlein (pt) Traducir, Patrick Joseph Dillon (en) Traducir, Pierre Dufal (en) Traducir, Emmanuel Staravero (en) Traducir, Crescente Errázuriz (en) Traducir, Veniamin Efsevidis, Edward Fitzgerald (en) Traducir, Manuel García Gil, Girolamo Maria Gotti, Lajos Haynald (pt) Traducir, Wilhelm Emmanuel von Ketteler (pt) Traducir, Pelagio Antonio de Labastida (pt) Traducir, Gaspard-Joseph Labis (pt) Traducir, Jean-Baptiste Lamy, Charles Lavigerie (pt) Traducir, León XIII, Saturnino López Novoa (pt) Traducir, Ioannis Marangos (en) Traducir, José Marello (pt) Traducir, Ruggero Luigi Emidio Antici Mattei (pt) Traducir, James Myles O'Gorman (pt) Traducir, Pío IX, Luigi Riccio (pt) Traducir, Benito Sanz y Forés (pt) Traducir, Tubia Aun, José María de Urquinaona y Vidot, Rafael Valentín Valdivieso (en) Traducir, Jacinto Vera Durán (pt) Traducir, Franciszek Ksawery Wierzchleyski (en) Traducir, Victor-Augustus Dechamps, Henry Edward Manning e Luigi Natoli (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
Na rede
BNE: XX45009
Wikidata ]
O concilio vaticano.

Sesións

editar

Tivo catro sesións:

  1. Primeira Sesión: celebrada o 8 de decembro de 1869 co Decreto de apertura do Concilio.
  2. Segunda Sesión: celebrada o 6 de xaneiro de 1870 coa Profesión de Fe.
  3. Terceira Sesión: celebrada o 24 de abril de 1870 e que concluíu coa aprobación da Constitución Dogmática Dei Filius sobre a fe católica.
  4. Cuarta Sesión: celebrada o 18 de xullo de 1870 concluíndo coa aprobación da Constitución Dogmática Pastor Aeternus sobre a Igrexa de Cristo que declara o dogma da infalibilidade papal.

O concilio tivo que ser suspendido por Pío IX o 20 de outubro de 1870, despois de consumarse, por plebiscito, a unión a Italia dos Estados Pontificios.

Nun principio non parecía necesario un novo concilio para afrontar asuntos non tratados no anterior Concilio de Trento, polo que ó convocar Pío IX o Concilio Vaticano I obtivo unha reacción maioritaria de sorpresa. A situación do Concilio era distinta á de concilios anteriores, pois neste non predominou o espírito reformista do último concilio.

Desde o inicio sabíase que o tema da infalibilidade do papa sería o argumento principal deste concilio ecuménico, de modo que a nova doutrina reforzaría a autoridade papal. Ó comezo o programa de temas a tratar era moi extenso. Preponderou a necesidade de falar máis da Igrexa. Tamén era necesario falar da relación entre fe e razón, por ser un tema relevante en tempos do iluminismo e o desafío que isto supuña para a Igrexa, ó igual que outros descubrimentos científicos como o evolucionismo, que parecían cuestionar as teorías cristiás máis tradicionais. Outro tema a tratar eran as grandes misións católicas da época. Todo isto e moitas outras cosas foron preparadas, pero desde o inicio o concilio foi ameazado por dúas guerras inminentes: a guerra franco-prusiana e o feito de que Roma estaba rodeada polo exército italiano para a unificación. Estas dúas situacións obrigaron a regresar ós bispos ás súas sés.

Finalmente só se puideron promulgar dúas constitucións:

  • Constitutio dogmatica de fide catholica.
  • Constitutio dogmatica prima de ecclesia Christi. O cuarto capítulo trata o concepto da infalibilidade papal.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar